جی ال مکی

جی• ال• مکی. جان لسلی مکی ( به انگلیسی: J. L. Mackie ) ( ۲۵ اوت ۱۹۱۷–۱۲ دسامبر ۱۹۸۱ ) فیلسوف استرالیایی از سیدنی بود. او مشارکت های قابل توجهی در فلسفه دین، متافیزیک، و فلسفه زبان داشته است، و بیشتر به خاطر نقد خداباوری، دفاع از خداناباوری و همچنین دیدگاه هایش دربارهٔ فرااخلاق، به ویژه دفاع اش از شک گرایی اخلاقی شناخته شده باشد.
او شش کتاب نوشته است. کتاب اخلاقیات: اختراع درست و غلط ( ۱۹۷۷ ) با این جمله قاطع آغاز می شود که «هیچ ارزش عینی وجود ندارد»، و سپس استدلال می کند به این دلیل، اخلاقیات باید اختراع شود به جای اینکه کشف شود. کتاب «معجزهٔ خداباوری: براهینی در تأیید و رد وجود خداوند» دیگر کتاب مکی است که به عنوان یکی از بهترین کتابهایی که در فلسفهٔ تحلیلی نگاشته شده شناخته می شود[ ۱] . کای نیلسن این کتاب را بهترین دفاع از خداناباوری در سدهٔ بیستم برشمرده است[ ۲] . در سال ۱۹۸۰ مجلهٔ تایم جی. ال. مکی را تواناترین خداناباور دوران نامید[ ۳] .
وقتی نسخه ای از کتاب ژن خودخواه ریچارد داوکینز به عنوان هدیه کریسمس به او داده شد، [ ۴] او در مقاله ای در ژورنال فلسفه از کتاب تمجید کرد و عنوان نمود که از این ایده ها می توان در فلسفه اخلاق استفاده کرد. در سال ۱۹۷۹، فیلسوف مری میجلی در پاسخ به آن مقاله ای نوشت که در آن ژن خودخواه را بیشتر دربارهٔ خودپرستی اخلاقی دانسته بود تا فرگشت. [ ۵] این موجب اختلاف نظرهایی میان مکی، میجلی و داوکینز شد که تا زمان مرگ مکی ادامه داشت.
کتاب «معجزهٔ خداباوری: براهینی در تأیید و رد وجود خداوند» به سرپرستی زهیر باقری نوع پرست در سال ۱۴۰۱ ترجمه شده است. مجموعه مقاله هایی از او در کتاب کلام فلسفی توسط آرش نراقی و ابراهیم سلطانی ترجمه شده است.