حدیث عالی مطلق

[ویکی فقه] حدیث عالی مطلق، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به خبری که سند آن نسبت به سند دیگر با واسطه کمتری به معصوم (علیه السّلام) برسد، گفته می شود.
حدیث عالی منقسم می شود به «عالی مطلق» و «عالی نسبی».حدیث عالی مطلق حدیثی است که رجال سندش در مقایسه با سند دیگری که همین متن را نقل می کند کمتر باشد.برخی علاوه بر تعریف مذکور تعریف دیگری نیز ذکر کرده اند و آن این که رجال سندش نسبت به مطلق اسانید کمتر باشد مانند ثلاثیات کافی (محمد بن یحیی عن احمد بن محمد بن عیسی عن الحسین بن سعید) و ثلاثیات تهذیب (محمد بن محمد بن نعمان عن احمد بن محمد بن حسن عن ابیه محمد بن حسن بن ولید).
حکم حدیث عالی مطلق
ا - این نوع سند بهترین سند است مشروط به این که رجال سند، رجال حدیث صحیح باشند یعنی اگر رجال آن از رجال حدیث ضعیف باشد از ارزش ساقط می شود به ویژه اگر کذابی در سند باشد.ب - صحیح نبودن سند روایت منافات با علو حدیث ندارد، هر چند که اگر سند آن هم صحیح باشد مزیت بیشتری پیدا می کند.به حدیث عالی مطلق «خبر عالی مطلق»، «روایت عالی مطلق» و «عالی مطلق» نیز گفته شده است.
سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۸۰.
۱. ↑ سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۸۰.
...