حسین فسائی شیرازی اصفهانی

[ویکی فقه] حسین فسائی شیرازی اصفهانی، عالم فاضل محقّق، از دانشمندان قرن دوازدهم هجری اصفهان می باشد.
کمال الدّین حسین فسائی شیرازی، عالم فاضل محقّق، از دانشمندان قرن دوازدهم هجری. ظاهراً در فسا متولّد شده، در شیراز به تحصیل پرداخته و از جمله افاضل شاگردان آخوند فد شکویی (محمدمسیح بن اسماعیل فسائی) بوده است. سپس به اصفهان رفته و در آنجا به تدریس مشغول شده است. وی در اغلب علوم عصر خود متبحّر بوده و او را جامع معقول و منقول دانسته اند. شیخ محمّدعلی حزین لاهیجی از شاگردان اوست و کتاب «مغنی اللّبیب» را با تفسیر صغیر شیخ ابوعلی طبرسی و بعض مقاصد دیگر را در حضور باهر النّورش قرائت کرده است. وی سرانجام در سال ۱۱۳۴ق هنگام محاصره اصفهان وفات یافت.
تالیفات
کتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «حاشیه بر معالم الاصول» ۲. «رساله در حلّ شبهات کاتبی قزوینی» ۳. «شواهد مطوّل» و غیره.
مهارت در انشاء و شعر
در انشاء مهارتی به سزا داشته و در شعر تتبّع شعر خاقانی می نموده است. این شعر از اوست: ز دوستان گرامی جدا فکند مرا ••••• ز بی وفائی دوران بی مدار مپرسنه خون گذاشت به دل نی به دیده قطره اشک ••••• ز باد دستی مژگان اشکبار مپرس
حزین لاهیجی، محمدعلی بن ابیطالب، تذکره المعاصرین حزین، ص۱۲۵-۱۲۳.
...