توکایی ( مجاری: Tokaji، از توکای ) [ الف] شراب منطقه توکای، مجارستان است و از قرن هجدهم به عنوان «شراب شاهان، شاه شراب ها»[ ب] شناخته می شود. شهد حاصل از انگور توکای در سرود ملی مجارستان نیز ذکر شده است.
منطقهٔ توکای به خاطر شراب شیرین از انگور با پوسیدگی مطلوب[ پ] [ ۱] و برداشت دیرهنگام انگور خشک و متعاقب آن فرایند خاص شراب گیری مشهور است. منطقه شراب گیری توکای در پادشاهی مجارستان بوده، اما پس از پیمان تریانون بین مجارستان و چکسلواکی تقسیم شد؛ تولیدکنندگان منطقه شراب جنوب اسلواکی در صورت اعمال مقررات کنترل کیفیت مجارستان می توانند از برچسب Tokajský/ - á/ - é استفاده کنند.
توکایی آسو یا به اختصار آسو یک شراب دسر با استفاده از انگور خشک و پوسیدهٔ مطلوب به وسیلهٔ فناوری چند صد ساله است. اولین بار انگور آسو ( پوسیده ) در سال ۱۵۷۱ در یک معامله ملکی ذکر شده که به وضوح نشان می دهد که انگور آسو از انگور معمولی جدا نگاه داشته می شده است. [ ۲] توکایی اولین تولید شراب از انگورهای چروکیده و پوسیده است؛ آلمانی ها در مناطق رود راین تا سال ۱۷۷۵ نمی توانستند چنین پوسیدگی ای تولید کنند. [ ۳]
برای قرن ها تولید اصلی منطقهٔ توکای شراب شیرین، عمدتاً آسو بوده و توکایی خشک محصولی نسبتاً جدید در منطقه است.
از دهه ۱۸۲۰ بازرگانان لهستانی، نام سامورودنی[ ت] را برای این شراب رایج کردند که پیشتر شراب اصلی منطقه بود. سامورودنی از زبان اسلواکی به معنای «رشد خودبه خودی» نشأت می گیرد. سامورودنی معمولاً الکل بیشتری نسبت به شراب معمولی دارد؛ محتوای الکل آن به طور معمول ۱۴٪ است.
اسنتسیا[ ث] یا شهد، شرابی منحصربه فرد در جهان توصیف می شود، اگرچه از نظر فنی حتی نمی توان آن را شراب نامید زیرا غلظت بسیار زیاد قند آن سطح الکل را هرگز از ۵–۶ درصد بالاتر نمی برد. اسنتسیا آب انگور آسو در حین برداشت است که به طور طبیعی از خمره ها خارج می شود. غلظت قند آن به طور معمول بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ گرم در لیتر است و به طور سنتی به شراب آسو اضافه می شود، اما اگر تخمیر ۴ ساله و سپس خالص بطری شود، شراب به دست آمده دارای غلظت و شدتِ طعمی بی نظیر اما آنقدر شیرین است که فقط در مقادیر کم می توان از آن نوشید. برخلاف شراب های دیگر، اسنتسیا کیفیت خود را تا ۲۰۰ سال یا بیشتر حفظ می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمنطقهٔ توکای به خاطر شراب شیرین از انگور با پوسیدگی مطلوب[ پ] [ ۱] و برداشت دیرهنگام انگور خشک و متعاقب آن فرایند خاص شراب گیری مشهور است. منطقه شراب گیری توکای در پادشاهی مجارستان بوده، اما پس از پیمان تریانون بین مجارستان و چکسلواکی تقسیم شد؛ تولیدکنندگان منطقه شراب جنوب اسلواکی در صورت اعمال مقررات کنترل کیفیت مجارستان می توانند از برچسب Tokajský/ - á/ - é استفاده کنند.
توکایی آسو یا به اختصار آسو یک شراب دسر با استفاده از انگور خشک و پوسیدهٔ مطلوب به وسیلهٔ فناوری چند صد ساله است. اولین بار انگور آسو ( پوسیده ) در سال ۱۵۷۱ در یک معامله ملکی ذکر شده که به وضوح نشان می دهد که انگور آسو از انگور معمولی جدا نگاه داشته می شده است. [ ۲] توکایی اولین تولید شراب از انگورهای چروکیده و پوسیده است؛ آلمانی ها در مناطق رود راین تا سال ۱۷۷۵ نمی توانستند چنین پوسیدگی ای تولید کنند. [ ۳]
برای قرن ها تولید اصلی منطقهٔ توکای شراب شیرین، عمدتاً آسو بوده و توکایی خشک محصولی نسبتاً جدید در منطقه است.
از دهه ۱۸۲۰ بازرگانان لهستانی، نام سامورودنی[ ت] را برای این شراب رایج کردند که پیشتر شراب اصلی منطقه بود. سامورودنی از زبان اسلواکی به معنای «رشد خودبه خودی» نشأت می گیرد. سامورودنی معمولاً الکل بیشتری نسبت به شراب معمولی دارد؛ محتوای الکل آن به طور معمول ۱۴٪ است.
اسنتسیا[ ث] یا شهد، شرابی منحصربه فرد در جهان توصیف می شود، اگرچه از نظر فنی حتی نمی توان آن را شراب نامید زیرا غلظت بسیار زیاد قند آن سطح الکل را هرگز از ۵–۶ درصد بالاتر نمی برد. اسنتسیا آب انگور آسو در حین برداشت است که به طور طبیعی از خمره ها خارج می شود. غلظت قند آن به طور معمول بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ گرم در لیتر است و به طور سنتی به شراب آسو اضافه می شود، اما اگر تخمیر ۴ ساله و سپس خالص بطری شود، شراب به دست آمده دارای غلظت و شدتِ طعمی بی نظیر اما آنقدر شیرین است که فقط در مقادیر کم می توان از آن نوشید. برخلاف شراب های دیگر، اسنتسیا کیفیت خود را تا ۲۰۰ سال یا بیشتر حفظ می کند.
wiki: توکایی