حضرت مسیح بن مریم

[ویکی فقه] حضرت مسیح بن مریم (علیه السّلام)، چهارمین پیامبر اولوالعزم و دارای کتاب هستند. در زیر به پاره ای از اتفاقات مهم زندگی ایشان اشاره می شود.
حضرت عیسی (علیه السّلام) تولدی منحصر به فرد و شگفت انگیز داشته اند. مادرشان حضرت مریم (سلام الله علیها)، دختر حنا و عمران بود. حنا، مریم (سلام الله علیها) را از همان ابتدا به معبد سپرد و او نیز تحت اشراف حضرت زکریا (علیه السّلام) دختری پاکدامن، مؤمن، متقی و پرهیزکار پرورش یافت. مریم (سلام الله علیها) همچنان در معبد به سر می برد تا آنکه روزی جبرائیل (علیه السّلام) از جانب حق تعالی پیام آورد که:
بشارت به مریم
«ای مریم خداوند تو را به کلمه ای (وجود با عظمتی) از طرف خودش بشارت می دهد که نامش مسیح عیسی پسر مریم است در حالی که در این جهان و جهان دیگر صاحب شخصیت خواهد بود و از مقربان (الهی) است». مریم شگفت زده شد، بر خود لرزید و چنین گفت: «پروردگارا ممکن است فرزندی برای من باشد در حالیکه انسانی با من تماس نگرفته است؟! فرمود:«خداوند اینگونه هر چه را بخواهد می آفریند؛ هنگامی که چیزی را مقرر دارد (و فرمان هستی آنرا صادر کند) فقط به آن می گوید موجود باشد، آن نیز فوراً موجود می شود». در کتب و منابع، روایات فراوانی در چگونگی تولد حضرت عیسی (علیه السّلام) بیان شده که کتاب تاریخ پیامبران تالیف علامه مجلسی از آن جمله است.
وضع حمل
پس از آنکه حضرت مریم (سلام الله علیها) حامله شد، در خلوت خویش نه تنها ترس و ناراحتی از تهمت های آینده او را نگران کرده بود، بلکه تنهائی وضع حمل بدون دوست و یاور او را نیز می آزرد. در این حالات صدائی شنید که می گفت: «غمگین مباش! پروردگارت زیر پای تو چشمه آبی (گوارا) قرار داده است» این صدای فرزند او عیسی (علیه السّلام) بود که می گفت: «و این تنه نخل را به طرف خود تکان ده، رطب تازه ای بر تو فرو می ریزد (از این غذای لذیذ) بخور و (از آن آب گوارا) بنوش و چشمت را (به این مولود جدید) روشن دار و هرگاه کسی از انسان ها را دیدی (با اشاره) بگو من برای خداوند رحمن روزه ای نذر کرده ام؛ بنابراین امروز با هیچ انسانی سخن نمی گویم (و بدانکه این نوزاد خودش از تو دفاع خواهد کرد)».
بازگشت به سوی قوم
...