جبرئیل در قران و روایات

[ویکی فقه] جبرئیل (جبرائیل)، از فرشتگان مقرب الهی و آورنده وحی در اسلام می باشد و در باره جبرئیل در در قرآن و حدیث، بحث شده است.
واژه «جبرئیل» در اصل عبری است و ظاهراً به صورت سریانی اش به عربی راه یافته است . نویسندگان و محققان زبان عربی بر اعجمی بودن آن تصریح کرده اند که در تلفظ آن تصرف شده است؛ ابوحیّان غرناطی سیزده صورت مختلف آن، نظیر جِبْریل، جَبْریل، جَبَرئیل، جَبَرئِل، جَبرائل، جَبرائیِل، را آورده است.
همچنین دانی صورت های قرائت این کلمه در قرآن را برشمرده که «جِبْرِیل» مشهورترین و فصیح ترین آن ها به لهجه اهل حجاز و بنا بر قرائت حفص، ابوعمرو، نافع و ابن عامر است.
برخی لغویان عرب با اشاره به معانی گوناگون «جَبْر»، از جمله پادشاه، بنده، شجاع، مرد، و ایل به عنوان اسمی از اسامی خداوند در عبری، جبرئیل را همچون میکائیل و اسرافیل مرکّب از دو بخش دانسته اند که بدین ترتیب جبرئیل («جَبْر» + «ایل») به معنای مرد خدا یا بنده خدا (عبداللّه) است. جَبْر در زبان های حبشی و سریانی و آرامی و عبری به معنای مرد، قهرمان و دلاور است و جبرئیل در این زبان ها مرد خدا و قهرمان خدا معنا می شود برخی ایل را به معنای بنده و جبرئیل و میکائیل و اسرافیل را به معنای عبداللّه، عبدالرحمان و عبدالقدوس گرفته اند.
با توجه به معنای « جبروت »، که در عبری به معنای نیرومندی و قدرت است، احتمالاً جبرئیل از «جبروت» مشتق شده است. باتوجه به اینکه «جَبَر» از زبان عبری به معنای قدرت داشتن و توانمندی و «جبرئیل» به معنای شخص نیرومند نیز آمده است . این احتمال تقویت می شود. حتی القاب «شدیدالقوی» و «ذومرّة» نیز معادل عربی جبرئیل دانسته شده است

جبرئیل در قرآن
نام جبرئیل در قرآن سه بار در آیات مدنی آمده است. به وظیفه اصلی جبرئیل، یعنی پیام آوری وحی، در آیه «... نَزَّلَهُ عِلی ' قَلْبِکَ...» تصریح شده است، هرچند درباره کیفیت انتقال و نزول وحی میان متکلمان اختلاف نظر وجود دارد

نام های دیگر جبرئیل در قرآن
در قرآن تعابیر دیگری نیز هست که مفسران آن ها را ناظر به جبرئیل دانسته اند، از جمله :

← الروح الامین
...