جعفر بن فیض الله نوابخش اصفهانی

[ویکی فقه] جعفر بن فیض اللّه نوابخش اصفهانی، شاعر و ادیب توانای معاصر در اصفهان می باشد.
استاد جعفر نوابخش متخلّص به «نوا» فرزند فیض اللَّه، شاعر و ادیب توانای معاصر، در سال ۱۲۹۳ش در اصفهان متولّد شد. در ۲ سالگی پدر را از دست داد و به همراه مادر به کرمانشاه رفت و تا سال ۱۳۱۹ش در آنجا به سر برد. تحصیلات ابتدایی را در کرمانشاه طی کرد و سپس به خیاطی پرداخت. و در کنار آن به تحصیل در دوره متوسّطه مشغول شد. در ۱۷ سالگی ازدواج کرد و صاحب ۵ فرزند شد. در سال ۱۳۲۹ش وارد اداره فرهنگ شده و در مدارس اصفهان به تدریس پرداخت، او شاعری متدیّن و معتقد به دین بود و در مدح و مراثی معصومین (علیهم السّلام) شعر سرود. بسیاری از اشعار او گویای رنج ها و مرارت های طبقات محروم جامعه همچون کارگران، ایتام و... است. او از اعضای مشهور انجمن های ادبی اصفهان از جمله انجمن ادبی کمال بود. مردی خوش محضر، نیک سیرت و مربّی شعراء و خدمت گزار واقعی شعر و ادب بود. مغازه خیاطی او نیز سال ها محفل اهل ادب و مجمع شعراء و فضلاء بود.
مهدوی، سید مصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۵۱۶-۵۱۷.
استاد نوا در روز ۲۰ بهمن ماه ۱۳۸۰ش بدرود حیات گفته و به دیار باقی شتافت و پیکرش در قطعه نام آوران واقع در قبرستان باغ رضوان اصفهان به خاک سپرده شد. در رثای او برادرزاده اش فضل اللّه شیرانی متخلص به «سخا» این دو بیت را گفته است: در غم مرگ نوا ماتم سرا شد اصفهان ••••• در گذشت استاد و لبریز عزا شد اصفهانبی صفا شد بی گل رویش صفا هان ای دریغ ••••• بینوا شد اصفهان تا بی «نوا» شد اصفهان
دیوان اشعار
«دیوان کامل اشعار نوای اصفهانی» در سال ۱۳۷۷ش به چاپ رسیده است. قبل از آن قسمتی از اشعار استاد در سال ۱۳۲۹ش در کتاب «نواهای جانگداز» و قسمت های دیگری از آن به نام «نوای آشنا» در سال ۱۳۳۸ش به چاپ رسیده بود.
نمونه از ابیات
...