جاثیه

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

( جاثیة ) جاثیة. [ ی َ ] ( ع ص ) تأنیث جاثی. بزانو نشسته. ( آنندراج ). || مجتمعه.
جاثیه. [ ی َ ] ( اِخ ) نام سورتی از سور قرآن. ( منتهی الارب ). چهل و پنجمین سوره قرآن و آن مکیه و سی و شش آیه است ، پس از دخان و پیش از احقاف. آن را سوره شریعة نیز نامند، بدین جهت که آیه ثم جعلناک علی شریعة من الامر... در این سوره است. و آن مکیه است. قتادة گوید بجز آیه قل للذین آمنوا یغفروا الخ که در مدینه نازل شده است. و تعداد آیات آن به مذهب کوفیان که «حم » را یک آیه محسوب میدارند 37 آیت است و به مذهب دیگران 36 آیت است. ابن ابی کعب از رسول اکرم ( ص ) در فضیلت آن روایت کند: هرکس سوره جاثیة را بخواند خداوند در روز شمار عورتش را بپوشاند و ناراحتی وی را آرامش بخشد. ابوبصیر از ابوعبداﷲ ( ع ) روایت کند که هرکس سوره جاثیه را بخواند پاداش وی آن است که هرگز آتش دوزخ را نبیند و زفیر و شهیق آن را نشنود و پیوسته با محمد( ص ) باشد. ( مجمع البیان ج 2 ).

فرهنگ فارسی

چهل و پنجمین سوره قر آن و آن مکیه و دارای سی و شش آیه است و پس از دخان و پیش از احقاف جا دارد .

فرهنگ عمید

چهل وپنجمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۳۷ آیه، شریعت، دهر.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی جاثیة: نشسته بر دو زانو
ریشه کلمه:
جثو (۳ بار)

جثّو: به زانو نشستن در افرب الموارد هست هر امّت را به زانو در آمده می‏بینی هر امّت به سوی کتابش خوانده می‏شود. از آیه شریفه معلوم می‏شود گذشته از نامه فردی که همه دارند، برای هر امّت هم یک کتاب عمومی هست و شاید آن راجع به کارهایی است که مجموعاً انجام می‏دهند مثل انتخاب فرد ناشایست یا نظیر اجتماع اهل شام بر قتال صفّین و غیره. * . در مجمع البیان فرموده جثّی جمع جاثی است یعنی به زانو درآمدگان در اقرب الموارد آورده: جثّی به ضمّ اوّل و کسر آن هر دو جمع جاث است یعنی آنها را در کنار جهنّم حاضر می‏کنیم در حالیکه به زانو در آمدگان اند سپس متقیان را نجات می‏دهیم و ستمگران را در آن به زانو در آمده می‏گذاریم. راغب احتمال داده که جثیاً مفعول مطلق و مصدر باشد یعنی: یجبثون جثّیا.

