حمل ضروری

[ویکی فقه] حمل ضروری یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای اسناد محمول به موضوع در قضیه دارای جهت ضرورت است.
مراد از حمل ضروری، حمل در قضیه ای است که دارای جهت ضرورت باشد.
اقسام ضرورت
ضرورت با توجه به مراتب و قیودی که دارد اقسام متعددی پیدا می کند. بعضی از کتاب های منطقی، شش قسم برای ضرورت و به تبع آن برای حمل ضروری برشمرده اند: ۱. حمل به نحو ضرورت ازلی، مانند: الله تعالی حیّ. ۲. حمل به نحو ضرورت ذاتیه، یعنی ثبوت محمول برای موضوع مادامی که ذات موضوع موجود باشد؛ مثل: کل انسان بالضرورة حیوان. ۳. حمل به نحو ضرورت وصفیه، یعنی ثبوت محمول برای موضوع مادامی که موضوع، موصوف به آن صفت باشد؛ مانند: کل ابیض فهو ذو لون مفرق للبصر مادام ابیض بالضرورة. ۴. حمل به نحو ضرورت به شرط محمول، یعنی ثبوت محمول برای موضوع مادامی که موضوع، متصف به آن محمول باشد؛ مثل: انّ زیداً بالضرورة ماش مادام ماشیاً. ۵. آن حمل ضروری که به ضرورت ثبوت محمول برای موضوع در وقت معینی حکم شده باشد؛ مانند: انّ القمر ینکسف بالضرورة و لکن لیس دائما بل وقتاً ما. ۶. آن حمل ضروری که به ضرورت ثبوت محمول برای موضوع در وقت غیر معینی حکم شده باشد؛ مثل: کل انسان فانه بالضرورة یتنفس ای وقتاً ما.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی.• ابن سینا، حسین بن عبدالله، النجاة.
...