حادثه افک

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] حادثه اِفک در اصطلاح به ماجرایی در تاریخ صدر اسلام گفته می شود که بخشی از آیات سوره نور (آیات ۱۱ تا ۲۶) بدان اشاره دارد. این واقعه در سال ۵ هجری قمری پیامبر(ص) در مدینه به وقوع پیوست و در آن گروهی از مردم به یکی از مسلمانان که بنابر روایت مشهور، عایشه همسر رسول خدا بود، تهمت فحشاء زدند. خداوند در این آیات، مردم را به دلیل تهمت زدن و دامن زدن به شایعات سرزنش کرده است. بر اساس روایت دیگری که در منابع شیعی نقل شده است، فردی که به او تهمت زده شده ماریه قبطیه همسر دیگر پیامبر(ص) و مادر ابراهیم فرزند آن حضرت بوده است. صحت تاریخی هر دو شأن نزول و یا ارتباطشان با آیات مورد بحث، مورد انتقاد و تردید برخی پژوهشگران قرار گرفته است.
"اِفک" به چیزی گفته می شود که از حالت اصلی و طبیعیش دگرگون شود. به تهمت و دروغ نیز از آنجا که سخنی است که از حق انحراف پیدا کرده و واقعیتش برگردانده شده است، افک گفته می شود.
قرآن کریم از آیه یازدهم سوره نور به ماجرای تهمت به یکی از مسلمانان اشاره کرده و آنها را به دلیل این عمل سرزنش می کند. آنچه از آیات قرآن بدون توجه به تفاسیر و شأن نزولی که تفاسیر برای آن ذکر کرده اند می توان دریافت این است که فردی که به او تهمت زده شده فردی مشهور و از اعضای خانواده پیامبر(ص) بوده و تهمت زنندگان گروهی از مردم بوده اند.

پیشنهاد کاربران

ماجرای افک و دیدگاه اهل سنت و تشیع
طی دیدگاه اهل سنت گفته شده در سال ۶۲۷ میلادی عایشه محمد را در غزوه بنی المُصطَلَق همراهی کرد ولی از گروه جدا افتاد. مدتی بعد، هنگامی که توسط صفوان بن معطل ( یکی از سربازان محمد ) که او را در صحرا پیدا کرده بود، به مدینه بازگردانده شد، عدّه ای ادعا کردند که عایشه و صفوان با هم زنا کرده اند. حسان بن ثابت، اسامة بن زید فرزند زید بن حارثه و عده ای دیگر از عایشه دفاع کردند. علی ابن ابی طالب به محمد گفت: �زنان بسیارند و تو می توانی به آسانی یکی را بر جای دیگری برگزینی. � محمد دربارهٔ شایعات با عایشه صحبت کرد. وی وحی مبنی بر بی گناهی عایشه را دریافت کرد و تهمت زنندگان را با ۸۰ ضربهٔ شلاق مجازات کرد. ر آیات ۱۱ تا ۲۶ سوره نور، ماجرای تهمت فحشا زدن به یکی از مسلمانان بیان شده است و خداوند تهمت زنندگان را به جهت این تهمت سرزنش می کند. به گفته محمدحسین طباطبایی مؤلف تفسیر المیزان از آیات قرآن استفاده می شود فردی که به او تهمت زده شده، مشهور و از اعضای خانواده پیامبر ( ص ) بوده و تهمت زنندگان گروهی بوده اند. خداوند در این آیات، تهمت زنندگان را به عذابی بزرگ تهدید و مؤمنان را سرزنش کرده که چرا شایعات را بدون دلیل و بررسی پذیرفته اند. در این آیات، خداوند مردم را از تهمت بی عفتی به زنان پاکدامن، به شدت نهی کرده و زنان پاک را از چنین تهمت هایی مبرا دانسته است
...
[مشاهده متن کامل]

بپرس