تکنولوژی آشکارساز دستکاری. آشکارساز دستکاری ( به انگلیسی: Tamper - evident ) فرایند یا دستگاهی را توصیف می نماید که دسترسی غیرمجاز به اشیاء محافظت شده را به سادگی تشخیص می دهد. مهر زدن، نشانه گذاری یا سایر تکنیک ها ممکن است نشانگر دستکاری باشند.
دستکاری شامل جعل و تغییر عمدی اطلاعات، محصول، بسته یا یک سیستم می باشد. راه حل ها ممکن است شامل تمامی مراحل تولید، توزیع، تدارکات، فروش و استفاده باشد. هیچ راه حل تنهایی را نمی توان به عنوان ضد دستکاری سازی ( tamper proof ) در نظر گرفت. اغلب باید چندین سطح امنیتی برای کاهش خطر دستکاری در نظر گرفته شود. برخی ملاحظات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• شخص دستکاری کنندهٔ نهفته را مشخص کند و سطح دانش، مواد، ابزار و غیره که ممکن است داشته باشد را تشخیص دهد.
• تمامی روش های ممکن دسترسی غیرمجاز به محصول، بسته یا سیستم را تشخیص دهد. علاوه بر روش های اولیه ورودی، روش های ثانویه و مخفی را در نظر بگیرد.
• دسترسی به محصولات یا سیستم های مورد علاقه را کنترل یا محدود کند.
• عملیات ضد دستکاری سازی را با سخت تر کردن و وقت گیر کردن دستکاری بهبود بخشد.
• ویژگی های آشکارساز دستکاری را برای کمک کردن به شناسایی وجود دستکاری اضافه کند.
• به مردم آموزش داده شود تا بتوانند شواهد دستکاری را شناسایی کنند.
• مدت زمانی برای دستکاری وجود دارد. به طور ویژه، در هنگام انتقال، هر کسی که قصد دستکاری کالاها، وسایل گران بها، پول نقد و اسناد محرمانهٔ محافظت شده با آشکارساز دستکاری را دارد، فقط زمان کوتاهی در حد چند دقیقه فرصت دارند تا کشف نشوند. این کار دشوار و غیرممکن به نظر می رسد که برای بازکردن بسته بندی، بررسی یا حذف موارد و بسته بندی دوباره به حالتی که دستکاری نشده باشند، بتوانند وقت کافی داشته باشند.
طرح های آشکارساز دستکاری، ویژگی نامه از زمان بسیار قدیم بودند. اغلب با استفاده از موم، خشت یا مهر فلزی استفاده می کردند تا نشان دهند نامه باز نشده است. به عنوان مثال حلقه های مهر و مومی رومی، برای شخصی که صاحب آن بود، منحصربه فرد بودند و این حلقه به یک مهر داغ فشرده می شد تا یک امضا شکل بگیرد و شخص دیگر که قصد امضای دوبارهٔ نامه را داشت نتواند به راحتی از آن کپی کند.
شیوه های مشابه امروزه نیز ادامه دارند، [ ۱] از قبیل پاکت نامه ها که برای بسته بندی چک ها به دقت طراحی شده اند. در قراردادهای قانونی مدرن، معمولاً هر صفحه به طور جداگانه ای شروع شده و شماره گذاری شده است که موجب می شود هرگونه اضافه کردن یا حذف صفحات قابل شناسایی باشد. در همین حین، بیشتر چک ها ویژگی های منطقی برای غلبه بر دستکاری و کپی کردن دارند ( این موارد اغلب در پشت چک آورده می شود ) .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدستکاری شامل جعل و تغییر عمدی اطلاعات، محصول، بسته یا یک سیستم می باشد. راه حل ها ممکن است شامل تمامی مراحل تولید، توزیع، تدارکات، فروش و استفاده باشد. هیچ راه حل تنهایی را نمی توان به عنوان ضد دستکاری سازی ( tamper proof ) در نظر گرفت. اغلب باید چندین سطح امنیتی برای کاهش خطر دستکاری در نظر گرفته شود. برخی ملاحظات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• شخص دستکاری کنندهٔ نهفته را مشخص کند و سطح دانش، مواد، ابزار و غیره که ممکن است داشته باشد را تشخیص دهد.
• تمامی روش های ممکن دسترسی غیرمجاز به محصول، بسته یا سیستم را تشخیص دهد. علاوه بر روش های اولیه ورودی، روش های ثانویه و مخفی را در نظر بگیرد.
• دسترسی به محصولات یا سیستم های مورد علاقه را کنترل یا محدود کند.
• عملیات ضد دستکاری سازی را با سخت تر کردن و وقت گیر کردن دستکاری بهبود بخشد.
• ویژگی های آشکارساز دستکاری را برای کمک کردن به شناسایی وجود دستکاری اضافه کند.
• به مردم آموزش داده شود تا بتوانند شواهد دستکاری را شناسایی کنند.
• مدت زمانی برای دستکاری وجود دارد. به طور ویژه، در هنگام انتقال، هر کسی که قصد دستکاری کالاها، وسایل گران بها، پول نقد و اسناد محرمانهٔ محافظت شده با آشکارساز دستکاری را دارد، فقط زمان کوتاهی در حد چند دقیقه فرصت دارند تا کشف نشوند. این کار دشوار و غیرممکن به نظر می رسد که برای بازکردن بسته بندی، بررسی یا حذف موارد و بسته بندی دوباره به حالتی که دستکاری نشده باشند، بتوانند وقت کافی داشته باشند.
طرح های آشکارساز دستکاری، ویژگی نامه از زمان بسیار قدیم بودند. اغلب با استفاده از موم، خشت یا مهر فلزی استفاده می کردند تا نشان دهند نامه باز نشده است. به عنوان مثال حلقه های مهر و مومی رومی، برای شخصی که صاحب آن بود، منحصربه فرد بودند و این حلقه به یک مهر داغ فشرده می شد تا یک امضا شکل بگیرد و شخص دیگر که قصد امضای دوبارهٔ نامه را داشت نتواند به راحتی از آن کپی کند.
شیوه های مشابه امروزه نیز ادامه دارند، [ ۱] از قبیل پاکت نامه ها که برای بسته بندی چک ها به دقت طراحی شده اند. در قراردادهای قانونی مدرن، معمولاً هر صفحه به طور جداگانه ای شروع شده و شماره گذاری شده است که موجب می شود هرگونه اضافه کردن یا حذف صفحات قابل شناسایی باشد. در همین حین، بیشتر چک ها ویژگی های منطقی برای غلبه بر دستکاری و کپی کردن دارند ( این موارد اغلب در پشت چک آورده می شود ) .