[ویکی فقه] حروف خفیه، حروف دارای صفت خفا (تلفظ بسیار سبک) است.
صفت خفا از صفات فرعی یا غیرمتضاد حروف است. جایی که حرف به گونه ای بسیار سبک تلفظ شود که مخفی به نظر آید، صفت خفا در آن است. حرف دارای این صفت «حرف خفیه» خوانده می شود.
حروف دارای صفت خفا
از میان حروف تهجی، حرف «هـ» و حروف «مد» این صفت را دارند؛ زیرا «هـ» صفت همس، رخوت، استفال و سکون دارد؛ همان طور که حرف مد نیز دارای صفات استفال و سکون است. هنگام ادای این حروف از شدت سبکی، گویا مخفی شده اند، لذا در مواردی که حرف پس از «هـ» یا پیش از آن متحرک باشد، آن را به حالت اشباع می خوانند تا مخفی نشود؛ مانند: «انه» و «به». درباره حروف مد نیز کشش راهی برای این است که مخفی به نظر نیایند؛ مانند: «سوء» و «جاء».
سبب خفا در حروف مد
سبب خفا در حروف مد، وسعت مخرج تلفظ آن ها؛ و در حرف «هـ» ضعف همه صفات آن است.
عناوین مرتبط
...
صفت خفا از صفات فرعی یا غیرمتضاد حروف است. جایی که حرف به گونه ای بسیار سبک تلفظ شود که مخفی به نظر آید، صفت خفا در آن است. حرف دارای این صفت «حرف خفیه» خوانده می شود.
حروف دارای صفت خفا
از میان حروف تهجی، حرف «هـ» و حروف «مد» این صفت را دارند؛ زیرا «هـ» صفت همس، رخوت، استفال و سکون دارد؛ همان طور که حرف مد نیز دارای صفات استفال و سکون است. هنگام ادای این حروف از شدت سبکی، گویا مخفی شده اند، لذا در مواردی که حرف پس از «هـ» یا پیش از آن متحرک باشد، آن را به حالت اشباع می خوانند تا مخفی نشود؛ مانند: «انه» و «به». درباره حروف مد نیز کشش راهی برای این است که مخفی به نظر نیایند؛ مانند: «سوء» و «جاء».
سبب خفا در حروف مد
سبب خفا در حروف مد، وسعت مخرج تلفظ آن ها؛ و در حرف «هـ» ضعف همه صفات آن است.
عناوین مرتبط
...
wikifeqh: حروف_خفیه