حسن شرعی احتیاط

[ویکی فقه] رجحان احتیاط به حسب شرع را حسن شرعی احتیاط گویند.
حسن شرعی احتیاط، مقابل حسن عقلی احتیاط و به معنای رجحان احتیاط در نزد شرع است.
نظرات علما
برخی اعتقاد دارند رجحان شرعی احتیاط، به سبب رجحان موجود در نفس احتیاط است و اخبار احتیاط بر این مطلب گواه می باشد. برخی دیگر معتقدند حسن احتیاط به این سبب است که احتیاط، حکایت کننده از ورع و تقوای شخص بوده و در جهت تعظیم و احترام مولا است؛ یعنی به دلیل انطباق عنوان دیگر بر آن (و نه برای نفس احتیاط) حسن شرعی دارد.در این مورد که آیا احتیاط مطلقا حَسَن است، یا فقط در بعضی موارد حسن است، اختلاف وجود دارد؛ برخی مثل مرحوم «آخوند خراسانی» احتیاط را مطلقا حسن می دانند و گروهی نظر دیگر را پذیرفته اند.