حوزه علمیه شیراز

[ویکی فقه] شیراز در سال۷۴ هجری به دست مسلمانان فتح شد. هجرت امام رضا (علیه السلام) به ایران خیل عاشقان ولایت و سادات علوی را راهی ایران نمود که برخی از آنان در شیراز به دست حاکمان عباسی به شهادت رسیدند.تاریخ پیدایش حوزه علمیه شیراز به قرن دوم با روی کار آمدن آل بویه باز می گردد و با به قدرت رسیدن صفویان و افزایش قدرت تشیع حوزه علمیه شیراز نیز رو به گسترش پا نهاد و تا به امروز این راه را ادامه داده است.
این دوره از قرن دوم شروع و تا قرن دهم ادامه می یابد. حکومت آل بویه موجب شکوفایی حوزه علمیه شیراز در این دوره است و برخی از فقها و حکیمان از این دیار به کاروان دانش می پیوندند. اواسط قرن چهارم هجری شیراز به تصرف دیلمیان درآمده و تشیع به عنوان مذهب رسمی مورد توجه قرار گرفته است.
افسر، کرامت الله، تاریخ بافت قدیمی شیراز، ص۴۴ـ۴۷.
صفویان در نشر تشیع در ایران هر چند پیشگام نیستند و برخی دیگر از حکومت های شیعه چون آل بویه و علویان بر آنان پیشی دارند، لیکن آنها در دایره گسترده تری تمدن اسلامی و فرهنگ شیعی را نشر داده اند. آغاز دوره دوم حوزه علمیه شیراز با استقرار دولت صفوی آغاز و تا قرن پانزدهم ادامه می یابد.
← مهاجرت علمای بحرین
برخی از این بزرگان عبارتند از: ۱. احمد بن موسی کاظم (علیه السلام)، معروف به شاهچراغ۲. محمد بن موسی کاظم (علیه السلام)۳. علی بن حمزة بن موسی کاظم (علیه السلام)۴. ابراهیم عسکر بن موسی بن ابراهیم الاصغر بن موسی کاظم (علیه السلام)۵. حسین بن اسحاق بن موسی کاظم (علیه السلام)۶. محمد صورانی بن حسن بن حسن بن حسین بن اسحاق بن موسی کاظم (علیه السلام)۷. قاسم بن احمد بن حسن بن سلیمان بن قاسم الرسی ابن ابراهیم طباطبا بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی بن ابیطالب (علیه السلام).
کمونه حسینی، عبدالرزاق، آرامگاه های خاندان پاک پیامبر، ص۱۶۰ـ۱۶۲.
...