[ویکی اهل البیت] آیت الله حاج شیخ مهدی امامی امیری در سال 1302 قمری در امیر کلای بابل و در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. از همان دوران کودکی به خاطر روح پاک و علاقه سرشار با قرآن آشنا شد و سنین نوجوانی به حوزه علمیه بابل راه یافت و به تحصیل علوم مقدس دینی پرداخت.
وی پس از ورود به مدرسه آستانه بابل و اقامت در آن، علوم مقدماتی و سطوح عالی را از محضر اساتید گرانقدر فراگرفت، برخی از استادان او عبارتند از:
مرحوم حاج شیخ مهدی امامی با آن که از این اساتید استفاده فراوان برد، اما روح بلندش همچنان از عطش علم در التهاب بود و در پی چشمه های دیگر می گشت، لذا راهی تهران شد و از محفل علمی استادان مختلف بهره های وافری در سطوح عالی و دروس استدلالی برد و در زمره زبده ترین شاگردان آن بزرگواران درآمد. استادان والا گهر او در تهران عبارتند از:
معظّم له پس از چند سال اقامت در تهران، عازم عتبات عالیات گشته و در نجف اشرف از خرمن پرفیض بزرگان فقاهت استفاده کرد و از اساتید بزرگ، به اخذ اجازه اجتهاد مفتخر گشت. اساتید وی در عراق عبارتند از:
مدت اقامت ایشان در حوزه علمی نجف اشرف از پربارترین دوران زندگی این عالم فرزانه بشمار می رود. شخصیت علمی و معنوی وی در این دوره شکل گرفت، روح تشنه اش سیراب گردید و به قله رفیع اجتهاد دست یافته، و با کوله باری از علم و معنویت رانی بابل گشت، شیخ مهدی در امیرکلا ساکن گشت و به ارشاد مردم و ترویج شریعت مقدس نبوی پرداخت. او با هوشیاری و تحمل سختی های مردم منطقه را در امور دینی و اجتماعی رهبری می کرد، به این ترتیب قلوب زیادی به سوی او جذب شدند و او توانست ضمن پرداختن به امور علمی و اشتغال به تدریس، سرآمد رجال علمی منطقه گردد.
شیخ مهدی پس از چند سال اقامت در وطن، یک بار دیگر در سال 1348 قمری، عازم شهر مقدس قم گردید و به بهره گیری از ذخایر سرشار علمی خود، به تدریس دروس عالی در فقه و اصول و همچنین تفسیر قرآن و فلسفه و علوم معقول پرداخت.
مدت چندانی از اقامت آن مجتهد عالی مقدار در قم نگذشت، که به خاطر جذابیت بیان و بهره مندی از قدرت ممتاز علمی، مورد توجه علماء، فضلا و طلاب قرار گرفته و شاگردان فراوانی در محفل علمی او گرد آمدند. شیخ در قم از مدرسین عظام حوزه علمیه قم به حساب می آمد، چنان چه در نجف اشرف نیز بر کرسی تدریس می درخشید و شاگردان ورزیده ای از محضرش بهره مند گشتند.
حضرت آیت الله محفوظی از علمای معاصر قم برای نگارنده نقل فرمود: «چند جلسیه ای از دروس ایشان را درک کردم، واقعاً جامعیت داشتند و مخصوصاً در تراجم و رجال خیلی مهارت داشت، درس تفسیر و اسفار ایشان، آمیزه ای از تفسیر و حدیث و رجال و فلسفه و حتی روضه بود. معظم له ارادت شدیدی به شیخ فضل الله شهید داشت و معمولا از ایشان یادآوری می کرد و خود اشک می ریخت».
وی پس از ورود به مدرسه آستانه بابل و اقامت در آن، علوم مقدماتی و سطوح عالی را از محضر اساتید گرانقدر فراگرفت، برخی از استادان او عبارتند از:
مرحوم حاج شیخ مهدی امامی با آن که از این اساتید استفاده فراوان برد، اما روح بلندش همچنان از عطش علم در التهاب بود و در پی چشمه های دیگر می گشت، لذا راهی تهران شد و از محفل علمی استادان مختلف بهره های وافری در سطوح عالی و دروس استدلالی برد و در زمره زبده ترین شاگردان آن بزرگواران درآمد. استادان والا گهر او در تهران عبارتند از:
معظّم له پس از چند سال اقامت در تهران، عازم عتبات عالیات گشته و در نجف اشرف از خرمن پرفیض بزرگان فقاهت استفاده کرد و از اساتید بزرگ، به اخذ اجازه اجتهاد مفتخر گشت. اساتید وی در عراق عبارتند از:
مدت اقامت ایشان در حوزه علمی نجف اشرف از پربارترین دوران زندگی این عالم فرزانه بشمار می رود. شخصیت علمی و معنوی وی در این دوره شکل گرفت، روح تشنه اش سیراب گردید و به قله رفیع اجتهاد دست یافته، و با کوله باری از علم و معنویت رانی بابل گشت، شیخ مهدی در امیرکلا ساکن گشت و به ارشاد مردم و ترویج شریعت مقدس نبوی پرداخت. او با هوشیاری و تحمل سختی های مردم منطقه را در امور دینی و اجتماعی رهبری می کرد، به این ترتیب قلوب زیادی به سوی او جذب شدند و او توانست ضمن پرداختن به امور علمی و اشتغال به تدریس، سرآمد رجال علمی منطقه گردد.
شیخ مهدی پس از چند سال اقامت در وطن، یک بار دیگر در سال 1348 قمری، عازم شهر مقدس قم گردید و به بهره گیری از ذخایر سرشار علمی خود، به تدریس دروس عالی در فقه و اصول و همچنین تفسیر قرآن و فلسفه و علوم معقول پرداخت.
مدت چندانی از اقامت آن مجتهد عالی مقدار در قم نگذشت، که به خاطر جذابیت بیان و بهره مندی از قدرت ممتاز علمی، مورد توجه علماء، فضلا و طلاب قرار گرفته و شاگردان فراوانی در محفل علمی او گرد آمدند. شیخ در قم از مدرسین عظام حوزه علمیه قم به حساب می آمد، چنان چه در نجف اشرف نیز بر کرسی تدریس می درخشید و شاگردان ورزیده ای از محضرش بهره مند گشتند.
حضرت آیت الله محفوظی از علمای معاصر قم برای نگارنده نقل فرمود: «چند جلسیه ای از دروس ایشان را درک کردم، واقعاً جامعیت داشتند و مخصوصاً در تراجم و رجال خیلی مهارت داشت، درس تفسیر و اسفار ایشان، آمیزه ای از تفسیر و حدیث و رجال و فلسفه و حتی روضه بود. معظم له ارادت شدیدی به شیخ فضل الله شهید داشت و معمولا از ایشان یادآوری می کرد و خود اشک می ریخت».
wikiahlb: حاج_شیخ_مهدى_امامى_امیرى