[ویکی اهل البیت] دودمان محترم «صدر»، اصیل ترین و ریشه دارترین خاندان شیعه در لبنان و عراق هستند که سابقه ای طولانی و درخشان در علم و عمل داشته و طی ده قرن از این خاندان، عالمانی بزرگ برخاسته و مشعلدار هدایت مردم و ترویج مکتب تشیع گشته اند. مرحوم آیت الله حاج سید رضا صدر یکی از آن ستارگان فروزان است که در این مجال با شخصیت بی نظیرش آشنا می شویم.
از آیت الله سید صدرالدین صدر سه پسر به یادگار مانده است، به نام های: سید رضا صدر، سید علی صدر، امام موسی صدر (رهبر محبوب و مفقود شیعیان لبنان که در اوایل سال 1357 ش. طی مسافرت به لیبی به همراه دو نفر ربوده شد).
سید رضا صدر در پنجم رمضان 1297 ش (1339 ق) در مشهد مقدس در خانه علم و اجتهاد دیده به جهان گشود. به مناسبت محل ولادتش او را رضا نام نهادند.
وی که از سلسله سادات موسوی است، با 32 واسطه به امام همام حضرت موسی بن جعفر علیه السلام و با 37 واسطه به امام علی ابن ابی طالب علیه السلام و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می رسد. آن سلسله ها عبارتند از: آیت الله سید رضا صدر، آیت الله العظمی سید صدرالدین صدر، آیت الله سید اسماعیل صدر، سید صدرالدین (صدرعاملی)، سید صالح صدر، سید محمد (محمد کبیر)، سید ابراهیم (ابومحمد ملقب به شرف الدین)، زین العابدین، علی نورالدین، نورالدین علی، سید حسین (عزالدین)، سید محمد، سید حسین، سید علی، سید محمد، سید عباس (تاج الدین) مشهور به ابی الحسن، سید محمد (شمس الدین)، سید عبدالله (جلال الدین)، سید احمد، سید حمزه (الصغیر)، سید سعدالله، سید حمزه (الکبیر)، سید محمد (ابوالسعادات)، سید عبدالله، سید محمد، سید علی، سید عبدالله، سید محمد، سید طاهر، سید حسین، سید موسی (ابن سبحة)، سید ابراهیم المرتضی (ابراهیم اصغر)، امام موسی الکاظم، امام جعفرالصادق، امام محمد الباقر، امام زین العابدین، امام حسن بن علی، امام امیرالمؤمنین علی ابن ابی طالب علیه السلام. آن مرحوم از طرف مادر به بیت شریف آیت الله العظمی حاج آقا حسین قمی منتسب است.
به نظر حضرت آیت الله حاج سید موسی شبیر زنجانی مدظله العالی، خاندان صدر تا زمان سید صالح شرف الدین به خاندان شرف الدین اشتهار داشتند؛ اما پس از آن که فرزند وی (سید صدرالدین) به مقام مرجعیت نایل آمد و در شهر اصفهان مرجعیت تامه پیدا کرد، این تیره از خاندان شرف الدین به «صدر» تغییر نام دادند. مرحوم آیت الله سید عبدالحسین شرف الدین (1377-1290 ق) که خود عالمی بزرگ از این خاندان، است کتاب مستقلی به نام «بغیة الراغبین» درباره بزرگان این دودمان نوشته است.
وی بعد از سپری کردن دوره دبستان، دروس ادبیات را تا دوره سطح نزد اساتید معروف مشهد مقدس آموخت. از آن جا که حوزه مشهد از نظر علوم ادبی در سطح عالی بود، وی از ادبیات قوی برخوردار بود. دروس مغنی و مطول را با شهید مطهری مباحثه می کرد و انس این دو بزرگوار به اندازه ای بود که بعد از عزیمت ایشان به قم، شهید مطهری نیز به قم هجرت نمود.
وی دروس سطح را از اساتید بزرگ حوزه قم فراگرفت. خود وی در خاطره ای نقل می کرد که تمام کتاب مکاسب را با شهید سید اسدالله مدنی قبل از اذان صبح در بالای سر حضرت معصومه سلام الله علیها مباحثه می کرد.
سید رضا صدر، درس خارج فقه و اصول را از محضر پدر بزرگوارش و آیت الله العظمی سید محمد حجت کوه کمره ای، تا پایان عمر آن دو بزرگوار، آموخت. مدتی هم در درس فقه آیت الله العظمی بروجردی شرکت کرد و از محضر آیت الله سید محمد محقق داماد نیز استفاده های زیادی برد. آن مرحوم به خاطر نبوغی که داشت، در سنین جوانی به درجه اجتهاد رسید و در ضمن تحصیل، دروس حوزه را تدریس می کرد و از استادان نامدار حوزه بشمار می رفت.
