حسین سمیعی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] حسین ادیب السلطنه سمیعی در زمان حیاتش در مشاغل مختلف دولتی خدمت کرده است.
حسین ادیب السلطنه سمیعی پسر میرزا حسن خان ادیب السلطنه تحصیلات عربی و فارسی و انشا و خط بسیار خوبی داشت. در آغاز کار در وزارت خارجه استخدام شد و پس از چندی رییس شعبه دول غیر هم جوار شد.
مشاغل و مناصب
در سال ۱۳۲۷ق به وزارت داخله منتقل شد و رییس کل وزارت داخله شد. در دوره دوم ۱۳۳۳ق از رشت به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد و در سال ۱۳۳۴ با عده ای از وکلا از تهران به قم مهاجرت کرده، در حکومت موقتی که به ریاست رضاقلی خان مافی نظام السلطنه در کرمانشاه در سال ۱۳۳۵ق از طرف ملیون تشکیل شد، ادیب السلطنه به همراه سلیمان میرزا مدرس وحیدالملک شیبانی و عباس میرزا سالار لشکر به آن جا رفتند. ادیب السلطنه وزیر داخله دولت مزبور بود و بعد به خارج مملکت رفت تا سال ۱۳۳۶ق در حلب اقامت داشت و سپس به تهران آمد، در سال ۱۳۰۰ش در کابینه قوام الدوله وزیر تجارت و فوائد عامه و در همین سال و با همین سمت در کابینه مشیرالدوله وزیر بود، و در سال ۱۳۰۳ش در کابینه رضاخان سردار سپه وزیر دادگستری و پس از آن والی آذربایجان شرقی شد. وی در سال ۱۳۰۶ در کابینه مخبرالسلطنه هدایت وزیر کشور بود و در سال ۱۳۲۶ش به جای تیمورتاش رییس دربار بود و در تهران درگذشت.
حسین ادیب السلطنه سمیعی پسر میرزا حسن خان ادیب السلطنه تحصیلات عربی و فارسی و انشا و خط بسیار خوبی داشت. در آغاز کار در وزارت خارجه استخدام شد و پس از چندی رییس شعبه دول غیر هم جوار شد.
مشاغل و مناصب
در سال ۱۳۲۷ق به وزارت داخله منتقل شد و رییس کل وزارت داخله شد. در دوره دوم ۱۳۳۳ق از رشت به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد و در سال ۱۳۳۴ با عده ای از وکلا از تهران به قم مهاجرت کرده، در حکومت موقتی که به ریاست رضاقلی خان مافی نظام السلطنه در کرمانشاه در سال ۱۳۳۵ق از طرف ملیون تشکیل شد، ادیب السلطنه به همراه سلیمان میرزا مدرس وحیدالملک شیبانی و عباس میرزا سالار لشکر به آن جا رفتند. ادیب السلطنه وزیر داخله دولت مزبور بود و بعد به خارج مملکت رفت تا سال ۱۳۳۶ق در حلب اقامت داشت و سپس به تهران آمد، در سال ۱۳۰۰ش در کابینه قوام الدوله وزیر تجارت و فوائد عامه و در همین سال و با همین سمت در کابینه مشیرالدوله وزیر بود، و در سال ۱۳۰۳ش در کابینه رضاخان سردار سپه وزیر دادگستری و پس از آن والی آذربایجان شرقی شد. وی در سال ۱۳۰۶ در کابینه مخبرالسلطنه هدایت وزیر کشور بود و در سال ۱۳۲۶ش به جای تیمورتاش رییس دربار بود و در تهران درگذشت.
wikifeqh: حسین_سمیعی
پیشنهاد کاربران
حسین سمیعی ( ۱۲۵۵ رشت – ۱۶ بهمن ۱۳۳۲ ) ملقب به ادیب السلطنه، دولت مرد، سناتور، نماینده مجلس و ادیب اواخر دوره قاجار و اوائل دوره پهلوی بود. او ریاست فرهنگستان ایران را برعهده داشت.