پیشنهاد کاربران

در سوره جاثیه واژه ی دهّر ( الدهّر ) به معنای روزگار بیان گردیده و مخالفین در پاسخ دعوت پیامبر به کلام خدا یعنی الله گفته اند که حیات یا زندگی دیگری غیر از این حیات دنیوی از قبیل برزخی و اُخروی وجود ندارند
...
[مشاهده متن کامل]
و این دهّر به ما زندگی می بخشد و ما را می میراند و یا هلاک میکند. مفسرین آیات قرآن بر سر تعریف، معنا، اصل و ریشه واژه دهّر و بسیاری از واژه ها و عبارات دیگر از دیر باز تاکنون باهم اختلاف نظر های عمده، بنیادی و حل نشدنی داشته و دارند. به عنوان مثال آیا فرمولبندی کلامی یا کلمه ای در کتاب آسمانی مسلمانان یعنی قرآن بصورت سماوات سبع و الارض حقیقت دارد یا به شکل السماوات و الارضین سبع؟ طرح این پرسش یا سوال به زبان فارسی امروز و آینده میتواند بطور روشن تری به شکل زیر باشد: آیا در محتوای این گیتی یا کیهان و یا این جهان با محیطی مطلقا مسدود و نفوذ ناپذیر، هفت آسمان طبقه بر طبقه و یا محیط و محاط برهم و یک کره زمین که ثابت و ساکن در مرکز مشترک آنها قرار گرفته باشد ( به شکل هفت آسمان و یک زمین ارسطوئی ) بطور همزمان وجود دارند یا هفت عالم یا دنیا در قالب آسمان ها و زمین های هفتگانه و هرآنچه که بین آنهاست که هرکدام به یک سهم مساوی با هم و در طول هم و پشت سر همدیگر از حق به ظهور رسیدن و پیدایش و کثرت و تجربه و سپری نمودن زندگی های کلی و جزئیاتی دنیوی خاص و ویژه خویش برخوردار می باشند؟ واژه دهّر از دیدگاه خردمندان گمنام ایرانی و دریافت کنندگان پیام آسمانی هفت سین در اعصار دور دست تاریخ قبل از پیدایش نوح ( Noah با تلفظ نوآه به زبان والدین فارسی زبان سومری به معنای آه یا دَم نو در رقابت و مقایسه با دَم قدیمی یعنی آدم که یک بینش و باور حقیقی در زبان و فرهنگ سومر بوده و نه نام مرد اولیه ) و قبل از پیدایش خطوط میخی سه گانه سومری، ایلامی و اوگاریتی و هیروگلیف مصریان، به دو شکل زیر تلفظ و بیان میشده؛ یکی《ده هَر 》 به این معنا که هر فرد انسانی ( منجمله هر موجود دیگری در این دنیا ) ده تائی می باشد و دیگری به شکل 《ده ره 》 به این معنا که هرفرد انسانی ( منجمله هر موجود دیگری ) در طول ده راه دایره ای شکل در سفر می باشد بر روی یک شاهراه بزرگ دایره وار بین دو بهشت برین یعنی بین مبدء و معاد حقیقی و واقعی ( یعنی مبدا و معاد از دیدگاه آن خردمندان گمنام فراباستانی در سرزمین ایران و از دیدگاه علمی امروز و نه از دیدگاه ادیان ابراهیمی یعنی یهودیت و مسیحیت و اسلام ) . واژه پر از راز و رمز فارسی دهّر ( با حروف لاتین به شکل های مفرد و جمع dhr و dhar با تلفظ دهار یعنی دهر ها ) بعد ها به گوش خردمندان هندو در سرزمین هندوستان رسیده و در زبان سانسکریت جا خوش کرده و معنای قانون و نظم حاکم بر کیهان و جوامع موجودات زنده نباتی و حیوانی و انسانی و سیستم ها یا سامانه های غیر زنده را بخود گرفته است. خود واژه سانسکریت در اصل و ریشه یک زبان نبوده بلکه توسط خردمندان گمنام ایرانی بصورت 《 زان سکری ت 》 تلفظ و بیان میشده به معنای علم محرمانه یا دانش رمزی که دارای دو کانون اصلی بوده است ؛ یکی دهّر و دیگری معنای پیام آسمانی هفت سین یعنی هفت سامان یا نظام کلی گیتیائی یا کیهانی و یا جهانی در قالب هفت عالم یا دنیا به شکل آسمان ها و زمین های هفتگانه و هرآنچه که بین آنهاست. مفسیرین چشم و گوش بسته میگویند که دهریون ( در اصل و ریشه به شکل ده رهیون ) به ماده باور داشته اند و معاد و قیامت و آخرت ادیان ابراهیمی به بویژه مسیحیت و اسلام ( که خود در مورد معاد و چگونگی برپائی قیامت کبری رفتار موش و گربه را با هم دارند ) اعتقاد و ایمان و امید نداشته و ندارند. چنین مفسرینی فاقد علم و آگاهی به این حقیقت ژرف و ماورائی بوده و هستند که از دیدگاه آن خردمندان پیشا عهد عتیق واژه فارسی ماده در اصل و ریشه به معنای خمیر مایه ساختاری واقعیت نبوده بلکه به