حسن کفاش اصفهانی

[ویکی فقه] حسن کفاش اصفهانی، از شعرای اصفهان در قرن سیزدهم هجری می باشد.
میرزا حسن کفاش اصفهانی، از شعرای اصفهان در قرن سیزدهم هجری است. در تذکره های عهد قاجاریه هیچ ذکری از او نشده و جزئیات زندگی او معلوم نیست. اغلب اشعارش در مدح و مرثیه معصومین (علیهم السّلام) بوده و برخی از اشعار او در ابنیه تاریخی و بقاع متبرّکه اصفهان وجود دارد. از جمله دو قطعه شعر در رثای حاج سیدمحمّدباقر حجّةالاسلام شفتی و بنای بقعه او در سال ۱۲۶۰ق، تاریخ تعمیرات عمارت عالی قاپو در سال ۱۲۷۴ق و ماده تاریخ وفات ملّااسماعیل ثانی خواجویی به سال ۱۲۸۲ق بر روی سنگ قبر او واقع در تخت فولاد اصفهان. از دیوان کفاش سه نسخه خطی موجود است، نسخه شماره ۸۶ کتابخانه آیت اللّه گلپایگانی در قم و نسخه شماره ۱۵۲ کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد و نسخه ای دیگر در کتابخانه آقاسیّدمحمّد جزائری. سال وفات او معلوم نیست و صاحب عنوان را نباید با استاد رمضان کفاش خراسانی سراینده «دعانامه» و «نفرین نامه» اشتباه گرفت.
مهدوی، سیدمصلح الدین، بیان المفاخر، ج۲، ص۱۱۸.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، بیان المفاخر، ج۲، ص۱۱۸.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، بیان المفاخر، ج۲، ص۱۳۷.۳. ↑ شیرازی اصفهانی، طرب بن هما، دیوان طرب، ص۲۵۰-۲۵۱.۴. ↑ معلم حبیب آبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، ج۷، ص۲۴۲۴.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۸۲-۵۸۳.
...