حوقله

[ویکی فقه] حَوْقَلَه یا حَوْلَقَه، ذکر « لاحَولَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللّه » گفتن می باشد.
حَوْلَقَه و حَوْقَلَه، هر دو، مصدر منحوتِ (تراشیده شده) و جعلی عبارت « لاحَولَ وَ لاقُوَّةَ إِلّا بِاللّه » هستند مانند بسمله که از « بِسمِ اللَّه الرَّحمنِ الرَّحیم » ساخته شده است.در زبان عربی برای اختصار در بیان دو یا چند کلمه یا عبارت پرکاربرد، آن ها را باهم ترکیب کرده عبارت جدیدی پدید می آورند، حوقله و حولقه نیز از این جمله اند.
معنای دیگر حوقله
معنای دیگر حوقله پیر و ناتوان شدن یا نوع راه رفتنِ پیرمردان است، از این رو ابن دَحْیَه استفاده از واژه حوقله را برای اختصارِ ذکرِ « لاحول ولا قوّة الّا باللّه » خطا و کاربرد حولقه را صحیح دانسته است .
اِعراب و معنای حوقله
درباره اِعراب و درنتیجه معنای این عبارت، اقوال مختلفی وجود دارد و میان ادیبان و نحویان در این باره اختلاف هست.ابن انباری پنج وجه اعرابی، و به تبع آن، پنج معنای متفاوت برای این عبارت ذکر کرده است.
معنای ذکر حوقله
...

[ویکی شیعه] حَوْقَلَه یا حَوْلَقَه، مصدر جعلی(ساختگی) عربی و به معنای «لاحَولَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللّه» گفتن است. این عبارت در قرآن نیامده، اما عبارت لا قُوَّة إِلّا باللّه یک بار در آیه ۳۹ سوره کهف به کار رفته است. ترجمه روان این ذکر چنین است: «هر دگرگونی و نیرویی، تنها به دست خدا است.» از این رو انسان، با گفتن این ذکر، خود و امور زندگانی اش را به خدا می سپارد.
حوقله از ذکرهای مهم و بافضیلت مسلمانان به شمار می رود و در روایات شیعه، آثار فراوانی برای آن ذکر شده است. این ذکر برای رفع وسوسه، فقر، بیماری و حزن توصیه شده است. بنابر منابع اسلامی، امام حسین(ع) در روز عاشورا پیوسته این ذکر را بر زبان جاری می کرد. حوقله در نظم و نثر فارسی، برای راندن شیطان، اظهار تعجب، اعتراض و نشان دادن ناخرسندی به کار رفته است.
حَوْلَقَه و حَوْقَلَه، هر دو، مصدر منحوتِ (تراشیده شده) و جعلی عبارت «لاحَولَ وَ لاقُوَّةَ إِلّا بِاللّه» هستند مانند بِسمِلَه که از «بِسمِ اللَّه الرَّحمنِ الرَّحیم» ساخته شده است.

[ویکی اهل البیت] حَوْقَلَه یا حَوْلَقَه، ذکر «لاحَولَ وَلا قُوَّةَ إِلّا بِاللّه» گفتن می باشد.
حَوْلَقَه و حَوْقَلَه، هر دو مصدر منحوتِ (تراشیده شده) و جعلی عبارت «لاحَولَ وَ لاقُوَّةَ إِلّا بِاللّه» هستند. مانند بسمله که از «بِسمِ اللَّه الرَّحمنِ الرَّحیم» ساخته شده است.
در زبان عربی برای اختصار در بیان دو یا چند کلمه یا عبارت پرکاربرد، آن ها را با هم ترکیب کرده عبارت جدیدی پدید می آورند، حوقله و حولقه نیز از این جمله اند.
معنای دیگر حوقله پیر و ناتوان شدن یا نوع راه رفتنِ پیرمردان است، از این رو ابن دَحْیَه استفاده از واژه حوقله را برای اختصارِ ذکرِ «لاحول ولا قوّة الّا باللّه» خطا و کاربرد حولقه را صحیح دانسته است.
درباره اِعراب و در نتیجه معنای این عبارت، اقوال مختلفی وجود دارد و میان ادیبان و نحویان در این باره اختلاف هست. ابن انباری پنج وجه اعرابی و به تبع آن، پنج معنای متفاوت برای این عبارت ذکر کرده است.
مفاد ذکر حولقه آن است که روی گردانی از گناه و توانایی بر طاعت جز به حول و قوّه خداوند امکان پذیر نیست و در حقیقت، بنده با این ذکر، فقر و نیاز مطلق خود را در همه چیز به خدای متعال می نمایاند و رفع نیاز خویش را از او می طلبد.
حَوْل به معنای حرکت، نیرو و نیز قدرت بر تصرف در امور (حیله) است و مفهوم این ذکر آن است که قدرت و نیرو تنها از آن خدا و به خواست اوست.