جداسازی ارتعاش

دانشنامه عمومی

فرایند جداسازی یک جسم، مانند یک قطعه از تجهیزات، از منبع ارتعاش را جداسازی ارتعاش می گویند. [ ۱]
ارتعاشات از طریق امواج مکانیکی منتشر می شوند و پیوندهای مکانیکی ایجاد شده در امواج مکانیکی شدت ارتعاشات را بالا می برند.
لرزه گیری ماشین آلات، تاسیسات و سازه ها برای جلوگیری از انتقال لرزش و صدا به یکی از مراحل مهم مهندسی سازه و مهم ترین دغدغه های تأسیسات تبدیل شده است از این رو مهندسین و مشاوران فنی همواره در پی روش هایی برای جلوگیری از انتقال ارتعاش به چنین سیستم هایی هستند و از مهم ترین دستاوردهای حاضر می توان به انواع مختلف لرزه گیرها اشاره نمود.
به صورت کلی جداسازی ارتعاش به دو صورت فعال و غیرفعال صورت می گیرد: جداسازی ارتعاش غیرفعال از مواد و پیوندهای مکانیکی جهت جذب امواج مکانیکی استفاده می کند و جداسازی ارتعاش فعال شامل حسگرها و محرک هایی است که تداخل مخرب ایجاد می کنند و ارتعاش ورودی را خنثی می کنند. [ ۲]
در «جداسازی ارتعاش غیرفعال» جداسازی ارتعاش یا کاهش ارتعاشات توسط تکنیک های غیرفعال مانند لنت های لاستیکی یا فنرهای مکانیکی انجام می پذیرد، در مقابل «جداسازی ارتعاش فعال» یا «لغو نیروی الکترونیکی» با استفاده از نیروی الکتریکی، حسگرها، محرک ها و سیستم های کنترل انجام می شود.
جداسازی ارتعاش غیرفعال کاربرد گسترده و مختلفی دارد که از جمله آن ها می توان به جداسازی ارتعاش در تجهیزات صنعتی مانند پمپ ها، موتورها، سیستم های HVAC یا ماشین های لباسشویی، جداسازی ارتعاش سازه های مهندسی عمران در برابر زلزله ( ایزوله پایه ) ، تجهیزات آزمایشگاهی حساس، مجسمه های با ارزش و صوتی پیشرفته اشاره کرد. [ ۳]
درک نحوه عملکرد جداسازی غیرفعال، انواع رایج جداکننده های غیرفعال، و عوامل اصلی مؤثر بر انتخاب جداسازهای غیرفعال:
عکس جداسازی ارتعاش
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس