حروف ایجادی

[ویکی فقه] حروف ایجاد کننده نسبت و معنا هنگام استعمال را حروف ایجادی گویند.
حروف ایجادی، مقابل حروف حکایی بوده و به حروفی گفته می شود که ایجاد نسبت می نماید؛ به این صورت که استعمال الفاظ این حروف، باعث ایجاد معانی آنها می گردد؛ معانیی که با قطع نظر از استعمال، هیچ گونه تقرر و ثبوتی ندارد.
توضیح
حروف حکایی، خصوصیت حکایت از واقعیتی را دارد که قبل از استعمال در ظرف مناسب خود تقرر و ثبوت داشته است؛ اما حروف ایجادی از هیچ واقعیتی حکایت نمی کند و در واقع، مطلبی وجود ندارد تا این حروف آیینه آن قرار گیرد، بلکه معانی به وسیله همین حروف ایجاد می شود، مانند ایجادی که در باب عقود و ایقاعات وجود دارد و با نفس عقد یا ایقاع، اثر آن، مثل ملکیت در بیع یا زوجیت در نکاح و یا جدایی در طلاق، تحقق پیدا می کند.
مثال
برای مثال، حرف تاکید «لام» در جمله «زید لقائم» نقش ایجاد تایید و تاکید نسبت به مضمون جمله را داشته و از چیزی حکایت نمی کند.حروف قسم، ندا، تاکید، کاف خطاب و غیر آن از مصادیق حروف ایجادی می باشد، هر چند بعضی هم چون مرحوم « محقق نایینی » تمام حروف را ایجادی می دانند.
نکته
...