حوض کوثر در معتزله

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عقل گرائی افراطی و عدم توجه به معارفی که از طریق آیات و روایات به جامعه انسانی منتقل شده است باعث شده تا در پرتوی چنین نگرشی، معارف دینی به راحتی مورد انکار واقع شود. معتزله با ادعای عقل گرائی در زمینه معارف، به انکار پاره ای از معارف دست زده و با جامعه مسلمین در این اعتقادات مخالفت نموده اند. حوض کوثر یکی از معارفی است که توسط معتزله انکار شده است. این تکذیب از روش معتزله و فضای علمی گذشته بدست می آید.
معصومین (علیه السّلام) در تبیین مسائل قیامت و جایگاه اهل بیت (علیه السّلام) و مردم در عرصه محشر، معارف بسیاری را در اختیار جویندگان علم و حقیقت گذاشته اند. یکی از عناوینی که روشن کننده جایگاه ولایت و شیعه است، حوض کوثر می باشد. شیعه و سنی در کتب روائی خود به این مطلب پرداخته اند که به آن اشاره می کنیم:۱. شما در کنار حوض بر من وارد می شوید و من از شما در مورد ثقلین (قرآن و اهل بیت (علیه السّلام)) بازخواست می کنم. ۲. کسی که دائما شراب خواری کند، بر ما در کنار حوض وارد نمی شود. ۳. بین خانه و منبر من بوستانی از بهشت است و منبر من در کنار حوضم می باشد و این نهر کوثر است و سرچشمه اش وسط بهشت است. ۴. مردمانی را از حوضم منع می کنم؛ زیرا بعد از من دست به تحریف زدند. ۵. قسم به کسی که جانم به دست اوست، مردمانی را همانند شتر رانده شده از حوضم طرد می کنم. ۶. برای من حوضی از ایله تا صنعاء است. طول آن به مقدار عرضش می باشد. کسی که از آن بنوشد، دیگر تشنه نمی شود تا داخل بهشت شود.
انکار حوض کوثر
با وجود اینکه مسلمین وجود حوض کوثر را به عنوان یکی از معارف دینی پذیرفته اند اما انکار وجود حوض کوثر به معتزله منسوب شده است. اسفراینی می گوید: معتزله معراج و شفاعت و وجود حوض کوثر را انکار نموده اند و بطور کلی منکر فضائل بیشتر رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) از انبیاء دیگر هستند. بغدادی بعد از نقد مکاتب مخالف با اهل سنت، به نظرات اتفاقی اهل سنت پرداخته که یکی از آن امور اعتقاد به حوض کوثر است. مفهوم این فصل تعرض به مکاتب مخالف است که از جمله ایشان معتزله می باشد.
← علت انکار حوض کوثر
۱. ↑ ثقة الاسلام کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۳۶۵ هجری شمسی، ۸ جلدی، ج۱، ص۴۳۵.۲. ↑ ] ثقة الاسلام کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۳۶۵ هجری شمسی، ۸ جلدی، ج۶ ص۵۷۶.۳. ↑ القشیری النیسابوری، مسلم بن الحجاج ابو الحسین، صحیح مسلم، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۵ مجلد، ج۲، ص۱۰۱۱.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس