جذام

[ویکی فقه] یکی از انواع بیماریهای عفونی جذام می باشد که از آن در بابهاى صلات، تجارت، نکاح، ظهار، عتق و قصاص سخن رفته است.
نوعى بیمارىِ عفونى مزمن می باشد.
بیان اصطلاحی جذام
جذام -که به آن خوره و آکله نیز گفته مى شود- بیماری عفونی مزمنى است که ضایعاتى در پوست، مخاط و اعصاب ایجاد مى کند. به فرد مبتلا به این بیمارى «جذامى» گویند.
احکام جذام
← امامت جماعت و جذام
...

جذام، خوره یا لِپرُسی که همچنین با نام بیماری هانسن شناخته می شود، بیماری مزمنی است که توسط باکتری مایکوباکتریوم لپره[ ۱] و مایکوباکتریوم لپروماتوسیس ایجاد می شود. [ ۲] در ابتدا، عفونت های ناشی از این بیماری علائمی ندارند و به مدت ۵ تا ۲۰ سال به این صورت باقی می مانند. [ ۱] علائم این بیماری شامل گرانولوما دستگاه عصبی پیرامونی، دستگاه تنفسی، پوست، و چشم ها می شود. [ ۱] این علائم ممکن است باعث ناتوانی در حس درد و در نتیجه از دست دادن بخش هایی از دست و پا در نتیجه آسیب های مکرر شود. [ ۳] همچنین ممکن است احساس ضعف و ضعف چشم در بیمار ایجاد شود. [ ۳] دو نوع اصلی پسی باسیلاری و مالتی باسیلاری این بیماری بر اساس تعداد باکتری های موجود در هر نوع تشخیص داده می شود. [ ۳] این دو نوع جذام بر اساس تعداد پیگمانتاسیون ضعیف، و لکه های پوستی بی حس تشخیص داده می شوند که در پسی باسیلاری تعداد این لکه ها پنج عدد یا کمتر است و در نوع مالتی باسیلاری تعداد آنها بیشتر از پنج عدد است. [ ۳] این بیماری با استفاده از مشاهده رنگ آمیزی اسید فاست در بافت برداری پوستی یا از طریق تشخیص دی ان ای فرد با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز تشخیص داده می شود. [ ۳] این بیماری در میان افرادی که در فقر زندگی می کنند شایع تر است و عقیده بر این است که از طریق ریز قطره های تنفسی به انسان منتقل می شود. جذام دارای عفونت زایی و آسیب زایی خیلی پایین و حدت یا ویرولانس بالا است. [ ۳] این بیماری از دسته بیماری های بسیار عفونی نیست. [ ۳]
امروزه جذام قابل درمان است. [ ۱] درمان نوع پسی باسیلاری این بیماری با استفاده از داروهای داپسون و ریفامپین به مدت ۶ ماه انجام می شود. [ ۳] درمان نوع مالتی باسیلاری این بیماری با استفاده از داروهای ریفامپین، داپسون و کلوفازیمین به مدت ۱۲ ماه صورت می گیرد. [ ۳] این داروها توسط سازمان بهداشت جهانی در اختیار کشورها قرار می گیرند. [ ۱] آنتی بیوتیک های دیگری نیز ممکن است در درمان این بیماری استفاده شوند. [ ۳] در سال ۲۰۱۲ تعداد ۱۸۹٬۰۰۰ نفر در جهان به این بیماری مزمن مبتلا بودند و این تعداد در حال حاضر به ۲۳۰٬۰۰۰ نفر رسیده است. [ ۱] موارد مزمن این بیماری از دهه ۱۹۸۰ که حدود ۵٫۲ میلیون نفر را به خود مبتلا کرده بود کاهش یافته است. [ ۱] [ ۴] [ ۵] بیشتر موارد جدید ابتلا به این بیماری در ۱۶ کشور دیده می شود. در این میان بیش از نیمی از این مبتلایان از هند هستند. [ ۱] [ ۳] از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۴ ۱۶ میلیون مبتلا به جزام در جهان درمان شده است. [ ۱]

