[ویکی فقه] جَذْرِ أَصَم، یکی از
شبهات مهم
منطقی می باشد.
این
شبهه را ابتدا منطق دانان مِگاری (
مگارا از شهرهای
یونان ) و رواقی مطرح کردند.
بحث و تأمل در این شبهه، در بیش از ۲۳ قرن، موجب طرح تقریرهای مختلف، صورت های تقویت شده و عرضه راه حل های گوناگون برای آن شد و لوازم و آثار فراوانی را در منطق ،
معرفت شناسی و
علم کلام پدید آورد.
وجه تسمیه
دانشمندان
مسلمان در قرن هفتم آن را شبهه جذر أصم خواندند، زیرا صعوبت و سختی حل آن، به جذر عدد أصم (گنگ) شباهت دارد.
موضوع این شبهه
شبهه جذر أصم در باره جمله ای است که صدق آن و صدقِ نقیضِ آن، مجموعاً، به
تناقض می انجامد. تقریر نخست شبهه جذر أصم به صورت گزاره واحدی مطرح شد که متضمن حکم به کذب خود است و به همین دلیل «متناقض با خود» است که نخستین صورت آن، به بیان
اپیمنیدس ، از اهالی
کرت ، در
یونان باستان چنین است : «همه اهالی کرت دروغگویند.»
اوبولیدس ملطی ، جانشین
اقلیدس مگاری، این معما را به صور گوناگون بیان کرده است: ۱) اگر من
دروغ می گویم، آیا من راست می گویم ؟ ۲) این جمله صادق نیست، آیا این جمله صادق است ؟ ۳) من می گویم یا می نویسم : «جمله ای که در این سطر آمده (همین جمله) دروغ است» در همه این جملات با گزاره هایی مواجهیم که اگر صادق باشد نیست و اگر صادق نباشد هست.
دیدگاه اندیشمندان مسلمان
...