شکل 《 ما ۱۰ 》 به این معنا که هرکدام از ما افراد انسانی در آفرینش اولیه ( سرمدی یا مبدئی، ازلی و یک بار برای بقا و دائمیت و جاودانگی و ابدیت ) همین دنیا در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین ( و نه جنت یا فردوس یا پارادیز و یا بهشت زرتشت و موسا و ایسا و محمّد ) به شکل خانواده های ده عضوی مشتمل بر پنج مرد و پنج زن خودی و یا به بیانی دیگر هرکدام بصورت پنج زوج مشتمل بر ده نیمزوج ملکوتی یا آسمانی در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، توانائی و دانائی و هنرمندی آفریده شده و از عشق و زندگی جاودانه برخوردار گردیده ایم و هیچ نیروئی منجمله پدیده مرگ هرگز و هیچگاه نمیتواند این عشق و زندگی جاودانه ی اهدائی را از ما افراد انسانی ( منجمله موجودات مفید نباتی و حیوانی ) سلب نماید. در این زمینه مهم ترین نکته اینست بدانیم که آن ده انسان های ملکوتی یا آسمانی، در طول این سفر دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان ( محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی، موازی و بیشمار ) و تا پایان آن، سلسله وار در طول هم و پشت سر همدیگر از طریق گردش دایره وار وقوع مهبانگ های هفتگانه بر اثر نوسانات خودکار و متوالی انبساط و انقباض در چارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس قوانین جاودانه و آئین نامه های اجرایی ثابت و پایدار و تغییر ناپذیر آن، در ۱۰ عالم یا دنیا زیر سقف ۱۰ آسمان و روی ۱۰ کره ی زمین به ظهور و پیدایش نمیرسند بلکه در ۷ عالم یا دنیا زیر سقف ۷ آسمان و روی ۷ کره زمین و آنهم هر کدام در طول این سفر دایره و بسیار طولانی ( ۱۰ بتوان ۴۳ ثانیه ) نه فقط یک یا صد و یا هزار و یکبار بلکه هرکدام دقیقا به تعداد یک هفتم کلیه حلقه های زنجیره دایره وار علت و معلول در مدارت، مراتب یا درجات فراوان تکاملی بین دو حد دنیوی یکی نهایت نقصان و امکان اخس و دیگری نهایت کمال و امکان اشرف. نکته مهم دیگر اینست که ده امر یا فرمان موسا صادر شده از طرف آقا یا سرور این دنیا تحت نام یَهوَه و کاتگوری ها یا مقولات و یا مفاهیم دهگانه ارسطو در شرح و توضیح هستی و وجود به کمک آنها و اعداد دهگانه یک رقمی خردمندان گمنام هندو از صفر تا نُه ( ۰ تا ۹ ) هیچکدام بیان کننده ده های حقیقی نبوده و نمی باشند. ده های حقیقی از دیدگاه آن خردمندان فراباستانی - ایرانی عبارت بوده و هست و خواهد بود از ابعاد دهگانه نفسانی هرکدام از افراد انسانی مشتمل بر ۵ منِ مردانه و ۵ منِ زنانه بر رویهم. آن پنج زوج آسمانی همگی غیر همجنس یا هترو آفریده نشده اند بلکه مختلط مرکب از سه زوج غیر همجنس یا هترو و دو زوج همجنس یا هُمو ( دو مرد خودی و دو زن خودی ) . هفت عالم یا دنیا به شکل آسمان ها و زمین های هفتگانه و هرآنچه که بین آنهاست در طول این سفر دایره وار دنیوی بین دو بهشت برین متوالی در طول هم و پشت سر همدیگر همیشه پنج تا روحی روانی خواهند بود با بذر قابل رشد مادی و دو تا مادی روانی با بذر قابل رشد روحی . در پایان کلام کودکانه امروز خود لازم به اشاره می دانم که تصویر خطی - وحیانی - دینی به شکل 《دنیا - برزخ - آخرت 》 حقیقت ندارد، زیرا پایان عالم یا حالت برزخ برای هر فرد انسانی در طول این سفر دایره وار دنیوی و تا پایان آن همیشه مصادف خواهد بود با بسته شدن مجدد نطفه در رحم مادر و بیداری و تولد دوباره در همین دنیا در مداری برتر و نه وقت رسیدن به معاد و برپائی قیامت کبری و فصل برداشت محصول در آخرت . واژه عربی معاد به معنای بازگشت به مبدا بوده و میباشد و طوریکه بخوبی مطلع هستیم در آفرینش مبدئی از دیدگاه ادیان ابراهیمی فقط بابا آدم و ننه حوا آفریده شده اند و قرار است که در معاد همه افراد انسانی از قبور یا قبرها بر انگیخته شوند که صد در صد مخالف محتوا و معنای حکمت و علم یا دانش و قدرت مطلق و بیکران خدای حقیقی و واقعی می باشد.

