جان نیکیسلاو بودوئن دو کورتنه

دانشنامه عمومی

یان نیسیسلاو بودوئن دوکورتنه ( ۱۳ مه ۱۸۴۵ - ۳ نوامبر ۱۹۲۹ ) زبان شناس لهستانی بود. او بیشتر به دلیل نظراتش در زمینه واج شناسی و «تناوب آوایی» شناخته می شود. نظرات او در زمینه آواشناسی و واج شناسی، الهام بخش زبان شناسان مکتب پراگ بود. بودوئن را نخستین بنیان گذار واج شناسی در مفهوم مطالعه نقش مدارانه آواهای گفتار به شمار می آورند. [ ۱]
دوکورتنه در لهستان به دنیا آمد. او از اعضای شاخه لهستانی یک خانواده اشرافی قدیمی فرانسه بود که سابقه شان به قرون وسطی بازمی گشت. در ورشو، پراگ، ینا، برلین، لایپزیک و سن پترزبورگ به مطالعه زبان های اسلاونیک و زبان شناسی تاریخی پرداخت. دکترای خود را در سن پترزبورگ گرفت. به مدت هشت سال، یعنی از ۱۸۷۵ تا ۱۸۸۳ در دانشگاه غازان واقع در روسیه خدمت کرد و با میکولای کروزفسکی، هم وطن روان شناس و فیلسوف خود، همکاری نزدیک داشت. در دوره همکاری اش با کروزفسکی، به آراء بسیاری دست یافت که همگی در زبان شناسی ساخت گرای اروپایی نفوذ و تأثیر عمیق بر جا گذاشت. در ۱۸۹۳، کرسی زبان های اسلاونیک را در کراکوف احراز کرد. در ۱۹۰۰ به سن پترزبورگ بازگشت، ولی در آنجا به سبب نگارش مطالبی علیه دستگاه حاکمه در ۱۹۱۳ به زندان افتاد. پس از جنگ جهانی اول به ورشو بازگشت. در آنجا چندی به تدریس پرداخت و در سال ۱۹۲۹ همان جا درگذشت. [ ۲]
عکس جان نیکیسلاو بودوئن دو کورتنه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس