حملهٔ پهپادی یا حملهٔ هواپیمای بی سرنشین به حمله یک یا چند هواپیمای جنگی بی سرنشین ( پهپاد رزمی ) یا وسیله نقلیهٔ هوایی بدون سرنشین تجاری مسلح ( پهپاد ) می گویند.
در وسایل نقلیه هوایی جنگی بدون سرنشین، یک حمله معمولاً شامل شلیک موشک یا رها کردن بمب در یک هدف می باشد. [ ۱] این هواپیمای بدون سرنشین ممکن است به سلاح هایی مانند بمب های هدایت شونده، بمب های خوشه ای، دستگاه های آتش نشانی، موشک های هوا به زمین، موشک های هوا به هوا، موشک های هدایت شونده ضد تانک یا انواع دیگر مهمات با هدایت دقیق، اتو کارون و مسلسل مجهز شود. از اواخر قرن گذشته، بیشتر حملات هواپیماهای بدون سرنشین توسط ارتش آمریکا در کشورهایی مانند افغانستان، پاکستان، سوریه، عراق، سومالی و یمن با استفاده از موشک های هوا به زمین انجام شده است. [ ۲]
حمله هواپیماهای بدون سرنشین به منظور قتل های هدفمند توسط چندین کشور استفاده می شود.
طبق گزارش ها، تنها کشورهای ایالات متحده، اسرائیل، چین، ایران، ایتالیا، هند، پاکستان، روسیه، ترکیه و لهستان از سال ۲۰۱۹ هواپیمای جنگی بدون سرنشین عملیاتی تولید کرده اند. [ ۳] [ ۴]
حملهٔ هواپیماهای بدون سرنشین توسط هواپیماهای بدون سرنشین تجاری مسلح ( پهپادها ) مانند بارگیری با بارهای خطرناک قابل انجام است و به سمت اهداف آسیب پذیر سقوط کرده یا بالای سر آن ها منفجر می شود. آن ها همچنین می توانند نارنجک دستی یا مهمات دیگر را رها کنند. بارهای این پهپادها می تواند شامل مواد منفجره، گلوله های انفجاری یا شرپنل ها، مواد شیمیایی، رادیولوژیکی یا بیولوژیکی باشد. هواپیماهای بدون سرنشین متعدد ممکن است همزمان به اصطلاح «حملهٔ دسته ای هواپیمای بدون سرنشین» حمله کنند. سیستم های ضد پهپادی توسط کشورها برای مقابله با تهدیدات حملات پهپادها تولید می شوند. با این حال، مقابله و جلوگیری از این حملات کار دشواری است. به گفتهٔ جیمز راجرز، فردی آکادمیک که در حال مطالعه و تحقیق روی هواپیماهای بدون سرنشین جنگی است: «در حال حاضر بحث بزرگی بر سر یافتن بهترین راه مقابله با این پهپادهای کوچک وجود دارد، که ممکن است مورد استفاده علاقه مندان برای ایجاد کمی مزاحمت قرار بگیرند یا اینکه یه دست یک فرد تروریست برای مقاصد شرورانه تر مورد استفاده قرار گیرد. »[ ۵] [ ۶]
در سال ۱۹۹۱، هر دو هواپیمای بدون سرنشین AAI RQ - 2 Pioneer و AeroVironment FQM - 151 Pointer برای نظارت در طول جنگ خلیج فارس مورد استفاده قرار گرفتند. در سال ۱۹۹۳، پهپادهای عمومی GNAT Atomics برای نظارت در جنگ های یوگسلاوی مورد آزمایش قرار گرفتند. در سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲، هواپیماهای بدون سرنشین ژنرال Atomics MQ - 1 Predator مجهز به موشک برای حمله به اهداف دشمن شدند. [ ۷] [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر وسایل نقلیه هوایی جنگی بدون سرنشین، یک حمله معمولاً شامل شلیک موشک یا رها کردن بمب در یک هدف می باشد. [ ۱] این هواپیمای بدون سرنشین ممکن است به سلاح هایی مانند بمب های هدایت شونده، بمب های خوشه ای، دستگاه های آتش نشانی، موشک های هوا به زمین، موشک های هوا به هوا، موشک های هدایت شونده ضد تانک یا انواع دیگر مهمات با هدایت دقیق، اتو کارون و مسلسل مجهز شود. از اواخر قرن گذشته، بیشتر حملات هواپیماهای بدون سرنشین توسط ارتش آمریکا در کشورهایی مانند افغانستان، پاکستان، سوریه، عراق، سومالی و یمن با استفاده از موشک های هوا به زمین انجام شده است. [ ۲]
حمله هواپیماهای بدون سرنشین به منظور قتل های هدفمند توسط چندین کشور استفاده می شود.
طبق گزارش ها، تنها کشورهای ایالات متحده، اسرائیل، چین، ایران، ایتالیا، هند، پاکستان، روسیه، ترکیه و لهستان از سال ۲۰۱۹ هواپیمای جنگی بدون سرنشین عملیاتی تولید کرده اند. [ ۳] [ ۴]
حملهٔ هواپیماهای بدون سرنشین توسط هواپیماهای بدون سرنشین تجاری مسلح ( پهپادها ) مانند بارگیری با بارهای خطرناک قابل انجام است و به سمت اهداف آسیب پذیر سقوط کرده یا بالای سر آن ها منفجر می شود. آن ها همچنین می توانند نارنجک دستی یا مهمات دیگر را رها کنند. بارهای این پهپادها می تواند شامل مواد منفجره، گلوله های انفجاری یا شرپنل ها، مواد شیمیایی، رادیولوژیکی یا بیولوژیکی باشد. هواپیماهای بدون سرنشین متعدد ممکن است همزمان به اصطلاح «حملهٔ دسته ای هواپیمای بدون سرنشین» حمله کنند. سیستم های ضد پهپادی توسط کشورها برای مقابله با تهدیدات حملات پهپادها تولید می شوند. با این حال، مقابله و جلوگیری از این حملات کار دشواری است. به گفتهٔ جیمز راجرز، فردی آکادمیک که در حال مطالعه و تحقیق روی هواپیماهای بدون سرنشین جنگی است: «در حال حاضر بحث بزرگی بر سر یافتن بهترین راه مقابله با این پهپادهای کوچک وجود دارد، که ممکن است مورد استفاده علاقه مندان برای ایجاد کمی مزاحمت قرار بگیرند یا اینکه یه دست یک فرد تروریست برای مقاصد شرورانه تر مورد استفاده قرار گیرد. »[ ۵] [ ۶]
در سال ۱۹۹۱، هر دو هواپیمای بدون سرنشین AAI RQ - 2 Pioneer و AeroVironment FQM - 151 Pointer برای نظارت در طول جنگ خلیج فارس مورد استفاده قرار گرفتند. در سال ۱۹۹۳، پهپادهای عمومی GNAT Atomics برای نظارت در جنگ های یوگسلاوی مورد آزمایش قرار گرفتند. در سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲، هواپیماهای بدون سرنشین ژنرال Atomics MQ - 1 Predator مجهز به موشک برای حمله به اهداف دشمن شدند. [ ۷] [ ۸]
wiki: حمله پهپادی