[ویکی شیعه] حارث بن سعید بن حمدان (۳۲۰-۳۵۷ق)، معروف به ابوفراس حمدانی، شاعر شیعه مذهب، عموزاده سیف الدوله حمدانی و از سرداران دودمان آل حمدان بود. اشعار ابوفراس حماسی و عاشقانه و نیز در مدح ائمه است. ابوفراس پایه گذار اشعاری با نام حبسیات در شعر عرب است.
او از جمله شاعران اهل بیت به شمار می رود. گرچه تعداد اشعارش در این زمینه کم است ولی تأثیر آن بر جهان اسلام کم نبوده است. معروف ترین شعر او در باب خاندان عصمت و طهارت پاسخش به یکی از امیرزادگان عباسی به نام "ابن معتز" است و نیز قصیده «ابن سکره هاشمی» که به شافیه معروف است. او در این قصیده به تندی بر امویان و عباسیان تاخته و بر بزرگواری موسی بن جعفر و امام هشتم (ع) و خاندان پیامبر اسلام تأکید کرده است.
قصیده رائیه مشهورِ ابی فراس با مطلع "اراک عصی الدمع شیمتک الصبر..." را عده ای بهترین شعر عاشقانه تاریخ ادبیات عرب می دانند.
او از جمله شاعران اهل بیت به شمار می رود. گرچه تعداد اشعارش در این زمینه کم است ولی تأثیر آن بر جهان اسلام کم نبوده است. معروف ترین شعر او در باب خاندان عصمت و طهارت پاسخش به یکی از امیرزادگان عباسی به نام "ابن معتز" است و نیز قصیده «ابن سکره هاشمی» که به شافیه معروف است. او در این قصیده به تندی بر امویان و عباسیان تاخته و بر بزرگواری موسی بن جعفر و امام هشتم (ع) و خاندان پیامبر اسلام تأکید کرده است.
قصیده رائیه مشهورِ ابی فراس با مطلع "اراک عصی الدمع شیمتک الصبر..." را عده ای بهترین شعر عاشقانه تاریخ ادبیات عرب می دانند.
wikishia: حارث_بن_سعید_بن_حمدان