ابن سعد

/~ebnesa~d/

لغت نامه دهخدا

ابن سعد. [ اِ ن ُ س َ ] ( اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن سعدبن منیع زهری بصری. کاتب واقدی محمدبن عمربن واقد. او تاریخ و حدیث از واقدی و دیگر اصحاب روایت از قبیل هشیم و سفیان بن عیینه و ابن علیه فراگرفت و به 230 هَ.ق. درگذشت. او راست : کتاب الطبقات و آن را در سیرت مصطفی صلوات اﷲعلیه و اصحاب و تابعین او تا زمان خویش کرده است. ابن الندیم علاوه بر کتاب طبقات ، کتاب دیگری اخبارالنبی از او نام برده است.

ابن سعد. [ اِ ن ُ س َ ] ( اِخ ) عمربن سعدبن ابی وقاص زهری. در سال 61 هَ.ق. بسرکردگی چهارهزار تن از دست عبیداﷲبن زیاد بحرب حضرت حسین بن علی علیه السلام به کربلا شد و پس از شهادت آن حضرت امر تاختن اسب بر اجساد شهدا دادو به سال 66 آنگاه که مختاربن ابی عبیده ثقفی بخون خواهی اهل بیت برخاست عمر سعد را دستگیر کرده بکشت.
- مثل ابن سعد ؛ در تداول عامه به صورت تشبیهی مبتذل ، جلوسی سخت بتکبر و مهیب.

فرهنگ فارسی

عمربن سعد بن ابی وقاص زهری

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این نام برای چند نفر به کار می رود:
عمر بن سعد فرمانده لشکریان یزید در واقعه کربلا
محمد بن سعد نویسنده کتاب طبقات کبری
قیس بن سعد والی مصر در زمان خلافت امام علی علیه السلام

[ویکی فقه] ابن سعد (ابهام زدایی). ابن سعد ممکن اسم برای اشخاص ذیل باشد: • ابن سعد ابوعبدالله محمد بن سعد کاتب واقدی، ابو عبد الله محمد بن سعد بن منیع، مشهور به کاتب واقدى (۱۶۸-۲۳۰) مورخ و سیره نویس مشهور بغداد و مؤلف کتاب الطبقات الکبری• عمر ابن سعد، امیر سپاه عُبیدالله بن زیاد در کربلا و یکی از قاتلان امام حسین (علیه السلام)
...

[ویکی شیعه] ابن سعد (ابهام زدایی). ابن سعد ممکن است به یکی از موارد ذیل اشاره داشته باشد:

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:عمر بن سعد ( ـ کوفه ۶۶ق)

پیشنهاد کاربران

بپرس