جنبش راجنیش

جنبش راجنیش یا جنبش اشو جنبشی است در قرن بیستم با الهام از تعالیم اشو ( عارف و استاد معنوی هندی ) و از شاگردان او به وجود آمد که به «سانیاسین های نوین» معروف بودند. اعضای این جنبش را «انسان های نارنجی» نیز می نامیدند، زیرا لباس هایشان در ابتدا نارنجی بود. آن ها نام جدید بر خود می نهادند، لباس نارنجی که لباس مقدس مردان هندو بود می پوشیدند، گردنبند مروارید می بستند و با حضور در آشرام های مخصوص جنبش، به مراقبه، یوگا، جشن، رقص و دیگر راهکارهایی که برای اهداف معنوی در نظر گرفته شده بود، می پرداختند.
جنبش راجنیش در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در هند و آمریکا گسترش پیدا کرد و به دلیل مخالفت اشو با ارزش های اخلاقی سنتی مناقشه هایی ایجاد کرد. در هند حکومت وقت با جنبش اختلاف پیدا کردند و همین سبب توقف گسترش آشرام پونا شد. در ایالت اورگن آمریکا نیز بلافاصله جامعه محلی و حکومت ایالتی به دلیل تلاش های اعضای جنبش برای گسترش کمون، با جنبش وارد تعارض شدند. بعدها با مشکلات قانونی و کیفرخواست علیه رهبر این جنبش اشو و اطرافیانش، مقر این جنبش ویران شد و ضمن محاکمه تعدادی از اعضای جنبش، اشو از ایالات متحده آمریکا اخراج شد. فعالیت جنبش در شوروی ممنوع اعلام شد. این جنبش از سوی شوروی و کمونیست ها به عنوان یک ایدئولوژی ضدفرهنگی بورژوازی در نظر گرفته می شد که ایده های جامعه مصرف کننده را ترویج می داد.
در هند و غرب به تدریج و با گذشت زمان به ویژه پس از مرگ اشو، این جنبش پاسخ مثبت تری از جامعه اطراف دریافت کرد و از آن زمان بنیاد بین المللی اشو ( OIF ) که اشو آن را قبل از مرگش راه اندازی کرده بود، به ترویج ایده های اشو، چاپ کتب وی و اداره املاک و استراحتگاه های بین المللی مدیتیشن می پردازد.
امروزه به جز آشرام پونا که آشرام شناخته شده جنبش در هند است، تعدادی مراکز دیگر این جنبش نیز در سراسر جهان از جمله ایالات متحده، بریتانیا، آلمان، ایتالیا و هلند وجود دارد.