حادثه افک

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] حادثه اِفک در اصطلاح به ماجرایی در تاریخ صدر اسلام گفته می شود که بخشی از آیات سوره نور (آیات ۱۱ تا ۲۶) بدان اشاره دارد. این واقعه در سال ۵ هجری قمری پیامبر(ص) در مدینه به وقوع پیوست و در آن گروهی از مردم به یکی از مسلمانان که بنابر روایت مشهور، عایشه همسر رسول خدا بود، تهمت فحشاء زدند. خداوند در این آیات، مردم را به دلیل تهمت زدن و دامن زدن به شایعات سرزنش کرده است. بر اساس روایت دیگری که در منابع شیعی نقل شده است، فردی که به او تهمت زده شده ماریه قبطیه همسر دیگر پیامبر(ص) و مادر ابراهیم فرزند آن حضرت بوده است. صحت تاریخی هر دو شأن نزول و یا ارتباطشان با آیات مورد بحث، مورد انتقاد و تردید برخی پژوهشگران قرار گرفته است.
"اِفک" به چیزی گفته می شود که از حالت اصلی و طبیعیش دگرگون شود. به تهمت و دروغ نیز از آنجا که سخنی است که از حق انحراف پیدا کرده و واقعیتش برگردانده شده است، افک گفته می شود.
قرآن کریم از آیه یازدهم سوره نور به ماجرای تهمت به یکی از مسلمانان اشاره کرده و آنها را به دلیل این عمل سرزنش می کند. آنچه از آیات قرآن بدون توجه به تفاسیر و شأن نزولی که تفاسیر برای آن ذکر کرده اند می توان دریافت این است که فردی که به او تهمت زده شده فردی مشهور و از اعضای خانواده پیامبر(ص) بوده و تهمت زنندگان گروهی از مردم بوده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس