مردم عراق، گاهی اوقات در محاوره، بین النهرینی، یا مردم بین النهرین ( عربی: العراقیون'Irāqiyyūn، کرد: گهلی عیراق Îraqîyan، سریانی کلاسیک: ܥܡܐ ܥܝܪܩܝܐ'Irāqāyā، ترکیه: Iraklılar ) مردم بومی هستند که در کشور عراق جدید زندگی می کند.
از عراق باستان به عنوان بین النهرین یادمیشود و در طول تاریخ خود منطقه ای چند قومی و چند فرهنگی بوده است. در دوران باستان سومری ها و بابلی ها در جنوب عراق ساکن بوده اند و آکادیان در مرکز و جنوب آن و آشوریان در بخش های شمالی تر زندگی می کرده اند. اولین نشانه های حضور اعراب در این منطقه به اوایل قرن دوم و سوم پیش از میلاد بر می گردد، یعنی حدود هشت قرن قبل از ظهور اسلام و فتح این مناطق توسط حکومت های اسلامی. اولین زبان ثبت شده در تاریخ مربوط به این منطقه بود که زبان سومری است که منشأ آن در جنوب عراق ( سومر - بابل ) می باشد. [ ۱] در طول هزاره سوم قبل از میلاد، یک همزیستی فرهنگی بسیار صمیمی بین سومریان از جنوب و آکادیان به شمال و مرکز بین النهرین، وجود داشته که به توسعه این دو زبان منجر شد به شکلی که مردم هر دو قوم قادر به صحبت زبان سومری و زبان اکدی بودند. [ ۲] زبان سریانی ( که در بین النهرین سرچشمه گرفته است ) و همچنین مسیحیت از قرن اول در عراق وجود داشته که توسط توماس رسول معرفی شده است. حضور مسیحیان در عراق پیشینیه بسیار طولانی دارد و از قدیمی ترین اجتماعات مسیحیون در جهان است و بعد از فلسطین / اسرائیل؛ عراق دارای بیشترین امکان مقدس و مذهبی در جهان است. [ ۳] تا قبل از ظهور اسلام به عراق، دین اکثریت مردم ساکن عراق شامل شاخه های مختلف مسیحیت، یهودیت یا مذاهب باستانی منطقه بین النهرین بود. تا قبل از اسلام با وجود حضور اقوام مختلف در این منطقه زبان قالب در بین مردم زبان سریانی بود که بیشترین گویش ور را داشت حتی اگر سوریایی، آشوری یا مسیحی نبودند.
. مسیحیت سریانی نخستین بار در بین النهرین فوقانی و کلیسای نستوریان ( کلیسای شرق ) ظهور کرد و کلیساهای آن در شهر بزرگ در دوران سلوکیه در تیسفون در مرکز - جنوب عراق تأسیس شد. اولین پادشاهی عرب در خارج از عربستان در قرن دوم در شمال عراق تأسیس شد و پادشاهی عربایا نامیده شد. علاوه بر این، لخمیان عرب از قرن سوم تا فتح اسلامی در مناطقی از بین النهرین مرکزی - جنوبی حضور داشتند. لخمیان از مسیحیان نستوریایی که زیر شاخه ای از مسیحیت سریانی است، بودند و به دو زبان سریانی و عربی صحبت می کردند و یکی از ارکان کلیسای شرق محسوب می شدند. [ ۴] عراق با سهم غنی و حیاتی در تاریخ مسیحیت، به ویژه مسیحیت شرقی و سریانی، که از زمان تأسیس کلیسای مشرق، یعنی بیش از پانزده قرن پیش، یکی از مسلط ترین شاخه مسیحیت در عراق بوده است. [ ۵] لخمیان بین النهرین نیز نقش اساسی در تاریخ عرب داشته اند و الفبا زبان عربی توسط این گروه استانداردسازی شد. [ ۶] علاوه بر این، در دوران طلایی عرب و اسلامی، عراق و پایتخت بغداد قرن ها به مرکز جهان علمی تبدیل شد، [ ۷] و این مرکزیت باعث شد که مردم منطقه و همچنین به کمک ایرانیان، سریانی ها، مسیحیان، نستوریان ها، آشوری ها و سایر اقوام بستری برای توسعه پزشکی، زیست شناسی، فیزیک، شیمی، نجوم، ریاضیات، کشاورزی، اقتصاد، معماری، جامعه شناسی، ادبیات، هنر، شعر و فلسفه و… ایجاد شود که بخش مهمی از تمدن عرب و تاریح تمدن عربی و اسلامی را بوجود آورد. .