[ویکی اهل البیت] از وجوه طایفه از اصحاب حضرت امام رضا علیه السلام است و پسر دختر الیاس صیرفی است که از شیوخ اصحاب حضرت امام صادق علیه السلام بوده و از جد خود الیاس روایت کرده که در وقت احتضارش گفت: شاهد باشید و این ساعت، ساعت دروغ گفتن نیست هر آینه شنیدم از حضرت صادق علیه السلام که فرمود: واللّه! نمی میرد بنده ای که دوست دارد خدا و رسول و ائمه اطهار علیهم السلام را پس آتش مسّ بکند او را و این کلام را اعاده کرد دوبار و سه بار بدون آن که از او سؤال کنند.
و شیخ طوسی روایت کرده از احمد بن محمد بن عیسی بن قمی؛ که به جهت طلب حدیث هجرت کردم به کوفه و ملاقات کردم در آن جا حسن بن علی وشا را از او سؤال کردم که کتاب علأن رزین و ابان بن عثمان را برای من بیاورد، چون آورد گفتم به او دوست می دارم که اجازه دهی به من روایت این دو کتاب را، گفت: خدا تو را رحمت کند! چه عجله ای داری برو بنویس از روی آن ها بعد سماع کن، گفتم: که از حوادث روزگار ایمن نیستم، گفت: اگر من دانستم که از برای حدیث مثل تو طالبی است هر آینه بسیار اخذ حدیث می کردم چه آن که من درک کردم در این مسجد نهصد تن از مشایخ را که هر یک می گفت: «حدَّثنی جعفرُ بْن مُحَمَّد».
مولف گوید: که از این روایت معلوم می شود که در سابق اهل قم چقدر طالب حدیث بوده اند. از قم تا کوفه به طلب حدیث و هم اعتماد ایشان به اصول بوده و روایت نمی کردند حدیث را مگر با اجازه یا سماع از مشایخ و بالجمله: او از مشایخ اجازه و اجلاء اصحاب ائمه از او روایت می کنند و اگر عثره ای از او سر زده در وقف او بر حضرت موسی علیه السلام تدارک کرده به رجوع او به حضرت امام رضا علیه السلام و قول به امامت آن حضرت و حجت بعد از آن حضرت.
ابن شهر آشوب در (مناقب) روایت کرده از او که گفت: نوشتم در طوماری مسائلی چند که امتحان کنم به آن علی بن موسی علیه السلام را پس صبح حرکت کردم به سوی منزل آن حضرت، از بسیاری جمعیت که بر در خانه آن حضرت بود نرسیدم به در خانه در این حال خادمی را دیدم که می پرسید: کیست حسین بن علی وشاء پسر دختر الیاس بغدادی؟ گفتم: ای غلام! آن کس که تو می جویی منم. پس نوشته ای به من داد و گفت: این است جواب مسائلی که با خود داری! پس من به سبب این معجزه باهره قطع کردم به امامت آن حضرت و ترک کردم مذاهب واقفیه را.
حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال، قسمت دوم، باب یازدهم: در تاریخ حضرت رضا علیه السلام
و شیخ طوسی روایت کرده از احمد بن محمد بن عیسی بن قمی؛ که به جهت طلب حدیث هجرت کردم به کوفه و ملاقات کردم در آن جا حسن بن علی وشا را از او سؤال کردم که کتاب علأن رزین و ابان بن عثمان را برای من بیاورد، چون آورد گفتم به او دوست می دارم که اجازه دهی به من روایت این دو کتاب را، گفت: خدا تو را رحمت کند! چه عجله ای داری برو بنویس از روی آن ها بعد سماع کن، گفتم: که از حوادث روزگار ایمن نیستم، گفت: اگر من دانستم که از برای حدیث مثل تو طالبی است هر آینه بسیار اخذ حدیث می کردم چه آن که من درک کردم در این مسجد نهصد تن از مشایخ را که هر یک می گفت: «حدَّثنی جعفرُ بْن مُحَمَّد».
مولف گوید: که از این روایت معلوم می شود که در سابق اهل قم چقدر طالب حدیث بوده اند. از قم تا کوفه به طلب حدیث و هم اعتماد ایشان به اصول بوده و روایت نمی کردند حدیث را مگر با اجازه یا سماع از مشایخ و بالجمله: او از مشایخ اجازه و اجلاء اصحاب ائمه از او روایت می کنند و اگر عثره ای از او سر زده در وقف او بر حضرت موسی علیه السلام تدارک کرده به رجوع او به حضرت امام رضا علیه السلام و قول به امامت آن حضرت و حجت بعد از آن حضرت.
ابن شهر آشوب در (مناقب) روایت کرده از او که گفت: نوشتم در طوماری مسائلی چند که امتحان کنم به آن علی بن موسی علیه السلام را پس صبح حرکت کردم به سوی منزل آن حضرت، از بسیاری جمعیت که بر در خانه آن حضرت بود نرسیدم به در خانه در این حال خادمی را دیدم که می پرسید: کیست حسین بن علی وشاء پسر دختر الیاس بغدادی؟ گفتم: ای غلام! آن کس که تو می جویی منم. پس نوشته ای به من داد و گفت: این است جواب مسائلی که با خود داری! پس من به سبب این معجزه باهره قطع کردم به امامت آن حضرت و ترک کردم مذاهب واقفیه را.
حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال، قسمت دوم، باب یازدهم: در تاریخ حضرت رضا علیه السلام
wikiahlb: حسن_بن_علی_وشاء