تیوب

تیوب (بسته بندی). تیوب نوعی ظرف بسته بندی نرم است که برای انتقال و نگهداری مایعات غلیظ و پرچگال نظیر خمیر دندان، چسب، شکلات مایع، رنگ نقاشی، پمادها و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. برای استفاده و خروج مایع، مصرف کننده باید تیوب را بفشرد. جنس تیوب ها پلاستیک، مقوا یا آلومینیومی است. مقطع عرضی تیوب ها بیضی است و شکل عمومی آن ها استوانه ای است. ته تیوب ها در ابتدا باز بوده که بعداً" پرس و مسدود می شود.

تیوب (دوچرخه). تیوب دوچرخه که با نام انگلیسی tube شناخته می شود یک استوانه لاستیکی بادکنکی است که بصورت دایره شکل دو سر آن به هم متصل شده و مهر و موم می شود و توسط یک سوپاپ داخل آن با فشار هوا پر میشود. تیوب دوچرخه در داخل لاستیک دوچرخه قرار می گیرد. هوا فشرده شده داخل تیوب یکی از یهترین فناوری هایی است که تا بحال برای حرکت نرم چرخ ها اختراع شده است.
اگر شیع تیزی واردلاستیک دوچرخه شود تیوب دوچرخه سوراخ می شود و باعث خالی شدن باد فشرده شده داخل تیوب میشود که به این اتفاق پنچری لاستیک گفته میشود. که در اقلب مواقع پنچری دوچرخه با چسب مخصوص پنچری قابل تعمیر است.

تیوب (سازه). در مهندسی سازه، تیوب سیستمی است که برای مقاومت در برابر بارهای جانبی ( باد، زلزله، ضربه ) ، یک ساختمان به گونه ای طراحی شده است که مانند استوانه توخالی، به صورت طره، عمود بر روی زمین عمل کند. این سیستم توسط فضلور رحمان خان ( به انگلیسی: Fazlur Rahman Khan ) ، در هنگامی که در دفتر شیکاگوی شرکت معماری Skidmore , Owings & Merrill ( SOM ) کار می کرد، معرفی شده است. [ ۱] اولین نمونه از کاربرد سیستم سازه ای تیوب شکل، ساختمان آپارتمانی DeWitt - Chestnut با طراحی ۴۳ طبقه توسط خان است که به پلازا در DeWitt در شیکاگو، ایلینویز، تغییر نام یافت، و در سال ۱۹۶۶ به پایان رسید. [ ۲]
این سیستم با استفاده از سازه های فلزی، بتنی یا کامپوزیتی ( استفاده مجزا از مجموعه فولاد و بتن ) ساخته می شود و می توان آن را برای ساختمان های اداری، آپارتمانی و ساختمانهای با کاربرد چندگانه به کار برد. بیشتر ساختمان های با طبقات بیش از ۴۰ طبقه که از دهه ۱۹۶۰ ساخته شده اند با استفاده از این نوع سازه طراحی شده اند.
مفهوم کلی سیستم تیوب بر اساس این ایده بنا شده است که یک ساختمان را می توان برای مقاومت در برابر بارهای جانبی، به عنوان یک طره توخالی عمود بر زمین طراحی کرد. در ساده ترین تجسم سیستم تیوب، محیط بیرونی سازه از ستونهای با فاصله کم و نزدیک به هم تشکیل شده است که از طریق اتصالات خمشی با تیرهای اسپندرل عمیق به هم بسته شده اند. این مجموعه ستون ها و تیرها یک قاب صلب و سخت را تشکیل می دهند که سرانجام یک دیوار سازه ای متراکم و مقاوم در امتداد نمای بیرونی ساختمان را تشکیل می دهند. [ ۳]
این قاب بیرونی به اندازه کافی قوی طراحی شده است تا در برابر همه بارهای جانبی وارده بر ساختمان مقاومت کند و بدین ترتیب فضای داخلی ساختمان را به سادگی می توان برای انتقال بارهای ناشی از وزن، قاب بندی کرد. ستون های داخلی به تعداد نسبتاً کمی هستند و در هسته قاب جا نمایی شده اند. فاصله بین قابهای بیرونی و هسته قاب، با تیرها یا خرپا پوشانده شده و می تواند بدون ستون باشد. این کار با انتقال بخشی از بارهای ناشی از وزن در درون سازه به قابهای بیرونی، اثر بخشی تیوب پیرامونی را به حداکثر می رساند و توانایی مقاومت آن در برابر واژگون شدن توسط بارهای جانبی را افزایش می دهد.
در سال ۱۹۶۳، سیستم سازه ای جدیدی از تیوب های قاب بندی شده در طراحی و ساخت آسمان خراش به کار برده شده است. فضلور رحمان خان، مهندس سازه از بنگلادش ( که در آن زمان پاکستان شرقی نامیده می شد ) که در شرکتSkidmore , Owings & Merrill مشغول به کار بود ، سازه تیوبی قاب بندی شده را به عنوان "یک سازه فضایی سه بعدی تعریف کرد که این سازه فضایی سه بعدی از سه، چهار، یا حتی تعداد فریم های بیشتر، قاب های مهار شده یا دیوارهای برشی تشکیل شده است، و آن ها در لبه ها یا در نزدیکی لبه ها به یکدیگر متصل شده اند تا یک سیستم سازه ای مانند تیوب قایم ایجاد کنند که به صورت طره از روی شالوده، در برابر نیروهای جانبی در هر جهت قادر به مقاومت است. "[ ۴] ستونهای بیرونی که با فاصله نسبتاً نزدیک به یکدیگر جانمایی شده و به هم پیوسته شده اند، شکل تیوب را تشکیل می دهند. بارهای جانبی یا افقی ( باد، زلزله، ضربه ) به طور کلی، توسط سازه تیوب شکل به تکیه گاه ( زمین ) منتقل می شوند. حدود نیمی از سطح نمای بیرونی برای پنجره ها قابل استفاده است. با استفاده از سازه قاب تیوب شکل، کاهش تعداد ستون های داخلی امکان پذیر می شود، و در نتیجه فضای قابل استفاده بیشتری را در طبقات امکان پذیر می سازند. در صورت نیاز به دهانه های بزرگتر مانند درب های گاراژ، بعضی از ستونهای قاب تیوب باید قطع شوند، که در نتیجه با نصب تیرهایی برای انتقال بار به سایر ستون ها، یکپارچگی سازه حفظ می شود.