پدرش میرزاحسن خان ادیب السلطنه از خاندان سمیعی گیلان و اعضای دیوانی بود که مدت ها پیشکاری امیرافخم همدانی ( حاکم کرمانشاه ) را برعهده داشت. حسین نزد معلمان خصوصی تحصیلات خود را آغاز کرد و پس از آنکه مقدماتی از فارسی و عربی فرا گرفت، تحصیلات خود را نزد دو تن از عرفا و دانشمندان معروف کرمانشاه به نام ابوالفقراء اصفهانی و میرزای سالک ادامه داد و در ادبیات فارسی و اصول حکمت و ادبیات عرب معلوماتی کسب کرد. سپس به درخواست حسام الملک همدانی وارد دارالفنون ناصری شد و تحصیلات خود را ادامه داد و زبان های خارجی و شیوه نگارش و حسن خط آموخت.
... [مشاهده متن کامل]
در ۱۳۱۳ ه. ق ( ۱۲۷۴ خورشیدی ) وارد وزارت خارجه شد و در اداره عثمانی مشغول به کار گردید و مدت پانزده سال در آن وزارتخانه در سمت های مختلف انجام وظیفه کرد. مدتی نیز ریاست اداره دول غیرهمجوار را برعهده داشت. در ۱۳۲۸ه. ق ( ۱۲۸۹ خورشیدی ) به وزارت داخله منتقل شد و به سمت مدیرکل آن وزارتخانه مشغول کار شد و پس از چندی معاون آن وزارتخانه شد.
در اواخر دوره سوم مجلس شورای ملی به نمایندگی از رشت وارد مجلس ( تصویب اعتبارنامه: نوزدهم امرداد ۱۲۹۴ ) و عضو فراکسیون دموکرات شد. در همین دوره پدرش درگذشت و لقب ادیب السلطنه به او رسید. عمر مجلس سوم زیاد دوام نیافت زیرا دامنه جنگ بین المللی اول به شرق نیز رسید و ایران هم که بی طرفی خود را اعلام کرده بود، مورد تجاوز قرار گرفت و اشغال شد. مجلس سوم تصمیم به مهاجرت گرفت، ادیب السلطنه نیز از مهاجرینی بود که ابتدا به قم و بعد به کرمانشاه رفتند و دولت موقتی به سرپرستی رضاقلی خان نظام السلطنه تشکیل دادند. ادیب السلطنه در آن دولت به وزارت داخله رسید. مهاجرین سپس به عثمانی رفتند و مدتی در آن کشور اقامت کردند. سمیعی سرانجام به حلب رفت و مدتی در آن دیار اقامت داشت.
در ۱۲۹۶ خورشیدی با سایر مهاجرین به ایران بازگشت و دور از کارهای سیاسی به مطالعه در ادبیات فارسی و زبان و متون عربی پرداخت و به تشکیل انجمن ادبی مبادرت کرد. در کابینه فتح الله خان اکبر ( سپهدار رشتی ) معاونت نخست وزیر را برعهده گرفت و از طرف دولت مأمور مذاکره با سران کودتا شد ولی در کرج توقیف شد و نتوانست مأموریت خود را انجام دهد. در خرداد ۱۳۰۰ در کابینه احمد قوام السلطنه، وزارت تجارت و فوائد عامه به عهده او قرار گرفت و تا مهر همان سال بر سر کار بود. در دوم بهمن همان سال بار دیگر برای تصدی همین وزارتخانه اما این بار در دولت مشیرالدوله به مجلس معرفی شد که تا اردیبهشت سال بعد که دولت مشیرالدوله بر سر کار بود، بر این سمت باقی ماند. در ۲۵ بهمن ۱۳۰۱ که کابینه به ریاست مستوفی تشکیل شد، شغل سمیعی، کفالت ( سرپرستی ) وزارت داخله بود تا اینکه این کابینه در ۲۱ خرداد ۱۳۰۲ کنار رفت.