جُذام (leprosy)
مردی 24 ساله مبتلا به بیماری جُذام
(یا: بیماری هانْسِن۱) نوعی بیماری مزمن پیش رونده۲. عامل آن باکتری مایکو باکتریوم لپره۳ است که ارتباط نزدیکی با باکتری مولد سل۴ دارد. این عفونت به پوست و عصب ها صدمه می زند و با مصرف دارو درمان می شود. جذام در ۲۸ کشور، که تقریباً همگی در منطقۀ گرمسیر قرار دارند، بومی۵ است. سالانه ۷۰۰هزار نفر در جهان به این بیماری مبتلا می شوند. بیماری به دو شکل اصلی ظاهر می شود. جذام لپروماتو۶ نوعی بیماری مسری پیش رونده است که با پیدایش لکه های برآمده، توده هایی در پوست، و ضخیم شدن پوست و اعصاب مشخص می شود و با بی حسی، ضعف، فلج، و در نهایت تغییر شکل۷ نواحی مبتلا همراه است. در جذام توبر کولوئید۸، حس قسمت هایی از پوست و گاهی رنگ دانه و موی قسمت هایی از پوست ازبین می رود. عوارض ظاهری جذام طول کشیده، یعنی ضایعات مفصلی، فلج، ازبین رفتن انگشتان دست و پا، ناشی از آسیب دیدن اعصاب حسی و درنتیجه، صدماتی فیزیکی است که به بدن وارد می شوند و بیمار از آن ها آگاه نمی شود. امروزه روشی در دست بررسی است که در آن، با استفاده از اجزای ماهیچۀ فرد بیمار رشد مجدد عصب ها را تحریک می کنند. در ۱۹۹۸، تعداد مبتلایان به جذام ۱.۵میلیون نفر برآورد شد که ۶۰ درصد از آن ها در هند زندگی می کردند. در ژانویۀ همان سال، دولت هند مجوز فروش اولین واکسن جذام دنیا را صادر کرد. این واکسن فقط برای شش تا دوازده ماه مؤثر است. در فوریۀ ۲۰۰۱، پژوهشگران انستیتو پاستور۹ پاریس توالی۱۰ ژن های مایکو باکتریوم لپره را کاملاً تعیین کردند.Hansen’s diseaseprogressivemycobacterium lepraetuberculosisendemicLepromatous leprosydeformitytuberculoid leprosyPasteur Institutesequence

جذام (قوم شناسی). جُذام (قوم شناسی)
(یا: جذام بن عدی) قبیلۀ بزرگ عرب قحطانی، از قبایل قدیمی فلسطین و مصر. اینان در قرون اولیۀ مسیحی در یمن سکونت داشتند و پس از اولین ویرانی سد مأرب (حدود سال های ۴۵۰ـ۴۵۱م) به ناحیۀ تهام مهاجرت کردند و به تدریج در شام و سواحل دریای مدیترانه پراکنده شدند. نواحی معان و طبریه و عکّا و غزّه و العریش و ایلات و تبوک متعلق به این مردم بود. فروة بن عمرو جُذامی عامل دولت بیزانس در معان از نواحی اردن، پس از غزوۀ تبوک در ۹ق مسلمان شد و در ۱۲ق به دست حارث بن ابی شمر غسانی پادشاه اعدام شد. بسیاری از اینان در عهد خلیفۀ دوم مسلمان شدند. گروهی از اینان در ۲۰ یا ۲۲ ق به لشکر عمرو بن عاص پیوستند و در تصرّف مصر شرکت کردند. روح بن زنباع جُذامی ( ـ ۸۸ق) و خاندانش در عصر امویان و اوایل عباسیان از بزرگان فلسطین بودند. این قبیله در تصرف شمال افریقا و مغرب و اندلس شرکت داشت. دولت های بنی تُجَیب و بنی هود و بنی مردینش و بنی اقطس در اندلس از قبیلۀ جذام برخاسته بودند.