جنگ سلوکیان و مائوریا بین سالهای ۳۰۵ تا ۳۰۳ پ. م درگرفت. جنگ زمانی شروع شد که سلوکوس یکم، به دنبال بازپس گیری ساتراپی های شرقی امپراتوری مقدونی بود که توسط امپراتور چاندراگوپتا مائوریا، اشغال شده بود.
جنگ در نهایت با قرارداد صلح به پایان رسید که منجر به الحاق منطقه دره سند و بخشی از افغانستان به امپراتوری مائوریا شد و چاندراگوپتا کنترل مناطقی را که به دنبالش بود را به دست آورد و یک اتحاد ازدواج بین دو قدرت شکل گرفت. پس از جنگ، امپراتوری مائوریا به عنوان قدرت غالب شبه قاره هند ظهور کرد و امپراتوری سلوکی توجه خود را به شکست دادن رقبای خود در غرب معطوف کرد.
چاندراگوپتا مائوریا در حدود سال ۳۲۱ پ. م خود را به عنوان حاکم ماگدها تثبیت کرد. او تصمیم گرفت سلسله ناندا و دشت گنگ را فتح کند. او یازده سال با مبارزات چریکی موفق با امپراتوری جنگید و پایتخت ناندا پاتالی پوترا را تصرف کرد. این منجر به سقوط امپراتوری و در نهایت ایجاد امپراتوری مائوریا تحت امپراتور چاندراگوپتا شد.
ساتراپ های ایرانی در افغانستان امروزی، همراه با پادشاهی ثروتمند گندهارا و ایالت های دره سند، همگی تسلیم اسکندر مقدونی شده و بخشی از امپراتوری او شده بودند. هنگامی که اسکندر درگذشت، جنگ های دیادوخوی ( "جانشینان" ) امپراتوری او را از هم جدا کرد. همان طور که ژنرال های او برای کنترل امپراتوری اسکندر می جنگیدند. در نواحی شرقی یکی از این ژنرال ها، سلوکوس یکم ، کنترل را در دست گرفته بود و شروع به تأسیس آنچه به نام امپراتوری سلوکی معروف شد. آپیان، مورخ رومی، دربارهٔ سلوکوس چنین می گوید:
او از لحاظ نظامی و متقاعدکنندکی در رایزنی ها قدرتمند و همیشه در کمین ملل همسایه اش بود، بین النهرین، ارمنستان، کاپادوکیه «سلوکی»، پارس، پارت، باختر، عربستان، تپوریا، سغد، آراخوزیا، هیرکانیا و دیگر سرزمین های مجاور را به دست آورد و قلمرواش تا رود سند تحت تسلط اسکندر قرار گرفت، به طوری که مرزهای امپراتوری او پس از اسکندر گسترده ترین در آسیا بود. تمام منطقه از فریگیا تا سند تابع سلوکوس بود.
اسکندر ساتراپ هایی را برای کنترل قلمروهای خود تعیین کرده بود. به همین ترتیب ساتراپ ها برای اداره دره سند منصوب شدند. مائوریا مناطقی را که توسط چهار ساتراپ اداره می شد، ضمیمه کرده بودند: نیکانور، فیلیپ، اودموس و پیتون. این امر کنترل مائوریا را بر کرانه های رود سند برقرار کرد. پیروزی های چاندراگوپتا، سلوکوس را متقاعد کرد که باید جناح شرقی خود را ایمن کند. سلوکوس که به دنبال حفظ قلمروهای مقدونیه در آنجا بود، با امپراتوری نوظهور و در حال گسترش مائوریا بر روی دره سند درگیر شد. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجنگ در نهایت با قرارداد صلح به پایان رسید که منجر به الحاق منطقه دره سند و بخشی از افغانستان به امپراتوری مائوریا شد و چاندراگوپتا کنترل مناطقی را که به دنبالش بود را به دست آورد و یک اتحاد ازدواج بین دو قدرت شکل گرفت. پس از جنگ، امپراتوری مائوریا به عنوان قدرت غالب شبه قاره هند ظهور کرد و امپراتوری سلوکی توجه خود را به شکست دادن رقبای خود در غرب معطوف کرد.
چاندراگوپتا مائوریا در حدود سال ۳۲۱ پ. م خود را به عنوان حاکم ماگدها تثبیت کرد. او تصمیم گرفت سلسله ناندا و دشت گنگ را فتح کند. او یازده سال با مبارزات چریکی موفق با امپراتوری جنگید و پایتخت ناندا پاتالی پوترا را تصرف کرد. این منجر به سقوط امپراتوری و در نهایت ایجاد امپراتوری مائوریا تحت امپراتور چاندراگوپتا شد.
ساتراپ های ایرانی در افغانستان امروزی، همراه با پادشاهی ثروتمند گندهارا و ایالت های دره سند، همگی تسلیم اسکندر مقدونی شده و بخشی از امپراتوری او شده بودند. هنگامی که اسکندر درگذشت، جنگ های دیادوخوی ( "جانشینان" ) امپراتوری او را از هم جدا کرد. همان طور که ژنرال های او برای کنترل امپراتوری اسکندر می جنگیدند. در نواحی شرقی یکی از این ژنرال ها، سلوکوس یکم ، کنترل را در دست گرفته بود و شروع به تأسیس آنچه به نام امپراتوری سلوکی معروف شد. آپیان، مورخ رومی، دربارهٔ سلوکوس چنین می گوید:
او از لحاظ نظامی و متقاعدکنندکی در رایزنی ها قدرتمند و همیشه در کمین ملل همسایه اش بود، بین النهرین، ارمنستان، کاپادوکیه «سلوکی»، پارس، پارت، باختر، عربستان، تپوریا، سغد، آراخوزیا، هیرکانیا و دیگر سرزمین های مجاور را به دست آورد و قلمرواش تا رود سند تحت تسلط اسکندر قرار گرفت، به طوری که مرزهای امپراتوری او پس از اسکندر گسترده ترین در آسیا بود. تمام منطقه از فریگیا تا سند تابع سلوکوس بود.
اسکندر ساتراپ هایی را برای کنترل قلمروهای خود تعیین کرده بود. به همین ترتیب ساتراپ ها برای اداره دره سند منصوب شدند. مائوریا مناطقی را که توسط چهار ساتراپ اداره می شد، ضمیمه کرده بودند: نیکانور، فیلیپ، اودموس و پیتون. این امر کنترل مائوریا را بر کرانه های رود سند برقرار کرد. پیروزی های چاندراگوپتا، سلوکوس را متقاعد کرد که باید جناح شرقی خود را ایمن کند. سلوکوس که به دنبال حفظ قلمروهای مقدونیه در آنجا بود، با امپراتوری نوظهور و در حال گسترش مائوریا بر روی دره سند درگیر شد. [ ۵]
wiki: جنگ سلوکیان و مائوریا