تی - ۶۴ نوعی تانک رزمی اصلی ساخت شوروی است که در دهه ۱۹۶۰ تولید و وارد ارتش سرخ شد. تی - ۶۴ نقطه عطفی در صنعت تانک سازی شوروی به شمار می رفت و تانک های سری تی پس از آن از جمله مدل های مختلف تی - ۷۲، تی - ۸۰ و تی - ۹۰ بر اساس مفاهیم طرح کلی تی - ۶۴ ساخته شدند. [ ۱] این تانک در مقایسه با رقبای غربی هم دوره خود بسیار پیشرفته تر و پیچیده تر بود. از جمله استفاده اولین زره کامپوزیتی در این تانک و گلوله گذاری اتوماتیک و سیستم آتش پیشرفته تر. تانک هایی همچون آبرامز، چلنجر - ۲ و لئوپارد - ۲ که در دو دهه بعد تر از تانک تی - ۶۴ ساخته شدند، از زره کامپوزیتی چوبهام که خود از زره کامپوزیتی تانک های روسی مانند تی - ۶۴ الهام گرفته شده بود، بهره می برند.
تی - ۶۴ نخستین تانکی بود که از سیستم شلیک اتوماتیک بهره می برد و با حذف خدمه گلوله گذار تعداد سرنشینان تانک به سه نفر کاهش یافته بود. با اینکه این تانک در اکثر مشخصات فنی بر تانک های تی - ۶۲ و تی - ۷۲ برتری داشت اما با توجه به هزینه و پیچیدگی بیشتر تولید و نگهداری، تعداد کمتری از آن ساخته شد و به هیچ کشوری نیز صادر نشد.
اولین مدل تی - ۶۴ یا Ob'yekt 432 که در سال ۱۹۶۱ معرفی شد از توپ ۱۱۵ میلی متری دی - ۶۸ استفاده می کرد و فقط حدود ۶۰۰ عراده از آن ساخته شد اما در تی - ۶۴آ یا Ob'yekt 432 که پیش نمونه های آن در سال های ۷–۱۹۶۶ آزمایش شد از یک توپ پرقدرت تر ۱۲۵ میلی متری استفاده شده و هر تانک توان حمل ۲۸ گلوله را داشت. اصلاحات دیگری نیز همچون سامانه دید جدید، سیستم دید در شب پرقدرت، تقویت زره از جمله با تعویض آلیاژ آلومینیوم در زره ترکیبی تانک با فایبرگلاس و سیستم حفاظتی هسته ای - میکروبی - شیمیایی نیز در این مدل اعمال شده بود.
از امتیازهای تی - ۶۴ بر تانک متأخرتر و مشهورتر تی - ۷۲ می توان به سرعت بسیار بیشتر و قابل اتکاتر بارگذار اتوماتیک گلوله های تانک، سیستم تعلیق منعطفتر تانک که خستگی کمتری برای سرنشینان ایجاد می کرد، زره مقاومتر، دید بهتر فرمانده تانک، محل نگهداری مطمئنتر مهمات، و در مدل تی - ۶۴بی که در سال ۱۹۷۶ تولید آن آغاز شد سیستم کنترل آتش بسیار پیشرفته تر اشاره کرد.
از ویژگی های این تانک زره پیچیده آن بود که نزد غربیان به ترکیب کا شهره گشته بود و از سه لایهٔ فولاد، فایبرگلاس ( در مدل های اولیه آلیاژی از آلومینیوم ) و فولاد تشکیل می شد و در قسمت های مختلف بین ۲ تا ۴۵ سانتی متر قطر داشت:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتی - ۶۴ نخستین تانکی بود که از سیستم شلیک اتوماتیک بهره می برد و با حذف خدمه گلوله گذار تعداد سرنشینان تانک به سه نفر کاهش یافته بود. با اینکه این تانک در اکثر مشخصات فنی بر تانک های تی - ۶۲ و تی - ۷۲ برتری داشت اما با توجه به هزینه و پیچیدگی بیشتر تولید و نگهداری، تعداد کمتری از آن ساخته شد و به هیچ کشوری نیز صادر نشد.
اولین مدل تی - ۶۴ یا Ob'yekt 432 که در سال ۱۹۶۱ معرفی شد از توپ ۱۱۵ میلی متری دی - ۶۸ استفاده می کرد و فقط حدود ۶۰۰ عراده از آن ساخته شد اما در تی - ۶۴آ یا Ob'yekt 432 که پیش نمونه های آن در سال های ۷–۱۹۶۶ آزمایش شد از یک توپ پرقدرت تر ۱۲۵ میلی متری استفاده شده و هر تانک توان حمل ۲۸ گلوله را داشت. اصلاحات دیگری نیز همچون سامانه دید جدید، سیستم دید در شب پرقدرت، تقویت زره از جمله با تعویض آلیاژ آلومینیوم در زره ترکیبی تانک با فایبرگلاس و سیستم حفاظتی هسته ای - میکروبی - شیمیایی نیز در این مدل اعمال شده بود.
از امتیازهای تی - ۶۴ بر تانک متأخرتر و مشهورتر تی - ۷۲ می توان به سرعت بسیار بیشتر و قابل اتکاتر بارگذار اتوماتیک گلوله های تانک، سیستم تعلیق منعطفتر تانک که خستگی کمتری برای سرنشینان ایجاد می کرد، زره مقاومتر، دید بهتر فرمانده تانک، محل نگهداری مطمئنتر مهمات، و در مدل تی - ۶۴بی که در سال ۱۹۷۶ تولید آن آغاز شد سیستم کنترل آتش بسیار پیشرفته تر اشاره کرد.
از ویژگی های این تانک زره پیچیده آن بود که نزد غربیان به ترکیب کا شهره گشته بود و از سه لایهٔ فولاد، فایبرگلاس ( در مدل های اولیه آلیاژی از آلومینیوم ) و فولاد تشکیل می شد و در قسمت های مختلف بین ۲ تا ۴۵ سانتی متر قطر داشت:
wiki: تی ۶۴