جهت قضایای سالبه

[ویکی فقه] جهت قضایای سالبه یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای صورت ذهنی یا لفظ دال بر کیفیت نسبت محمول به موضوع در قضیه سالبه است.
جهت یا در قضایای سالبه است یا در قضایای موجبه. منطقیان قدیم برای قضایای موجهه سالبه، جهت خاصی را اعتبار نکرده اند با این استدلال که: در قضایای سالبه از جهت سلب، تصور ماده و جهت ممکن نیست، زیرا سلب، رفع نسبت است و با رفع نسبت، نسبتی وجود ندارد تا کیفیتی برایش بوده باشد؛ پس اینکه سالبه را نیز جزء موجهات شمرده اند از جهت اضافه ای است که سالبه به موجبه خود دارد و چون در موجبه اش نسبتی وجود دارد برای سالبه نیز فرض نسبت می کنند؛ بنابراین سالبه به تبع موجبه اش در شمار موجهات می آید.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.
۱. ↑ مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۳۰۱-۳۰۲.
...