جاثیه معانی دیگری نیز دارد از جمله جمعیت انبوه و متراکم یا گروه گروه و می تواند اشاره به تراکم انسانها در دادگاه عدل الهی ، و یا نشستن هر امت و گروه به صورت جداگانه باشد. ( تفسیر نمونه ج : 21 ص : 280 )
🕋 ترتیب سوره های قرآن کریم:
1 ) سوره فاتحه ( حمد )
2 ) بقره
3 ) آل عمران
4 ) نساء
5 ) مائده
6 ) انعام
7 ) اعراف
8 ) انفال
9 ) توبه ( برائت )
10 ) یونس
11 ) هود
12 ) یوسف
...
[مشاهده متن کامل]

13 ) رعد
14 ) ابراهیم
15 ) حِجر
16 ) نحل
17 ) اِسراء ( بنی اسرائیل )
18 ) کهف
19 ) مریم
20 ) طه
21 ) انبیاء
22 ) حج
23 ) مؤمنون
24 ) نور
25 ) فرقان
26 ) شعراء
27 ) نمل
28 ) قصص
29 ) عنکبوت
30 ) روم
31 ) لقمان
32 ) سجدة
33 ) احزاب
34 ) سبأ
35 ) فاطر
36 ) یس
37 ) صافات
38 ) ص
39 ) زمر
40 ) غافر
41 ) فصّلت
42 ) شوری
43 ) زخرف
44 ) دخان
45 ) جاثیه
46 ) احقاف
47 ) محمد
48 ) فتح
49 ) حجرات
50 ) ق
51 ) ذاریات
52 ) طور
53 ) نجم
54 ) قمر
55 ) الرحمن
56 ) واقعه
57 ) حدید
58 ) مجادله
59 ) حشر
60 ) ممتحنه
61 ) صف
62 ) جمعه
63 ) منافقون
64 ) تغابن
65 ) طلاق
66 ) تحریم
67 ) مُلک
68 ) قلم
69 ) حاقه
70 ) معارج
71 ) نوح
72 ) جن
73 ) مزّمّل
74 ) مدثر
75 ) قیامه
76 ) انسان
77 ) مرسلات
78 ) نبأ
79 ) نازعات
80 ) عبس
81 ) تکویر
82 ) انفطار
83 ) مطففین
84 ) انشقاق
85 ) بروج
86 ) طارق
87 ) اعلی
88 ) غاشیه
89 ) فجر
90 ) بلد
91 ) شمس
92 ) لیل
93 ) ضحی
94 ) شرح
95 ) تین
96 ) علق
97 ) قدر
98 ) بینه
99 ) زلزله ( زلزال )
100 ) عادیات
101 ) قارعه
102 ) تکاثر
103 ) عصر
104 ) همزه
105 ) فیل
106 ) قریش
107 ) ماعون
108 ) کوثر
109 ) کافرون
110 ) نصر
111 ) مسد
112 ) اخلاص ( توحید )
113 ) فلق
114 ) ناس

برای یادسپاری آسان تر می توان با کلمات بازی کرد:
عاطفه قصد دارد سرسفره بشیند بابا به او می گوید جا نیست جاثیه بشین عاطفه می گوید چی!!! جای اسیه است پدر می گوید نه، اسیه که سرسفره نشسته است گفتم چون جا نیست جاثیه بشین یعنی مثل روز قیامت بشین یعنی دو زانو بشین . اسیه می گوید بابا، بهشت که باید بسیار بزرگ باشد و می توانیم هرجور که بخواهیم بشینیم، منظورتان چیه؟ بابا گفت عزیزم، منظورم از مثل روز قیامت بشین، روز قیامت قبل از حساب و کتاب است. درقران در سوره جاثیه امده است که همه امت ها به صورت جاثیه یعنی بر دو زانو از ترس ویا شاید ادب و خضوعِ حضور در محضر الهی نشسته و بعد از ان هر امتی به سوی کتاب خود ( هر فردی از امت به سوی نامه عمل خود یا هر امتی به سوی کتاب مذهب خود ) خوانده می شود.
...
[مشاهده متن کامل]

به زانو در آمده در نزد خداوند

بپرس