حیات مؤمنین

[ویکی فقه] حیات طیبه مومنین ره آوررد سیر الی الله است که اولیای خدا با پیمودن مسیر بندگی و پاسداری از پیمان فطری و میثاق ملکوتی به آن رسیده و از ثمرات آن بهره می برند.
آیه ۱۲۲ سوره انعام در نگاه اول، مَثَلی است برای مؤمن و کافر؛ انسان بی ایمان مانند مرده ای است که نه می داند و نه می تواند بد و خوبش را تشخیص داده از شر بگریزد و به سوی خیر بشتابد؛ اما کسی که توفیق ایمان نصیبش گشت و مؤمن شد شبیه به کالبدی است که روح در آن دمیده شده و او می تواند بفهمد و تشخیص دهد، از شر فاصله بگیرد و به دنبال خیر خود باشد.
معنای حیات مومن در آیه
معنای دقیق تری که می توان از آیه به دست آورد این است که آیه درصدد بیان واقعیتی است به نام حیات برتر یعنی نوعی زندگانی که نصیب بندگان خاص خدا می شود. آیا کسی که مرده بود و ما او را زنده کردیم و برای او نوری قرار دادیم تا در پرتو آن در میان مردم حرکت کند؛ مانند کسی است که در تاریکی ها قرار دارد و از آن بیرون شدنی نیست؟! این گونه برای کافران آنچه انجام می دادند، آراسته شد
پیام آیه
آیه ۱۲۲ سوره انعام در نگاه اول، مَثَلی است برای مؤمن و کافر؛ انسان بی ایمان مانند مرده ای است که نه می داند و نه می تواند بد و خوبش را تشخیص داده از شر بگریزد و به سوی خیر بشتابد؛ اما کسی که توفیق ایمان نصیبش گشت و مؤمن شد شبیه به کالبدی است که روح در آن دمیده شده و او می تواند بفهمد و تشخیص دهد از شر فاصله بگیرد و به دنبال خیر خود باشد. و نیز تشبیه مؤمن به کسی که در راه چراغ به دست دارد و در پرتو نور او می بیند، تشخیص می دهد و به درستی حرکت می کند؛ اما کافر بسان کسی است که غرق در تاریکی است؛ نه نوری دارد که با آن ببیند و نه راهی وجود دارد که بتواند از آن خارج شود. بنابراین خداوند متعال در این آیه شریفه، کفر را به مرگ، ایمان را به زندگی، هدایت را به نور و گمراهی را به تاریکی محض تشبیه کرده است. دلیل این تشبیه هم درک مادی اکثر انسان هاست.
هدف از بیان چنین مثال هایی
...