جلوگیری از رسیدن اب به اردوی حسینی

[ویکی فقه] جلوگیری از رسیدن آب به اردوی حسینی. ابن زیاد برای سخت گیری بر امام حسین نامه ای به ابن سعد نوشت و در نامه دستور داد مانع دستیابی امام به آب گردد. ابن سعد هم با دریافت این نامه پانصد سوار را به سوی شریعه فرستاد و نگهبانی آن و جلوگیری از دستیابی لشکریان امام به آب را به آنها سپرد. در این بین حتی برخی از نگهبانان پلیدی خویش را به نهایت رسانده با سخنان توهین آمیز با امام سخن گفتند. پس از منع از دستیابی آب توسط لشکریان ابن سعد و تشنگی در لشکر امام ، حضرت اقدام به حفر چاه نمود و به آب دست یافت. اما ابن سعد نیز از آن جلو گیری کرد. پس از آن بود که امام با لشکر ابن سعد به مناشده (یعنی درباره شخصیت خویش سخن گفتن و اقرار دشمنان) پرداخت و در نهایت دشمنان اهل بیت چنین گفتند همه آنچه گفتی می دانیم اما تو را رها نمی کنیم تا در حال تشنگی بکشیم.
حمید بن مسلم ازدی (نام این شخصی پیش از واقعه کربلا در منابع نیامده است. در این هم تردیدی نیست که او از یاران امام حسین (علیه السّلام) به شمار نمی رفته است؛ اما اینکه از اصحاب عمر بن سعد باشد نیز قطعی نیست؛ چون از طرفی پس از شهادت امام حسین (علیه السّلام) هنگام قصد تعرض شمر به خیمه گاه، و در مورد دوم، به هنگام قصد تعرضش به امام سجاد (علیه السّلام)، به سختی شمر و همراهانش را منع می کند. به گونه ای که با اعتراضی شمر در مورد اول و دعای امام در مورد دوم مواجه می شود . البته تعابیر او مانند تعبیر لشکر ما»، نشانگر حضورش در کنار لشکریان کوفه است؛ اما به احتمال نزدیک به یقین، باید گفت او به عنوان راوی و خبرنگار به کربلا آمده بود. اینکه وی همراه سر مقدس به کوفه رفته و نیز از سوی عمر بن سعد مامور رساندن خبر پایان جنگ به خانواده اش شده است و اینکه ابومخنف با وجود گرایش شیعی، بخش مهمی از گزارش کربلا را از او نقل کرده، و اینکه حمید هنگام نقل روایات هیچ گونه جانبداری از لشکر کوفه یا حاکمان آن نمی کند و برعکس در روایات او عظمت اهل بیت نشان داده شده است؛ همه شاهدی بر روایتگر بودن اوست. حضور او بعدها در جنبش توابین یا به همین عنوان خبرنگاری و یا به خون خواهی شهدای کربلا بوده است. )
دستور منع آب
حمید بن مسلم ازادی می گوید: نا مه ای از عبیدالله بن زیاد به عمر بن سعد رسید که در آن آمده بود. اما بعد، از رسیدن آب به حسین (علیه السّلام) و یارانش مانع شو، به گونه ای که حتی یک قطره از آن ننوشند، همان طور که با امیرمؤمنان، عثمان بن عفان رفتار کردند. ) . منع آب در کربلا به این بهانه که موقع محاصره ی خانه عثمان و کشتن او نگذاشتند آب به او برسد، از دروغ های تبلیغاتی بنی امیه است؛ زیرا بر عکس آنچه گفته اند، در جریان محاصره خانه عثمان، نه تنها علیه و فرزندانش شرکت نداشتند، بلکه به رغم مخالفت انقلابیون، علی سه مشک آب برای او فرستاد و به حسنین (علیه السّلام) هم فرمود به خانه عثمان بروند و او را یاری کنند، به گونه ای که حسن مجتبی (علیه السّلام) مجروح شد
نگهبانی بر شریعه
پس عمر بن سعد، عمرو بن حجاج زبیدی را با پانصد سوار به سوی شریعه ی فرات (شریعه، آبراه یا گذرگاهی است که از طریق آن، به رودخانه دسترسی پیدا می شود) روانه کرد تا امام و یارانش را از رسیدن به آب منع کنند. این جریان در هفتم محرم، یعنی سه روز پیش از کشته شدن حسین بن علی (علیه السّلام) به اتفاق افتاد.
جسارت به امام حسین
...