[ویکی فقه] حکمت خدا و نزول قرآن (قرآن). یکی از آثار حکمت خداوند نازل شدن حدود و احکام الهی بر رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم است که در قرآن کریم به آن اشاره شده است.
نزول قرآن، جلوه ای از حکمت خداوندی است. "الر کتـب احکمت ءایـته ثم فصلت من لدن حکیم خبیر. الر، این کتابی است که آیاتش استحکام یافته سپس تشریح شده و از نزد خداوند حکیم و آگاه (نازل گردیده) است! "این کتاب بزرگ با این ویژگی از سوی چه کسی نازل شده است؟ " از نزد خدایی که هم حکیم است و هم آگاه" (من لدن حکیم خبیر). به مقتضای حکیم بودنش آیات قرآن را محکم ، و به مقتضای خبیر و آگاه بودنش آیات قرآن را در بخشهای گوناگون، طبق نیازهای انسان بیان داشته است، چرا که تا کسی از تمام جزئیات نیازهای روحی و جسمی انسان با خبر نباشد نمی تواند دستورات شایسته تکامل آفرینی صادر کند. در واقع هر یک از صفات قرآن که در این آیه آمده، از یکی از صفات خداوند سرچشمه می گیرد، استحکام قرآن از حکمتش، و شرح و تفصیل آن از خبیر بودنش. در اینکه فرق میان" احکمت" و" فصلت" چیست؟ مفسران بحثهای فراوان کرده اند و احتمالات زیادی داده اند، اما آنچه نزدیکتر از همه، به مفهوم آیه فوق به نظر می رسد این است، که در جمله اول این واقعیت بیان شده است که قرآن مجموعه واحد به هم پیوسته ای است، که همچون یک بنای محکم و استوار بر جا است و نشان می دهد که از سوی خداوند واحد یکتا نازل شده، و به همین دلیل هیچگونه تضاد و اختلاف در میان آیاتش دیده نمی شود. اما جمله دوم اشاره به این حقیقت است که این کتاب در عین وحدت، آن چنان شاخه ها و شعب فراوان دارد که تمام نیازهای روحی و جسمی انسانها را در زیر پوشش خود قرار می دهد، بنا بر این در عین وحدت، کثیر است و در عین کثرت، واحد. "وانک لتلقی القرءان من لدن حکیم علیم. به یقین این قرآن از سوی حکیم و دانایی بر تو القا می شود "و اگر در میان همه اسمای حسنای خدا دو نام شریف حکیم و علیم را ذکر کرده، برای آن بود که دلالت کند بر اینکه نزول این قرآن از ناحیه سرچشمه حکمت است، دیگر هیچ ناقضی نمی تواند آن را نقض کند و هیچ عامل وهنی نمی تواند آن را موهون سازد و نیز، از ناحیه منبع علم است، پس هیچ دروغی در اخبار آن نیست، و هیچ خطایی در قضاوتش راه ندارد. "تنزیل الکتـب من الله العزیز الحکیم. . این کتابی است که از سوی خداوند عزیز و حکیم نازل شده است. "". . تنزیل من حکیم حمید. از سوی خداوند حکیم و شایسته ستایش نازل شده است! ""تنزیل الکتـب من الله العزیز الحکیم. این کتابی است که از سوی خداوند عزیز و حکیم نازل شده است. " "تنزیل الکتـب من الله العزیز الحکیم. این کتابی است که از سوی خداوند عزیز و حکیم نازل شده است. "" عزیز" به معنی قدرتمند و شکست ناپذیر، و" حکیم" به معنی کسی که از اسرار همه چیز آگاه است و تمام افعالش روی حساب و حکمت می باشد. روشن است که برای نازل کردن اینچنین کتاب، حکمتی بی پایان، و قدرتی نامحدود لازم است، که جز در خداوند متعال وجود ندارد. جالب اینکه این آیه به همین صورت در آغاز چهار سوره قرآن آمده است که سه سوره از سوره های حوامیم ( مؤمن، جاثیه و احقاف ) و یک سوره از غیر حوامیم (سوره زمر) است، این تکرار و تاکید به این منظور است که توجه همگان را به عمق اسرار قرآن و عظمت محتوای آن جلب کند، تا هیچ تعبیری را در آن ساده نینگارند، و هیچ کلمه ای را بیحساب فکر نکنند، و به هیچ حدی از فهم و درک آن قانع نشوند.