از آیت الله سید صدرالدین صدر سه پسر به یادگار مانده است، به نام های: سید رضا صدر، سید علی صدر، امام موسی صدر (رهبر محبوب و مفقود شیعیان لبنان که در اوایل سال 1357 ش. طی مسافرت به لیبی به همراه دو نفر ربوده شد).
سید رضا صدر در پنجم رمضان 1297 ش (1339 ق) در مشهد مقدس در خانه علم و اجتهاد دیده به جهان گشود. به مناسبت محل ولادتش او را رضا نام نهادند.
وی که از سلسله سادات موسوی است، با 32 واسطه به امام همام حضرت موسی بن جعفر علیه السلام و با 37 واسطه به امام علی ابن ابی طالب علیه السلام و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می رسد. آن سلسله ها عبارتند از: آیت الله سید رضا صدر، آیت الله العظمی سید صدرالدین صدر، آیت الله سید اسماعیل صدر، سید صدرالدین (صدرعاملی)، سید صالح صدر، سید محمد (محمد کبیر)، سید ابراهیم (ابومحمد ملقب به شرف الدین)، زین العابدین، علی نورالدین، نورالدین علی، سید حسین (عزالدین)، سید محمد، سید حسین، سید علی، سید محمد، سید عباس (تاج الدین) مشهور به ابی الحسن، سید محمد (شمس الدین)، سید عبدالله (جلال الدین)، سید احمد، سید حمزه (الصغیر)، سید سعدالله، سید حمزه (الکبیر)، سید محمد (ابوالسعادات)، سید عبدالله، سید محمد، سید علی، سید عبدالله، سید محمد، سید طاهر، سید حسین، سید موسی (ابن سبحة)، سید ابراهیم المرتضی (ابراهیم اصغر)، امام موسی الکاظم، امام جعفرالصادق، امام محمد الباقر، امام زین العابدین، امام حسن بن علی، امام امیرالمؤمنین علی ابن ابی طالب علیه السلام. آن مرحوم از طرف مادر به بیت شریف آیت الله العظمی حاج آقا حسین قمی منتسب است.
به نظر حضرت آیت الله حاج سید موسی شبیر زنجانی مدظله العالی، خاندان صدر تا زمان سید صالح شرف الدین به خاندان شرف الدین اشتهار داشتند؛ اما پس از آن که فرزند وی (سید صدرالدین) به مقام مرجعیت نایل آمد و در شهر اصفهان مرجعیت تامه پیدا کرد، این تیره از خاندان شرف الدین به «صدر» تغییر نام دادند. مرحوم آیت الله سید عبدالحسین شرف الدین (1377-1290 ق) که خود عالمی بزرگ از این خاندان، است کتاب مستقلی به نام «بغیة الراغبین» درباره بزرگان این دودمان نوشته است.
وی بعد از سپری کردن دوره دبستان، دروس ادبیات را تا دوره سطح نزد اساتید معروف مشهد مقدس آموخت. از آن جا که حوزه مشهد از نظر علوم ادبی در سطح عالی بود، وی از ادبیات قوی برخوردار بود. دروس مغنی و مطول را با شهید مطهری مباحثه می کرد و انس این دو بزرگوار به اندازه ای بود که بعد از عزیمت ایشان به قم، شهید مطهری نیز به قم هجرت نمود.
وی دروس سطح را از اساتید بزرگ حوزه قم فراگرفت. خود وی در خاطره ای نقل می کرد که تمام کتاب مکاسب را با شهید سید اسدالله مدنی قبل از اذان صبح در بالای سر حضرت معصومه سلام الله علیها مباحثه می کرد.
سید رضا صدر، درس خارج فقه و اصول را از محضر پدر بزرگوارش و آیت الله العظمی سید محمد حجت کوه کمره ای، تا پایان عمر آن دو بزرگوار، آموخت. مدتی هم در درس فقه آیت الله العظمی بروجردی شرکت کرد و از محضر آیت الله سید محمد محقق داماد نیز استفاده های زیادی برد. آن مرحوم به خاطر نبوغی که داشت، در سنین جوانی به درجه اجتهاد رسید و در ضمن تحصیل، دروس حوزه را تدریس می کرد و از استادان نامدار حوزه بشمار می رفت.
wikiahlb: حاج_سید_رضا_صدر