حسنه کافران

[ویکی فقه] حسنه کافران (قرآن). انسان در اثر لجاجت، چنان سقوط می کند که حاضر است نابود شود، ولی حقّ را نپذیرد.
شتابزدگی کافران در طلب سیئه(عذاب الهی)، پیش از حسنه:•«... اولـئک الذین کفروا... ویستعجلونک بالسیئة قبل الحسنة...:و اگر (از چیزی) تعجب می کنی پس تعجب آور گفتار آنهاست که (گویند) آیا آن گاه که (پس از مرگ) خاک شدیم آیا به راستی ما در آفرینش جدیدی خواهیم بود؟ آنهایند کسانی که به پروردگارشان کفر ورزیدند و آنها در گردن شان غل و زنجیرها (ی ضلالت در دنیا و آتشین در آخرت) است، و آنها اهل آتش اند که در آن جاودانند. و آنها پیش از (طلب) رحمت، شتاب در (نزول) عذاب را از تو می خواهند در حالی که (می دانند) قبل از آنها بلاهای عبرت آموز (بر امم سابقه) گذشته است. و حقّا که پروردگار تو بر مردم با وجود ستم شان صاحب آمرزشی (بزرگ) است و البته پروردگارت (نسبت به مستحقین عذاب) سخت کیفر است.» انسان در اثر لجاجت، چنان سقوط می کند که حاضر است نابود شود، ولی حقّ را نپذیرد. چنانکه کفار پیش از رحمت و نیکی، به شتاب از پیامبر عذاب و بدی درخواست می کردند.در این آیه خداوند متعال ، به یکی دیگر از سخنان غیر منطقی مشرکان پرداخته و می گوید:" آنها به جای اینکه از خداوند به وسیله تو تقاضای رحمت کنند، درخواست تعجیل عذاب و کیفر و مجازات می نمایند" (وَ یسْتَعْجِلُونَکَ بِالسَّیئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ).چرا این قوم این قدر لجوج و جاهل اند؟ چرا آنها نمی گویند اگر راست می گویی رحمت خدا را چنین و چنان بر ما نازل بگردان، بلکه می گویند اگر سخن تو راست است، عذاب خدا را بر ما فرو فرست!.آیا آنها فکر می کنند مجازات الهی دروغ است؟" با اینکه در گذشته عذاب هایی بر امت های سرکش پیشین نازل گردید" که اخبار آن بر صفحات تاریخ و در دل زمین ثبت است (وَ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمُ الْمَثُلاتُ ). سپس اضافه می کند:" خداوند، هم در برابر زشتی ها و ستم های مردم، دارای مغفرت است و هم دارای کیفر شدید است" (وَ إِنَّ رَبَّکَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِلنَّاسِ عَلی ظُلْمِهِمْ وَ إِنَّ رَبَّکَ لَشَدِیدُ الْعِقابِ ). در معنای کلمه" سیئه" گفته شده است که: به معنای هر خصلتی است که نفس آدمی از آن خوشش نیاید و از آن ناراحت شود، و نقیض آن" حسنه" که به معنای خصلتی است که نفس را مسرور و خوشحال سازد.