نزول قرآن، جلوه ای از حکمت خداوندی است. "الر کتـب احکمت ءایـته ثم فصلت من لدن حکیم خبیر. الر، این کتابی است که آیاتش استحکام یافته سپس تشریح شده و از نزد خداوند حکیم و آگاه (نازل گردیده) است! "این کتاب بزرگ با این ویژگی از سوی چه کسی نازل شده است؟ " از نزد خدایی که هم حکیم است و هم آگاه" (من لدن حکیم خبیر). به مقتضای حکیم بودنش آیات قرآن را محکم ، و به مقتضای خبیر و آگاه بودنش آیات قرآن را در بخشهای گوناگون، طبق نیازهای انسان بیان داشته است، چرا که تا کسی از تمام جزئیات نیازهای روحی و جسمی انسان با خبر نباشد نمی تواند دستورات شایسته تکامل آفرینی صادر کند. در واقع هر یک از صفات قرآن که در این آیه آمده، از یکی از صفات خداوند سرچشمه می گیرد، استحکام قرآن از حکمتش، و شرح و تفصیل آن از خبیر بودنش. در اینکه فرق میان" احکمت" و" فصلت" چیست؟ مفسران بحثهای فراوان کرده اند و احتمالات زیادی داده اند، اما آنچه نزدیکتر از همه، به مفهوم آیه فوق به نظر می رسد این است، که در جمله اول این واقعیت بیان شده است که قرآن مجموعه واحد به هم پیوسته ای است، که همچون یک بنای محکم و استوار بر جا است و نشان می دهد که از سوی خداوند واحد یکتا نازل شده، و به همین دلیل هیچگونه تضاد و اختلاف در میان آیاتش دیده نمی شود. اما جمله دوم اشاره به این حقیقت است که این کتاب در عین وحدت، آن چنان شاخه ها و شعب فراوان دارد که تمام نیازهای روحی و جسمی انسانها را در زیر پوشش خود قرار می دهد، بنا بر این در عین وحدت، کثیر است و در عین کثرت، واحد. "وانک لتلقی القرءان من لدن حکیم علیم. به یقین این قرآن از سوی حکیم و دانایی بر تو القا می شود "و اگر در میان همه اسمای حسنای خدا دو نام شریف حکیم و علیم را ذکر کرده، برای آن بود که دلالت کند بر اینکه نزول این قرآن از ناحیه سرچشمه حکمت است، دیگر هیچ ناقضی نمی تواند آن را نقض کند و هیچ عامل وهنی نمی تواند آن را موهون سازد و نیز، از ناحیه منبع علم است، پس هیچ دروغی در اخبار آن نیست، و هیچ خطایی در قضاوتش راه ندارد. "تنزیل الکتـب من الله العزیز الحکیم. . این کتابی است که از سوی خداوند عزیز و حکیم نازل شده است. "". . تنزیل من حکیم حمید. از سوی خداوند حکیم و شایسته ستایش نازل شده است! ""تنزیل الکتـب من الله العزیز الحکیم. این کتابی است که از سوی خداوند عزیز و حکیم نازل شده است. " "تنزیل الکتـب من الله العزیز الحکیم. این کتابی است که از سوی خداوند عزیز و حکیم نازل شده است. "" عزیز" به معنی قدرتمند و شکست ناپذیر، و" حکیم" به معنی کسی که از اسرار همه چیز آگاه است و تمام افعالش روی حساب و حکمت می باشد. روشن است که برای نازل کردن اینچنین کتاب، حکمتی بی پایان، و قدرتی نامحدود لازم است، که جز در خداوند متعال وجود ندارد. جالب اینکه این آیه به همین صورت در آغاز چهار سوره قرآن آمده است که سه سوره از سوره های حوامیم ( مؤمن، جاثیه و احقاف ) و یک سوره از غیر حوامیم (سوره زمر) است، این تکرار و تاکید به این منظور است که توجه همگان را به عمق اسرار قرآن و عظمت محتوای آن جلب کند، تا هیچ تعبیری را در آن ساده نینگارند، و هیچ کلمه ای را بیحساب فکر نکنند، و به هیچ حدی از فهم و درک آن قانع نشوند.
wikifeqh: حکمت_خدا_و_نزول_قرآن_(قرآن)