حملهٔ دولیتل ( به انگلیسی: The Doolittle Raid ) که با عنوان یورش توکیو نیز شناخته می شود، یک حملهٔ هوایی در ۱۸ آوریل ۱۹۴۲ توسط ایالات متحده به توکیو پایتخت ژاپن و نقاطی در هونشو در طول جنگ جهانی دوم بود. این حمله نخستین عملیات هوایی آمریکا برای حمله به مجمع الجزایر ژاپن بود. اگرچه این حمله باعث خساراتی نسبتاً جزئی شد، اما نشان داد که سرزمین اصلی ژاپن در برابر حملات هوایی آمریکا آسیب پذیر است. این عملیات در نقش انتقامی اولیه برای حملهٔ ۷ دسامبر ۱۹۴۱ به پرل هاربر عمل کرد و تقویت مهمی برای روحیهٔ آمریکایی ها بود. این حمله توسط سرهنگ دوم جیمز دولیتل برنامه ریزی، رهبری و به نام او نام گذاری شد.
بر پایهٔ طرح نهایی، ۱۶ بمب افکن متوسط بی - ۲۵ میتچل، هر کدام با پنج خدمه، از ناو هواپیمابر یواس اس هورنت نیروی دریایی آمریکا در اقیانوس آرام برخاستند. هیچ اسکورت جنگنده ای در طول عملیات انجام نشد. پس از بمباران اهداف نظامی و صنعتی، خدمه قرار بود به سمت غرب ادامه دهند تا در چین فرود آیند.
در این حمله حدود ۵۰ نفر کشته و ۴۰۰ نفر زخمی شدند. آسیب به اهداف نظامی و صنعتی ژاپن اندک بود، اما این حمله اثرات روانی عمده ای داشت. در ایالات متحده، روحیه را افزایش داد. در ژاپن، ترس و تردید در مورد توانایی رهبران نظامی برای دفاع از جزایر اصلی ایجاد شد، اما بمباران و جان باختن غیرنظامیان، عزم ژاپنی ها را برای گرفتن انتقام راسخ کرد و همچنین برای اهداف تبلیغاتی و پروپاگاندا مورد استفاده قرار گرفت. [ ۴] این حمله همچنین برنامه های دریاسالار یاماموتو ایسوروکو را برای حمله به جزیره میدوی در اقیانوس آرام مرکزی به جلو انداخت - حمله ای که به شکست قاطع نیروی دریایی امپراتوری ژاپن ( IJN ) از نیروی دریایی ایالات متحده در نبرد میدوی تبدیل شد. پیامدهای حملهٔ دولیتل به شدت در چین احساس شد: ژاپنی ها در تلافی این حمله، لشکرکشی چجیانگ - جیانگشی را برنامه ریزی کردند و ۲۵۰۰۰۰ غیرنظامی و ۷۰۰۰۰ سرباز را کشتند. [ ۴] [ ۵]
در این عملیات هشت نفر از متفقین اسیر شدند: ستوان یکم دین یی. هالمارک، ستوان یکم ویلیام جی فارو، ستوان یکم رابرت جی مدر، ستوان یکم چیس نیلزن، ستوان یکم رابرت ال هایت، ستوان دوم جورج بار، هارولد اسپاتز. یعقوب دزیر در ۲۸ اوت ۱۹۴۲، هالمارک، فارو و تفنگدار اسپاتز با محاکمه جنایات جنگی توسط دادگاه ژاپن که ادعا می کرد آن ها غیرنظامیان ژاپنی را کشته اند، مواجه شدند. در ساعت ۱۶:۳۰ در ۱۵ اکتبر ۱۹۴۲، آن ها را با کامیون به گورستان عمومی شماره ۱ منتقل کردند و با تیرباران اعدام کردند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبر پایهٔ طرح نهایی، ۱۶ بمب افکن متوسط بی - ۲۵ میتچل، هر کدام با پنج خدمه، از ناو هواپیمابر یواس اس هورنت نیروی دریایی آمریکا در اقیانوس آرام برخاستند. هیچ اسکورت جنگنده ای در طول عملیات انجام نشد. پس از بمباران اهداف نظامی و صنعتی، خدمه قرار بود به سمت غرب ادامه دهند تا در چین فرود آیند.
در این حمله حدود ۵۰ نفر کشته و ۴۰۰ نفر زخمی شدند. آسیب به اهداف نظامی و صنعتی ژاپن اندک بود، اما این حمله اثرات روانی عمده ای داشت. در ایالات متحده، روحیه را افزایش داد. در ژاپن، ترس و تردید در مورد توانایی رهبران نظامی برای دفاع از جزایر اصلی ایجاد شد، اما بمباران و جان باختن غیرنظامیان، عزم ژاپنی ها را برای گرفتن انتقام راسخ کرد و همچنین برای اهداف تبلیغاتی و پروپاگاندا مورد استفاده قرار گرفت. [ ۴] این حمله همچنین برنامه های دریاسالار یاماموتو ایسوروکو را برای حمله به جزیره میدوی در اقیانوس آرام مرکزی به جلو انداخت - حمله ای که به شکست قاطع نیروی دریایی امپراتوری ژاپن ( IJN ) از نیروی دریایی ایالات متحده در نبرد میدوی تبدیل شد. پیامدهای حملهٔ دولیتل به شدت در چین احساس شد: ژاپنی ها در تلافی این حمله، لشکرکشی چجیانگ - جیانگشی را برنامه ریزی کردند و ۲۵۰۰۰۰ غیرنظامی و ۷۰۰۰۰ سرباز را کشتند. [ ۴] [ ۵]
در این عملیات هشت نفر از متفقین اسیر شدند: ستوان یکم دین یی. هالمارک، ستوان یکم ویلیام جی فارو، ستوان یکم رابرت جی مدر، ستوان یکم چیس نیلزن، ستوان یکم رابرت ال هایت، ستوان دوم جورج بار، هارولد اسپاتز. یعقوب دزیر در ۲۸ اوت ۱۹۴۲، هالمارک، فارو و تفنگدار اسپاتز با محاکمه جنایات جنگی توسط دادگاه ژاپن که ادعا می کرد آن ها غیرنظامیان ژاپنی را کشته اند، مواجه شدند. در ساعت ۱۶:۳۰ در ۱۵ اکتبر ۱۹۴۲، آن ها را با کامیون به گورستان عمومی شماره ۱ منتقل کردند و با تیرباران اعدام کردند. [ ۶]
wiki: حمله دولیتل