پدرش میرزاحسن خان ادیب السلطنه از خاندان سمیعی گیلان و اعضای دیوانی بود که مدت ها پیشکاری امیرافخم همدانی ( حاکم کرمانشاه ) را برعهده داشت. حسین نزد معلمان خصوصی تحصیلات خود را آغاز کرد و پس از آنکه مقدماتی از فارسی و عربی فرا گرفت، تحصیلات خود را نزد دو تن از عرفا و دانشمندان معروف کرمانشاه به نام ابوالفقراء اصفهانی و میرزای سالک ادامه داد و در ادبیات فارسی و اصول حکمت و ادبیات عرب معلوماتی کسب کرد. سپس به درخواست حسام الملک همدانی وارد دارالفنون ناصری شد و تحصیلات خود را ادامه داد و زبان های خارجی و شیوه نگارش و حسن خط آموخت.
... [مشاهده متن کامل]
در ۱۳۱۳ ه. ق ( ۱۲۷۴ خورشیدی ) وارد وزارت خارجه شد و در اداره عثمانی مشغول به کار گردید و مدت پانزده سال در آن وزارتخانه در سمت های مختلف انجام وظیفه کرد. مدتی نیز ریاست اداره دول غیرهمجوار را برعهده داشت. در ۱۳۲۸ه. ق ( ۱۲۸۹ خورشیدی ) به وزارت داخله منتقل شد و به سمت مدیرکل آن وزارتخانه مشغول کار شد و پس از چندی معاون آن وزارتخانه شد.
در اواخر دوره سوم مجلس شورای ملی به نمایندگی از رشت وارد مجلس ( تصویب اعتبارنامه: نوزدهم امرداد ۱۲۹۴ ) و عضو فراکسیون دموکرات شد. در همین دوره پدرش درگذشت و لقب ادیب السلطنه به او رسید. عمر مجلس سوم زیاد دوام نیافت زیرا دامنه جنگ بین المللی اول به شرق نیز رسید و ایران هم که بی طرفی خود را اعلام کرده بود، مورد تجاوز قرار گرفت و اشغال شد. مجلس سوم تصمیم به مهاجرت گرفت، ادیب السلطنه نیز از مهاجرینی بود که ابتدا به قم و بعد به کرمانشاه رفتند و دولت موقتی به سرپرستی رضاقلی خان نظام السلطنه تشکیل دادند. ادیب السلطنه در آن دولت به وزارت داخله رسید. مهاجرین سپس به عثمانی رفتند و مدتی در آن کشور اقامت کردند. سمیعی سرانجام به حلب رفت و مدتی در آن دیار اقامت داشت.
در ۱۲۹۶ خورشیدی با سایر مهاجرین به ایران بازگشت و دور از کارهای سیاسی به مطالعه در ادبیات فارسی و زبان و متون عربی پرداخت و به تشکیل انجمن ادبی مبادرت کرد. در کابینه فتح الله خان اکبر ( سپهدار رشتی ) معاونت نخست وزیر را برعهده گرفت و از طرف دولت مأمور مذاکره با سران کودتا شد ولی در کرج توقیف شد و نتوانست مأموریت خود را انجام دهد. در خرداد ۱۳۰۰ در کابینه احمد قوام السلطنه، وزارت تجارت و فوائد عامه به عهده او قرار گرفت و تا مهر همان سال بر سر کار بود. در دوم بهمن همان سال بار دیگر برای تصدی همین وزارتخانه اما این بار در دولت مشیرالدوله به مجلس معرفی شد که تا اردیبهشت سال بعد که دولت مشیرالدوله بر سر کار بود، بر این سمت باقی ماند. در ۲۵ بهمن ۱۳۰۱ که کابینه به ریاست مستوفی تشکیل شد، شغل سمیعی، کفالت ( سرپرستی ) وزارت داخله بود تا اینکه این کابینه در ۲۱ خرداد ۱۳۰۲ کنار رفت.
