شهر تهران در ۵۱ درجه و ۶ دقیقه تا ۵۱ درجه و ۳۸ دقیقه طول شرقی و ۳۵ درجه و ۳۴ دقیقه تا ۳۵ درجه و ۵۱ دقیقه عرض شمالی قرار گرفته است و ارتفاع آن از سطح آب های آزاد بین ۱۸۰۰ متر در شمال تا ۱۲۰۰ متر در مرکز و ۱۰۵۰ متر در جنوب متغیّر است. تهران در میان دو وادی کوه و کویر و در دامنه های جنوبی رشته کوه البرز گسترده شده است. از جنوب به کوه های ری و بی بی شهربانو و دشت های هموار شهریار و ورامین و از شمال توسط کوهستان محصور شده است. [ ۱]
مشخصه اصلی زمین شناسی تهران قرار گرفتن آن بین توده عظیم رشته کوه البرز ( متعلق به دوران سوم زمین شناسی ) و فلات ایران ( متعلق به دوران چهارم زمین شناسی ) است. مهم ترین نمود این مسئله وجود گسل های فعالی چون گسل مشاء، گسل شمال تهران و گسل ری است که موجب شده همواره زمین لرزه های خفیف و نامحسوسی در محل این گسل ها به وقوع بپیوندد. [ ۱]
• کوه های شمالی. بلندترین نقطه این کوه ها قله توچال به ارتفاع ۳۹۳۳ است.
• دامنه کوه ها. این منطقه شامل قسمت های شمالی شهر مانند اوین، درکه، نیاوران، حصارک و سوهانک می شود.
• دشت جنوبی. بخش اعظم شهر در این دشت قرار گرفته و شیب ملایمی از شمال به جنوب دارد.
شهر تهران از نظر زمین لرزه جزء مناطق پرزیان ( ۸ تا ۱۰ درجه مرکالی ) به شمار می آید. [ ۳] گسل هایی که در تهران و حومه تا شعاع ۱۵۰ کیلومتری مرکز شهر قرار دارند، عبارتند از گسل مشا به طول ۹۰ کیلومتر، شمال تهران، ریبه طول ۸ کیلومتر، طالقان، ایوانکی و ایپک که بررسی رفتار آن ها حایز اهمیت است. [ ۴]
در علم زلزله شناسی گسل هایی برای بشر خطرناک شناخته می شوند که حداقل ۱۰ کیلومتر طول داشته و جوان ( فعال ) هم باشند ( گسل فعّال گسلی است که در ده هزار سال گذشته حداقل سبب یک زمین لرزه شده باشد ) . گسل شمال تهران بزرگ ترین گسل شهر است که در جنوب دامنه رشته کوه البرز و در شمال شهر تهران قرار دارد. این گسل از لشکرک و سوهانک آغاز شده تا فرح زاد و حصارک و از آن جا به سمت غرب امتداد یافته است. این گسل در مسیر خود، نیاوران، تجریش، زعفرانیه، الهیه و فرمانیه را در بر می گیرد. [ ۵] گسل مهم دیگر گسل ری است که با توجه به مقاوم نبودن ساختمان های جنوب تهران در صورت فعال شدن بسیار پرتلفات خواهد بود. این گسل از جاده خاوران شروع شده و با گذر از دولت آباد و حرکت بر مسیر جاده کمربندی تهران در حد نصاب کوره های آجرپزی چهاردانگه به پایان می رسد. نقشه گسل های تهران اخیراً توسط پایگاه ملی داده های علوم زمین تهیه شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمشخصه اصلی زمین شناسی تهران قرار گرفتن آن بین توده عظیم رشته کوه البرز ( متعلق به دوران سوم زمین شناسی ) و فلات ایران ( متعلق به دوران چهارم زمین شناسی ) است. مهم ترین نمود این مسئله وجود گسل های فعالی چون گسل مشاء، گسل شمال تهران و گسل ری است که موجب شده همواره زمین لرزه های خفیف و نامحسوسی در محل این گسل ها به وقوع بپیوندد. [ ۱]
• کوه های شمالی. بلندترین نقطه این کوه ها قله توچال به ارتفاع ۳۹۳۳ است.
• دامنه کوه ها. این منطقه شامل قسمت های شمالی شهر مانند اوین، درکه، نیاوران، حصارک و سوهانک می شود.
• دشت جنوبی. بخش اعظم شهر در این دشت قرار گرفته و شیب ملایمی از شمال به جنوب دارد.
شهر تهران از نظر زمین لرزه جزء مناطق پرزیان ( ۸ تا ۱۰ درجه مرکالی ) به شمار می آید. [ ۳] گسل هایی که در تهران و حومه تا شعاع ۱۵۰ کیلومتری مرکز شهر قرار دارند، عبارتند از گسل مشا به طول ۹۰ کیلومتر، شمال تهران، ریبه طول ۸ کیلومتر، طالقان، ایوانکی و ایپک که بررسی رفتار آن ها حایز اهمیت است. [ ۴]
در علم زلزله شناسی گسل هایی برای بشر خطرناک شناخته می شوند که حداقل ۱۰ کیلومتر طول داشته و جوان ( فعال ) هم باشند ( گسل فعّال گسلی است که در ده هزار سال گذشته حداقل سبب یک زمین لرزه شده باشد ) . گسل شمال تهران بزرگ ترین گسل شهر است که در جنوب دامنه رشته کوه البرز و در شمال شهر تهران قرار دارد. این گسل از لشکرک و سوهانک آغاز شده تا فرح زاد و حصارک و از آن جا به سمت غرب امتداد یافته است. این گسل در مسیر خود، نیاوران، تجریش، زعفرانیه، الهیه و فرمانیه را در بر می گیرد. [ ۵] گسل مهم دیگر گسل ری است که با توجه به مقاوم نبودن ساختمان های جنوب تهران در صورت فعال شدن بسیار پرتلفات خواهد بود. این گسل از جاده خاوران شروع شده و با گذر از دولت آباد و حرکت بر مسیر جاده کمربندی تهران در حد نصاب کوره های آجرپزی چهاردانگه به پایان می رسد. نقشه گسل های تهران اخیراً توسط پایگاه ملی داده های علوم زمین تهیه شده است.
wiki: جغرافیای تهران