شاهنشاهی مائوریا یا موریا ( سانسکریت، मौर्य ) سلسله ای مقتدر در هند باستان که بین سال های ۳۲۱ تا ۱۸۵ پیش از میلاد فرمانروایی می کردند. سلسله مائوریا یا موریای هند بعد از سقوط امپراتوری هخامنشی بدست اسکندر یونانی در هند روی کار آمد. [ ۱] [ ۲] مائوریاها پس از سلسله ماگادها به قدرت رسیدند و در اوج قدرت بر تمامی شبه قارهٔ هند و بخش هایی از افغانستان، پاکستان و ایران کنونی سلطه داشتند. بزرگترین شاه سلسله موریای هند آشوکا، نوه چاندارگوپتا نام داشت. وی سراسر هند و افغانستان را به تصرف خود درآورد و در ترویج کیش بودا تلاش فراوان کرد. او از بزرگترین فرمانروایان تاریخ هند است. [ ۱] [ ۲] پایتخت شاهنشاهی مائوریا شهر پاتالی پوترا بود. چاندراگوپتا مائوریا بنیان گذار این سلسله بود و مقتدرترین فرمانروای آن آشوکا شاه بود که به بوداگرایی گروید. دین بودا در عهد این پادشاه مقتدر از حدود شبه قارهٔ هند تجاوز و توسط مبلغین از شمال غربی تا کشمیر و قندهار و کابل نفوذ کرد و به تدریج به سواحل رود جیحون رسید.
این امپراتوری در اساس از پادشاهی ماگادها در جلگه های هند و گنگ ( ایالت کنونی بیهار، شرق اوتار پرادش و بنگال ) پدید آمده بود که در شرق شبه قاره هند واقع بود. مرکز این امپراتوری، شهر کهن پاتالی پوترا بود که امروزه شهر پتنه نامیده می شود. این امپراتوری در ۳۲۲ سال پیش از میلاد مسیح توسط چاندراگوپتا مائوریا تأسیس شد. وی با سرنگون کردن سلسله ناندا به سرعت قدرت خود را به سوی غرب گسترش داد و با بیرون کردن نیروهای یونانی و ایرانی از خاک هند، دولت مستقل و مقتدر و فراگیری پدیدآورد. در ۳۲۰ پیش از میلاد این امپراتوری سراسر نیمه شمالی هند را در اختیار داشت و ساتراپ هایی را که قبلاً در اختیار سربازان اسکندر بود به تصرف درآورد.
در زمان خود، امپراتوری مائوریا یکی از پهناورترین ممالک عالم به شمار می رفت. در گسترده ترین حالت، این امپراتوری از شمال به مرزهای طبیعی رشته کوه های هیمالیا و از شرق به جنگل های انبوه آسام در بنگال و برمه کنونی، و از غرب به بلوچستان و افغانستان کنونی ( شامل استان های کنونی هرات و قندهار ) و از جنوب نزدیکی سری لانکا می رسید. تنها پادشاهی کوچکی که جنوب شرق هند مقاومت می کرد کالینگا بود که توسط آشوکا فتح شد. شصت سال پس از درگذشت آشوکا، سقوط و انحطاط این سلسله آغاز شد. در ۱۸۵ با تأسیس دولت شونگا در ماگادها، سلسله موریا رسماً منقرض شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین امپراتوری در اساس از پادشاهی ماگادها در جلگه های هند و گنگ ( ایالت کنونی بیهار، شرق اوتار پرادش و بنگال ) پدید آمده بود که در شرق شبه قاره هند واقع بود. مرکز این امپراتوری، شهر کهن پاتالی پوترا بود که امروزه شهر پتنه نامیده می شود. این امپراتوری در ۳۲۲ سال پیش از میلاد مسیح توسط چاندراگوپتا مائوریا تأسیس شد. وی با سرنگون کردن سلسله ناندا به سرعت قدرت خود را به سوی غرب گسترش داد و با بیرون کردن نیروهای یونانی و ایرانی از خاک هند، دولت مستقل و مقتدر و فراگیری پدیدآورد. در ۳۲۰ پیش از میلاد این امپراتوری سراسر نیمه شمالی هند را در اختیار داشت و ساتراپ هایی را که قبلاً در اختیار سربازان اسکندر بود به تصرف درآورد.
در زمان خود، امپراتوری مائوریا یکی از پهناورترین ممالک عالم به شمار می رفت. در گسترده ترین حالت، این امپراتوری از شمال به مرزهای طبیعی رشته کوه های هیمالیا و از شرق به جنگل های انبوه آسام در بنگال و برمه کنونی، و از غرب به بلوچستان و افغانستان کنونی ( شامل استان های کنونی هرات و قندهار ) و از جنوب نزدیکی سری لانکا می رسید. تنها پادشاهی کوچکی که جنوب شرق هند مقاومت می کرد کالینگا بود که توسط آشوکا فتح شد. شصت سال پس از درگذشت آشوکا، سقوط و انحطاط این سلسله آغاز شد. در ۱۸۵ با تأسیس دولت شونگا در ماگادها، سلسله موریا رسماً منقرض شد.
wiki: امپراتوری مائوریا