تکینگی اولیه کیهانی

تکینگی کیهانی ( انگلیسی: Initial singularity ) یک تکینگی است که بر پایهٔ برخی مدل های نظریهٔ مه بانگ گمانه زنی شده که پیش از مه بنگ وجود داشته است[ ۱] و تصور می شود که تمام انرژی و فضازمانِ کیهان را شامل بوده است. [ ۲] لحظهٔ بلافاصله پس از تکینگی اولیه، بخشی از مبداً پلانک، نخستین ( قدیمی ترین ) دورهٔ زمان در تاریخ جهان است.
استفاده از تنها نسبیت عام برای پیش بینی آنچه در آغاز جهان رخ داده به شدت مورد انتقاد بوده است زیرا مکانیک کوانتومی عامل مهمی در محیط پرانرژی نخستین کیهان است و نسبیت عام به تنهایی نمی تواند پیش بینی های دقیق مورد نیاز را برآورده کند. [ ۱] [ ۳] در پاسخ به عدم دقت در نظر گرفتن فقط نسبیت عام، مانند مدل سنتی بیگ بنگ، فرمول های نظری جایگزینی برای آغاز جهان ارائه شده است، از جمله یک مدل مبتنی بر نظریه ریسمان که در آن دو بران، غشاهای بسیار بزرگ تر هستند. از جهان، برخورد، ایجاد جرم و انرژی. [ ۴]
اگرچه هیچ مدرک مستقیمی برای تکینگی چگالی بی نهایت وجود ندارد، پس زمینه مایکروویو کیهانی شاهدی بر این است که جهان از یک حالت بسیار داغ و متراکم منبسط شده است. [ ۵]
مدل های مختلف جدیدی در مورد چگونگی جهان پیش از بیگ بنگ و سبب شدن آن؛ در نتیجهٔ دشواری هایی که نظریه با مکانیک کوانتومی دارد، ارائه شده است. یک مدل، که از گرانش کوانتومی حلقه، با هدف توضیح آغاز جهان استفاده می کند، از طریق یک سری جهش های بزرگ، نوسانات کوانتومی را باعث انبساط جهان می داند. این مدل همچنین چرخه ای بودن جهان ها را پیشنهاد می کند؛ پیدایش جهان جدیدی پس از نابودی جهان قدیم ایجاد می شود که هر کدام دارای ثابت های فیزیکی متفاوتی هستند. [ ۳] زاد و ولد دیگری بر اساس نظریه M و مشاهدات پس زمینه مایکروویو کیهانی ( CMB ) ، بیان می کند که جهان یکی از بسیاری از جهان های چندگانه است و در نتیجهٔ نوسانات کوانتومی، از جهان دیگری بیرون آمده است. این توضیح برخلاف ایدهٔ وجود یک جهان واحد است. [ ۶]