حکم افترا به بی گناه

[ویکی فقه] حکم افترا به بی گناه (قرآن). خداوند متعال در قرآن کریم افترا و دروغ بستن و تهمت زدن به افراد بیگناه را گناهی بزرگ و جرمی نابخشودنی می داند.
افترا و تهمت زدن به افراد بی گناه حرام است: «وان اردتم استبدال زوج مکان زوج وءاتیتم احدهن قنطارا فلا تاخذوا منه شیــا اتاخذونه بهتـنـا واثمـا مبینا؛ و اگر تصمیم گرفتید که همسر دیگری به جای همسر خود انتخاب کنید و مال فراوانی (به عنوان مهر) به او پرداخته اید، چیزی از آن را نگیرید آیا برای باز پس گرفتن مهر زنان، متوسل به تهمت و گناه آشکار می شوید؟» «ومن یکسب خطیـة او اثمـا ثم یرم به بریــا فقد احتمل بهتـنـا واثمـا مبینـا؛ و کسی که خطا یا گناهی مرتکب شود سپس بیگناهی را متهم سازد بار بهتان و گناه آشکاری بر دوش گرفته است.»«والذین یؤذون المؤمنین والمؤمنـت بغیر ما اکتسبوا فقد احتملوا بهتـنـا واثمـا مبینـا؛ و آنها که مردان و زنان با ایمان را به خاطر کاری که انجام نداده اند آزار می دهند متحمل بهتان و گناه آشکاری شده اند.»«... ولا یاتین ببهتـن یفترینه بین ایدیهن وارجلهن...؛ ... تهمت و افترائی پیش دست و پای خود نیاورند...»
افترا به مریم
«وبکفرهم وقولهم علی مریم بهتـنـا عظیما؛ و (نیز) بخاطر کفرشان و تهمت بزرگی که بر مریم زدند.»
افترا به همسران پیامبر
«ان الذین جاءو بالافک عصبة منکم... لکل امری منهم ما اکتسب من الاثم والذی تولی کبره منهم له عذاب عظیم• لولا اذ سمعتموه ظن المؤمنون والمؤمنـت بانفسهم خیرا وقالوا هـذا افک مبین؛ کسانی که آن تهمت عظیم را مطرح کردند گروهی از شما بودند، اما گمان نکنید این ماجرا برای شما بد است، بلکه خیر شما در آن است، آنها هر کدام سهم خود را از این گناهی که مرتکب شدند دارند، و کسی که بخش عظیم آن را بر عهده گرفت عذاب عظیمی برای او است• چرا هنگامی که این (تهمت) را شنیدید مردان و زنان با ایمان نسبت به خود (و کسی که همچون خود آنها بود) گمان خیر نبردند؟ چرا نگفتید این یک دروغ بزرگ و آشکار است؟!»
افترا به شوهر
...