اکد

لغت نامه دهخدا

اکد. [ اَ ک َدد ] ( ع ن تف ) مؤکدتر. اکیدتر. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به اکید شود.

اکد. [ اَ ] ( ع مص ) به پا کوفتن گندم را. دیاست کردن. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

اکد. [ اَک ْ ک َ ] ( اِخ ) اکاد. آکاد. نام کشوری قدیم در محل بین النهرین. مردم آن در قدیم دولتی تشکیل دادند. شهرهای آن عبارت بود از: سیپ پار، کیش ، بابل ( در حدود 2800 ق. م. ) مدتها عیلام باجگزار اکد بود. ( فرهنگ فارسی معین ). قسمت شمالی بابل در بین النهرین ( سومر قسمت جنوبی آن بود. ) اکد موقعیت تجاری مساعدی داشت و اقوام سامی چادرنشینی که در هزاره های چهارم و سوم ق. م. به این ناحیه آمدند از راه تجارت رونق یافتند. اکد در دوره سارگن I ( اواسط هزاره سوم ق. م. ) به اوج قدرت خود رسید و وی چند کشور و شهر واقع در اکد را متحد ساخت. سومریها را مطیع کرد و قدرت خود را از کوههای ایلام تا دریای مدیترانه و در آسیای صغیر بسط داد و قدیمترین امپراتوری بزرگی را که در تاریخ شناخته شده بوجود آورد. پس از فتوحات سارگن ، اکدیها بسیاری از آثار تمدن سومری را اتخاذ کردند. بعد از انقراض سلسله سارگن ، حمورابی اکد و سومر را متحد کرد. دولت بابل را بوجود آورد.ناحیه اکد از شهر اکد یا آگاده نام گرفته است ، که شهری پر رونق و در حدود 48 هزارگزی بابل واقع بود ( محل دقیق آن معلوم نیست ). ( از دایرة المعارف فارسی ). و رجوع به اکاد و آکاد و اکدی و قاموس کتاب مقدس و ایران باستان ج 3 ص 2472 و 2097 و ج 2 ص 1605 و فهرست فرهنگ ایران باستان شود.

فرهنگ فارسی

کشوری قدیمی در بین النهرین ٠ مردم آن در قدیم دولتی تشکیل دادند ٠ شهر های آن عبارت بود از : سیپ پار کیش بابل ( در ۲۸٠٠ ق ٠ م ٠ ) مدتها عیلام باجگزار اکد بود ٠
به پا کوفتن گندم و یا سست کردن

دانشنامه عمومی

اکد (شهر). اَکِد پایتخت امپراتوری اکد بود. این امپراتوری، نیروی سیاسی حاکم در میان رودان در پایان هزارهٔ سوم پیش از میلاد بود. وجود اَکِد تنها بر پایهٔ منابع متنی دانسته است و موقعیت آن هنوز مشخص نشده است. البته دانشمندان مکان هایی را برای آن پیشنهاد داده اند. بیشتر پیشنهادهای اخیر، جایی در شرق دجله را معرفی می کنند.
عکس اکد (شهر)عکس اکد (شهر)عکس اکد (شهر)عکس اکد (شهر)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

اَکَد (Akkad)
از اقوام سامی شمالی. در ۲۳۵۰پ م بر سومریان ظفر یافتند و حکومت بین النهرین را به دست گرفتند. زبان آنان سامی (اکدی کهن) بود. لفظ اکد به استان شمالی بابل نیز اطلاق می شد. شهر باستانی اکد را سارگن اول در مرکز بین النهرین بنا نهاد و در اواخر هزارۀ سوم پ م مرکز حکومت بود؛ محل آن نامعلوم است، ولی کنار رود فرات، جایی نزدیک بابل، واقع بوده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس