جد السیر

[ویکی فقه] پیمودن مسیر سفر با سرعت را جِدّالسیر می گویند و از عنوان یاد شده به مناسبت در باب صلات سخن گفته اند.
در روایاتی از معصومان علیهم السّلام آمده است که مکاری (کسی که با چارپایانی چون اسب و الاغ و قاطر، مسافر و بار جا به جا می کند) و جَمّال (شتربان) چنانچه راه را با شتاب بپیمایند باید نمازشان را شکسته بخوانند و روزه شان را افطار کنند.
اختلاف معنای جد السیر در روایات
در معنای جِدّ السیر مطرح در این روایات، اختلاف است، از جمله:۱. دو منزل را یکی کردن.۲. معنای عرفی جمله، یعنی حرکت شتابنده تر از مقدار متعارف، به گونه ای که موجب مشقت و زحمت گردد، هرچند دو منزل یکی نشود.۳. عزیمت به سفری غیر از سفر کاری، مانند رفتن به سفر حج جهت به جا آوردن مناسک.۴. قصد مسافت قبل از تحقق عنوان کثیر السفر. تحقق آن به این است که مکاری و جمّال در ابتدای کارشان بدون قصد مسافت (هشت یا چهار فرسخ) به مقدار مسافت بروند که در این صورت نمازشان تمام و روزه شان صحیح است؛ لیکن چنانچه از آن جا قصد مسافت کنند باید نماز را شکسته بخوانند.۵. اقامت ده روز در وطن، که پس از آن، چنانچه بخواهند به سفر روند، در سفر اوّل نمازشان شکسته است.
نماز و روزه مکاری و جمال
مکاری و جمّال در صورت جدّ در سیر به معنای اوّل یا دوم، به قول برخی، نمازشان را شکسته می خوانند و روزه را افطار می کنند؛ هرچند بنابر قول مشهور، کسی که سفر را شغل خود قرار داده باشد، نمازش تمام است؛ خواه حرکتش در سفر به طور متعارف باشد یا تندتر از حدّ متعارف؛ لیکن بنابر سایر تعاریف، حکم (قصر نماز) بی اشکال و اتفاقی است.
نمازشب در جد السیر
...