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز عراق باستان به عنوان بین النهرین یادمیشود و در طول تاریخ خود منطقه ای چند قومی و چند فرهنگی بوده است. در دوران باستان سومری ها و بابلی ها در جنوب عراق ساکن بوده اند و آکادیان در مرکز و جنوب آن و آشوریان در بخش های شمالی تر زندگی می کرده اند. اولین نشانه های حضور اعراب در این منطقه به اوایل قرن دوم و سوم پیش از میلاد بر می گردد، یعنی حدود هشت قرن قبل از ظهور اسلام و فتح این مناطق توسط حکومت های اسلامی. اولین زبان ثبت شده در تاریخ مربوط به این منطقه بود که زبان سومری است که منشأ آن در جنوب عراق ( سومر - بابل ) می باشد. [ ۱] در طول هزاره سوم قبل از میلاد، یک همزیستی فرهنگی بسیار صمیمی بین سومریان از جنوب و آکادیان به شمال و مرکز بین النهرین، وجود داشته که به توسعه این دو زبان منجر شد به شکلی که مردم هر دو قوم قادر به صحبت زبان سومری و زبان اکدی بودند. [ ۲] زبان سریانی ( که در بین النهرین سرچشمه گرفته است ) و همچنین مسیحیت از قرن اول در عراق وجود داشته که توسط توماس رسول معرفی شده است. حضور مسیحیان در عراق پیشینیه بسیار طولانی دارد و از قدیمی ترین اجتماعات مسیحیون در جهان است و بعد از فلسطین / اسرائیل؛ عراق دارای بیشترین امکان مقدس و مذهبی در جهان است. [ ۳] تا قبل از ظهور اسلام به عراق، دین اکثریت مردم ساکن عراق شامل شاخه های مختلف مسیحیت، یهودیت یا مذاهب باستانی منطقه بین النهرین بود. تا قبل از اسلام با وجود حضور اقوام مختلف در این منطقه زبان قالب در بین مردم زبان سریانی بود که بیشترین گویش ور را داشت حتی اگر سوریایی، آشوری یا مسیحی نبودند.
. مسیحیت سریانی نخستین بار در بین النهرین فوقانی و کلیسای نستوریان ( کلیسای شرق ) ظهور کرد و کلیساهای آن در شهر بزرگ در دوران سلوکیه در تیسفون در مرکز - جنوب عراق تأسیس شد. اولین پادشاهی عرب در خارج از عربستان در قرن دوم در شمال عراق تأسیس شد و پادشاهی عربایا نامیده شد. علاوه بر این، لخمیان عرب از قرن سوم تا فتح اسلامی در مناطقی از بین النهرین مرکزی - جنوبی حضور داشتند. لخمیان از مسیحیان نستوریایی که زیر شاخه ای از مسیحیت سریانی است، بودند و به دو زبان سریانی و عربی صحبت می کردند و یکی از ارکان کلیسای شرق محسوب می شدند. [ ۴] عراق با سهم غنی و حیاتی در تاریخ مسیحیت، به ویژه مسیحیت شرقی و سریانی، که از زمان تأسیس کلیسای مشرق، یعنی بیش از پانزده قرن پیش، یکی از مسلط ترین شاخه مسیحیت در عراق بوده است. [ ۵] لخمیان بین النهرین نیز نقش اساسی در تاریخ عرب داشته اند و الفبا زبان عربی توسط این گروه استانداردسازی شد. [ ۶] علاوه بر این، در دوران طلایی عرب و اسلامی، عراق و پایتخت بغداد قرن ها به مرکز جهان علمی تبدیل شد، [ ۷] و این مرکزیت باعث شد که مردم منطقه و همچنین به کمک ایرانیان، سریانی ها، مسیحیان، نستوریان ها، آشوری ها و سایر اقوام بستری برای توسعه پزشکی، زیست شناسی، فیزیک، شیمی، نجوم، ریاضیات، کشاورزی، اقتصاد، معماری، جامعه شناسی، ادبیات، هنر، شعر و فلسفه و… ایجاد شود که بخش مهمی از تمدن عرب و تاریح تمدن عربی و اسلامی را بوجود آورد. .
wiki: جمعیت شناسی عراق