حیات داوودی

حیات داوودی یکی از ایلات لر است که در ناحیهٔ حیات داوودی واقع در بندر دیلم تا بوشهر زندگی می کنند. [ ۱] حیات داوودی ها یکی از چهار گروه لر بزرگ می باشند[ ۲] که به لری جنوبی سخن می گویند و شیعه مذهب هستند. [ ۳] هم اکنون گستره زندگی طایفه حیات داوودی ، در شهرستان های گناوه ، دیلم ، دشتستان ، ماهشهر و هندیجان و بوشهر می باشد .
یکی از مشاهیر این بلوک در دوره زند امیرعلی خان حیاتداوودی که در سالهای 1203 هـ. ق و 1206هـ. ق دوبار به کمک نظامی از لطفعلی خان زند پرداخت ( تاریخ گیتی گشا ) . دیگر چهره نامدار این ناحیه، اله کرم خان حیات داوودی است که در سال 1296خ / 1336ق کتابی با نام شش فصل جهت اصلاح باورها، رسومات و اجرای قوانین حفظ صحت نوشته و سال بعد فارسنامه ابن بلخی را به دلیل عدم دسترسی به نسخه فارسی، متن منتشره را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده است.
حیات داوود منطقه ای در حاشیه شمال خلیج فارس است که از بندر گناوه تا بندرریگ و روستاهای اطراف آن را شامل می شود خوانین حیات داوودی بر بلوک رودحله که میانه بندرریگ و بوشهر قراردارد نیز حکم می راندند. [ ۴] البته به طور کلی ، طایفه حیات داوود اکنون در گستره گناوه ، دیلم ، ماهشهر ، دشتستان و هندیجان و بوشهر زندگی می کنند .
در کتاب لرهای ایران نوشته جواد صفی نژاد درباره قلمرو سکونت طوایف حیات داووی چنین آمده است: لرهای حیات داوودی کمترین پهنه جغرافیایی را در قلمرو لربزرگ دارند. حاکم نشین حیات داوودی ها بندر ریگ بوده است اما امروزه بندر گناوه را مرکز حیات داوودی ها میدانند. [ ۵]
در باره وجه تسمیه حیات داوود ، اله کرم خان در کتاب فصل شش که در سال 1336 ه. ق نوشته است  :
اصل ما از خرم آباد لرستان است از طایفه حیات غیبی که تا کنون آن طایفه در خرم آباد می باشد و به این نام خوانده می شوند. در اوایل سلطنت صفویه بنابر سببی چند از اقوام خود جدا گشته و از دیار خود هجرت نمودند و در این ناحیه تا کنون که به بلوک حیات داوود معروف است رحل اقامت افکندند . هر چند که کلیه این بلوک را به تصرف خود در آوردند و به نام طایفه خود نامیدند و حیات داوود نام نهادند.
کتاب خلیج فارس اثر غلامعلی بایندر ( چاپ 1317 شمسی ) در صفحهٔ ۳۳ کتاب خود به مهاجرت لرهای حیات داوود به کویت اشاره کرده که در آن ناحیه جمعیت قابل توجهی دارند.