جامعه ادو

جامعه ادو اشاره به جامعه ژاپن تحت حکمرانی شوگون سالاری توکوگاوا در طی دوره ادو از سال ۱۶۰۳ تا ۱۸۶۸ میلادی دارد. جامعه ادو یک جامعه فئودالی یا ارباب رعیتی با طبقه بندی دقیق اجتماعی و آداب و رسوم و مقرراتی بود که برای تضمین ثبات سیاسی در نظر گرفته شده بود. مردم ژاپن بر اساس چهار شغل وراثتی به یک سلسله مراتب از طبقات اجتماعی منصوب می شدند. امپراتور ژاپن و اشراف درباری طبقه حاکم رسمی ژاپن بودند اما قدرت نداشتند. شوگون از خاندان توکوگاوا، دایمیو ( فئودال ها و امیران محلی ) و ملازمان آنها که از طبقه سامورایی بودند کشور ژاپن را از طریق سیستم قلمرورهای فئودالی اداره می کردند. اکثر جامعه ادو معمولاً به طبقات خرده دهقان پیشه، صنعتگران صنعتگران و بازرگان و گروه های مختلف نجس ها تقسیم شده بودند.
باکوماتسو از ۱۸۵۳ به مخالفت فزاینده ای با بافت جامعه ادو منجر شد و پس از اصلاحات میجی در سال ۱۸۶۸ این سیستم برچیده شد.
فئودالیسم، طبقه بندی اجتماعی و رده بندی صحیح ریز افراد در ژاپن مدت ها قبل از دوره ادو وجود داشته است، و شروع آن با از زمان اصلاحات تایکا در سال ۶۴۵ بعد از میلاد و آغاز سیستم حقوقی ریتسوریو است که از سیستم حقوقی سلسله تانگ چین الگو گرفته شده بود. این اصلاحات به دنبال یک کودتای مهم و ویرانگر توسط سوگا نو امیشی صورت گرفت، با این حوادث نه تنها خاندان های ژاپنی را نابود کرد، بلکه شکافی را در آیین بومی ژاپن، کو - شینتو، ایجاد کرد، و راه را برای تلفیق گرایی آیین بودایی - شینتو هموار کرد. اصلاحات تایکا «چسب قانونی» بود که برای خنثی کردن تلاش های آینده کودتا ضروری تلقی شد و سیستم ریتسوریو منجر به تشکیل کاست های ژاپنی بر پایه ریتسوریو در ژاپن شد. با این وجود، جنگ های مکرر و بی ثباتی سیاسی در قرن های بعدی ژاپن را آزار می داد و فرصت های بی شماری را برای غصب و بسیج مواضع در صفوف اجتماعی فراهم می کرد. ایده های کنفوسیوس گرایی از چین همچنین به عنوان یک الگو از نسخه های دقیق اجتماعی مورد توجه قرار گرفت.
شوگون سالاری آشیکاگا هنگامی که بر ژاپن به عنوان یک شوگون سالاری ( باکوفو ) فئودال در دوره موروماچی از سال ۱۳۳۸ تا ۱۵۷۳ بر ژاپن حکومت می کرد، یک سیستم طبقاتی آزاد را ایجاد کرد. سقوط شوگون سالاری آشیکاگا از سال ۱۴۶۷ به دوره سنگوکو ( یا «عصر دولت های متخاصم» ) که با وضعیت آشفتگی اجتماعی و جنگ داخلی مدام همراه بود انجامید. توکوگاوا ایه یاسو از خاندان توکوگاوا و ارتش شرقی او پس از نبرد سکیگاهارا در سال ۱۶۰۰، با شکست ارتش غربی تویوتومی هیده یوری و پایان دادن به جنگ های داخلی سنگوکو، به عنوان پیروز میدان درآمد. ایه یاسو شوگون سالاری توکوگاوا را به عنوان یک دولت جدید فئودالی ژاپن تأسیس کرد که در آن خودش شوگون بود. با این حال، ایه یاسو به خصوص در مورد تحرک اجتماعی بسیار احتیاط می کرد، زیرا تویوتومی هیده یوشی، یکی از همسالان او و یک کانپاکو ( مشاور سلطنتی ) که قبل از او فرمانروای ژاپن شد، در طبقات پایین جامعه متولد شده بود و سپس و به قدرتمندترین شخصیت سیاسی ژاپن تبدیل شد. خاندان توکوگاوا سعی در از بین بردن هرگونه مخالفت احتمالی در سراسر جامعه ژاپن از بالا به پایین برای تحکیم حاکمیت خود داشت.