حکم دین فروشی

[ویکی فقه] حکم دین فروشی (قرآن). عده ای از اهل کتاب آیات الهی را به بهای ناچیزی می فروختند، و حقایق را کتمان می کردند.
دین فروشی و سوداگری با آیات الهی، حرام است. «... ولاتشتروا بـایـتی ثمنـا قلیلا وایـی فاتقون؛ و به آنچه نازل کرده ام (قرآن) ایمان بیاورید! که نشانه های آن، با آنچه در کتابهای شماست، مطابقت دارد و نخستین کافر به آن نباشید! و آیات مرا به بهای ناچیزی نفروشید! (و به خاطر درآمد مختصری، نشانه های قرآن و پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) را، که در کتب شما موجود است، پنهان نکنید!) و تنها از من (و مخالفت دستوره ایم) بترسید (نه از مردم).» بدون شک آیات خدا را با هیچ بهایی نباید معاوضه کرد، چه کم باشد و چه بسیار، ولی این جمله در حقیقت اشاره به دون همتی این دسته از یهود است که به خاطر منافع اندکی همه چیز را بدست فراموشی می سپردند، و آنها که تا آن روز از مبشران قیام پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) و کتاب آسمانی او بودند، هنگامی که منافع خویش را در خطر دیدند این بشارتها را انکار کردند و آیات تورات را تحریف نمودند، چرا که در صورت آشنایی مردم به حقیقت، کاخ ریاست آنها فرو می ریخت.اصولا اگر تمام این جهان را به کسی بدهند تا یکی از آیات الهی را انکار کند براستی بهای کم و اندکی است، زیرا این زندگی سر انجام نابودشدنی است و سرای آخرت ابدی و جاودانی است تا چه رسد که انسان بخواهد، این آیات الهی را فدای منافع ناچیزی کند.
← نسبت دست نوشته به خدا
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۴۱.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم دین فروشی».
...