حجت حدیثی

[ویکی فقه] حجّت (۳)، اصطلاحی در علم حدیث، ناظر بر یکی از مراتب تعدیل راوی.
حجت در لغت به معنای دلیل و برهان است، یعنی آنچه بتوان با آن چیزی را ثابت کرد و در بحث و جدال بر مخالف پیروز شد از همین رو، حجت با دلیل هم معنا دانسته شده است.


معنای اصطلاحی حجت
منظوراز حجت، در اصطلاح محدّثان، کسی است که بتوان به حدیث او استدلال و احتجاج کرد و احتجاج و استدلال به حدیث، اگرچه مفهومی اعم است اما در اینجا به منزله توثیق دانسته شده است و به علاوه حجت به کسی اطلاق شده است که سیصدهزار حدیث را با سند آن ها از حفظ داشته و بر چگونگی احوال راویان آن ها نیز آگاه باشد.

مرتبه حجت در نزد محدثان
در سلسله مراتب محدّثان، حجت پس از حاکم، که عالی ترین مرتبه است، قرار دارد

اصطلاح حجت نزد شیعه از دیدگاه مامقانی
...